Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

O Noam Chomsky για τη διάλυση της δημόσιας παιδείας (Σεπτέμβριος 2011)



David Barsamian: Ένα άλλο σημείο αντιπαράθεσης είναι η δημόσια εκπαίδευση. Έχει υπάρξει και στον τομέα αυτό μια ιδεολογική καμπάνια του ίδιου τύπου;

Noam Chomsky: Βεβαίως. Διεξάγεται αυτή τη στιγμή μια καμπάνια για να καταστραφεί το σύστημα δημόσιας εκπαίδευσης, το σύστημα που βασίζεται στην αρχή ότι ενδιαφερόμαστε αν κάποιο άλλο παιδί που δεν το γνωρίζουμε εκπαιδεύεται ή όχι. Αυτό είναι το σύστημα της δημόσιας εκπαίδευσης. Υπάρχει μια απόπειρα να καταστραφεί, μαζί με κάθε άλλον τομέα της ανθρώπινης ζωής και οποιαδήποτε στάση και σκέψη που συνδέονται με την ανθρώπινη αλληλεγγύη. Γίνεται με πολλούς τρόπους. Ο ένας είναι απλά η ελλιπής χρηματοδότηση. Αν εξαιτίας των δικών σου ενεργειών αποσαθρώνουν πραγματικά τα δημόσια σχολεία, ο κόσμος θα αναζητήσει εναλλακτική λύση.
            Όταν θέλει κανείς να ιδιωτικοποιήσει κάποια υπηρεσία, το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να της προκαλέσει δυσλειτουργίες, έτσι ώστε ο κόσμος να πει: Θέλουμε να την ξεφορτωθούμε. Δεν λειτουργεί. Ας τη δώσουμε στη Lockheed. Πρώτα λοιπόν κάνεις το σύστημα να δυσλειτουργεί. Μετά αποκτάς λαϊκή υποστήριξη στο να το παραδώσεις στον ιδιωτικό τομέα. Έτσι η δημόσια εκπαίδευση υποχρηματοδοτείται. Οι δάσκαλοι δεν αμείβονται επαρκώς. Οι πόροι είναι ελάχιστοι. Σε γενικές γραμμές, υπάρχει σοβαρή μείωση των κονδυλίων για υποδομή. Αυτή ήταν η πολιτική των τελευταίων ετών που αποτελεί τμήμα της. Η ανησυχία της κοινής γνώμης για τα σχολεία αυξάνεται.
            Υπάρχουν ακόμα και πολλές παραπλανητικές πληροφορίες. Κατά την προεδρία του Ρέιγκαν, γύρω στο 1984, ήρθε στη δημοσιότητα μια διάσημη μελέτη που ανακοίνωνε ότι έχουμε μια τεράστια εκπαιδευτική κρίση. Τα σχολεία μας δεν αποδίδουν. Δεν μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί. Εξετάστηκε από ειδικούς και πολύ σύντομα αποδείχθηκε ότι στο μεγαλύτερο βαθμό ήταν ψευδής. Το θέμα είναι να κάνουμε τον κόσμο να φοβάται ότι έρχεται μια κρίση στην εκπαίδευση. Το δεύτερο είναι να κάνουμε αυτή την κρίση να έρθει λόγω ανεπαρκούς χρηματοδότησης. Λιγότερες από τις απαιτούμενες ανεγέρσεις σχολείων, χαμηλοί μισθοί κ.λ.π. Μετά προτείνουμε εναλλακτικές λύσεις οι οποίες στην αρχή ακούγονται σαν ωραίες ιδέες : ενοικιαζόμενα σχολεία, σχολεία μαγνήτες, δελτία εκπαίδευσης* – ποιος είναι εναντίον σε κάτι τέτοιο; Σταδιακά καθιστάς το δημόσιο σύστημα όλο και λιγότερο λειτουργικό, όλο και λιγότερο δημοφιλές επειδή δεν είναι λειτουργικό, παράγεις προπαγάνδα σχετικά με το πόσο χάλια είναι, προσφέρεις εναλλακτικές λύσεις που αρχίζουν σαν κάτι το μικρό και καταλήγουν εκεί που περιμένουν οι μεγάλες επιχειρήσεις.
            Πριν δύο χρόνια, η Ελέιν Μπέρναρντ από το πρόγραμμα Συνδικάτων του Χάρβαρντ μου έστειλε ένα φυλλάδιο της Lehman Brothers. Το είχαν στείλει στους πελάτες τους. Αναφερόταν σε μια μεγάλη μελλοντική επενδυτική ευκαιρία και για το πώς θα έπρεπε να την προλάβει κάποιος τώρα, στο ξεκίνημα. Θα σας βοηθήσουμε να μπείτε στο ΕΜΟ (Educational Maintenance Organizations – ιδιωτικούς οργανισμούς εκπαίδευσης). Πρόκειται για το αντίστοιχο των ΗΜΟ (Health Maintenance Organizations – ιδιωτικών συστημάτων υγείας) στην εκπαίδευση. Έχουμε λοιπόν καταλάβει το σύστημα υγείας, ιδιωτικοποιούμε τις φυλακές και το σύστημα πρόνοιας. Θα διευθύνουμε τα πάντα. Ο επόμενος στόχος δημόσιων κονδυλίων που μπορούμε να επιδιώξουμε είναι, με τον παρασιτικό τρόπο των πλουσίων, είναι το εκπαιδευτικό σύστημα. Θα έχουμε λοιπόν ΕΜΟ. Θα έρθει χρήμα του δημοσίου. Εσείς θα επενδύσετε και θα βγάλετε πολλά λεφτά.
     Έχει ήδη ξεκινήσει. Έχουν γίνει προσπάθειες να ιδιωτικοποιηθεί τμήμα της εκπαίδευσης. Αυτό σημαίνει ότι παίρνεις παιδιά της πρώτης δημοτικού, τα εκθέτεις φυσικά στη διαφήμιση επειδή από εκεί έρχονται όλα τα χρήματα, σχεδιάζεις προγράμματα και έχεις μια ιδιωτική επιχείρηση, μια ΕΜΟ, να τα εφαρμόζει. Αυτό ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια και τώρα δίνουν την ευκαιρία στους πολύτιμους επενδυτές τους να συμμετάσχουν σε αυτό το μελλοντικό «κελεπούρι», αλλά πιστεύω ότι αυτή είναι η κατεύθυνση στην οποία θέλει να κινηθεί το κεφάλαιο.

*Πρόκειται για διανομή κουπονιών που αντιπροσωπεύουν μια συγκεκριμένη χρηματική αξία ανά μαθητή και έτσι τα παιδιά φοιτούν με χρήματα του δημοσίου σε σχολικά ιδρύματα της επιλογής των γονέων, επί πληρωμή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου