Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

ΤΙ ΜΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ, ΠΡΟΤΥΠΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ – ΚΑΙ ΤΙ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ (ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2007)


Με το μέτωπο στο ασφαλιστικό ανοιχτό και τη λαϊκή δυσαρέσκεια να κορυφώνεται,  πραγματοποιείται σε αγαστή συνεργασία με τις δυνάμεις των ΜΑΤ η Σύνοδος των Πρυτάνεων στην Κομοτηνή πριν 20 μέρες με θέμα τον Εσωτερικό Κανονισμό των πανεπιστημίων. Σε μία σύνοδο κλειστή, εκτός πανεπιστημιακού ασύλου, με το διάλογο μεταξύ φοιτητών-πρυτάνεων να περιορίζεται σε κλομπ και δακρυγόνα, ο υπουργός ξεκαθάρισε ότι όποιος δεν εφαρμόσει τους νόμους δεν θα χρηματοδοτηθεί βάσει των «νόμιμα» ψηφισμένων διατάξεων.
Και ενώ δεν έχει περάσει ούτε ένας μήνας και καμία ψήφιση του εσωτερικού κανονισμού δεν έχει δρομολογηθεί για το άμεσα επόμενο διάστημα, η Πρυτανεία και οι πρόεδροι των Τμημάτων, σε απόλυτη σύμπλευση με τα κελεύσματα του Υπουργείου, σπεύδουν να περνούν από πίσω πόρτες και παράθυρα επί μέρους σημεία του νόμου.

Μια πρώτη γεύση πήρε το Οικονομικό (13/03), όταν στη συνεδρίαση της Συνέλευσης  του Τμήματος μπήκε το ζήτημα προώθησης του πολλαπλού συγγράμματος. Και ενώ ο Σύλλογος Φοιτητών είχε πάρει επαναλαμβανόμενες αποφάσεις για μη εφαρμογή του νόμου, τις οποίες υποστήριξε και εντός της Συν. του Τμήματος, η γραμματέας άσκησε μήνυση  σε δύο από τους φοιτητές που βρίσκονταν εκεί.
Το επόμενο ραντεβού στην κατεύθυνση εφαρμογής της αξιολόγησης και της μαστεροποίησης των σχολών ορίστηκε για τη συνεδρίαση της Συγκλήτου (17/03) με τους αντιπρυτάνεις να θέλουν να δώσουν οδηγίες στους κοσμήτορες των ΝΟΠΕ, ΦΛΣ και Παιδαγωγικού για άμεση εφαρμογή του εσωτερικού κανονισμού.
 Η μαζική, δυναμική παρουσία φοιτητών που διεκδικούσε για μια ακόμα φορά τη μη εφαρμογή
διατάξεων που πλήττουν θεμελιώδη δικαιώματά μας, τόσο ως φοιτητές, όσο και ως αυριανοί εργαζόμενοι, απέτρεψε την προώθηση των μέτρων αυτών, αποτελώντας έτσι ένα πρώτο επίπεδο υλικής νίκης  για εμάς τους ίδιους.



Το Οικονομικό όμως δεν ήταν το μόνο Τμήμα στο οποίο μπήκε εκβιαστικά το ζήτημα της εφαρμογής του νόμου. Στο δικό μας τμήμα (17/03), τέθηκε το ίδιο ακριβώς ζήτημα, δηλαδή το πολλαπλό σύγγραμμα, με τον γνωστό πλέον τρόπο που δεν είναι άλλος από τον «αν οι φοιτητές σταματήσουν τη διαδικασία λήψης απόφασης, τότε οι φοιτητές θα ευθύνονται για τη μη χορήγηση συγγραμμάτων από το νέο ακαδημαϊκό έτος»(!!!!). Πάνω στη βάση των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων του Συλλόγου, οι οποίες δεν είναι άλλες από τη μη εφαρμογή του νόμου-εκτρώματος της Γιαννάκου και με καθηγητές που δήλωναν «άγνοια» για τις αποφάσεις των συνελεύσεων, κάτι το οποίο είναι καταφανώς ψευδές, ήρθαμε σε ευθεία αντιπαράθεση με εκβιαστικές λογικές που μας επιβάλλουν ευθύνες για την υποχρηματοδότηση του πανεπιστημίου, ή τη μη λήψη συγγραμμάτων. Βέβαια, την ίδια γνώμη δεν είχε η παράταξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, η οποία έσπευσε να συγχαρεί την πρόταση περί πολλαπλού συγγράμματος, αφού πρώτα ακύρωσε τις πολλαπλές αποφάσεις του συλλόγου για μη εφαρμογή του νόμου με ψευδή τοποθέτηση «ο σύλλογος δεν έχει πάρει καμία απόφαση για το πολλαπλό σύγγραμμα»..  

Η λογική του εκφοβισμού, εκτός από τα προαναφερθέντα γεγονότα, συμπεριλαμβάνει και απειλές για μήνυση από την Πρυτανεία προς φοιτητές και τους συλλόγους τους, επειδή αυτοί προασπίστηκαν τις αποφάσεις των γενικών τους συνελεύσεων!!! Συγκεκριμένα, ο Πρύτανης  του ΑΠΘ έβαλε τους «έμπιστούς» του να φωτογραφίζουν το φοιτητικό μπλοκ που κατέβαζε τις μπάρες στο χώρο του ΑΠΘ στη βάση των αποφάσεων των γενικών συνελεύσεων στην πορεία της 19/03 και την επόμενη μέρα τους απείλησε με μήνυση!!!  

Ταυτόχρονα, το πνεύμα «δε φέρω ευθύνη, απλά εφαρμόζω το νόμο» που φαίνεται να μεταδίδεται σαν επιδημία από τη Σύγκλητο στα Τμήματα και που έχει σαν στόχο δηλαδή την κατίσχυση του δωρεάν και δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης (αν δε συμμορφωθείτε, δε θα δείτε λεφτά), την ποινικοποίηση και τον εκφοβισμό του φοιτητικού σώματος, οφείλει να έχει την  απάντηση που του αναλογεί.

Και αυτή δεν είναι άλλη από  τη συλλογική διεκδίκηση των κεκτημένων και δικαιωμάτων μας σε κατεύθυνση νικηφόρας προοπτικής.





Και επειδή θεωρούμε ότι ο Πρότυπος Εσωτερικός Κανονισμός αποτελεί αιχμή της περιόδου και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συνιστά ζήτημα για το οποίο ο σύλλογος δεν έχει θέση, ας ρίξουμε μια κοντινή ματιά σε όλα αυτά που επιχειρεί να περάσει.
Κατ’ αρχάς είναι  αναμφίβολο ότι ο ΠΕΚ αποτελεί το μοχλό εφαρμογής του νέου νόμου για τον οποίο όλο το προηγούμενο διάστημα οι φοιτητές ήταν στους δρόμους, προκαλώντας το πιο μεγαλειώδες φοιτητικό κίνημα που υπήρξε από τη μεταπολίτευση και έπειτα. Κάνοντας μια σύντομη ανάγνωση της συγκυρίας παρατηρεί κανείς ότι μετά από ένα διάστημα όπου η κυβέρνηση, σε ένα μεγάλο βαθμό εξαιτίας της φθοράς που υπέστη από το φοιτητικό κίνημα το προηγούμενο διάστημα (με το Υπουργείο Παιδείας να αποτελεί πλέον αγκάθι για το κυβερνητικό επιτελείο και με κανέναν υπουργό να μη θέλει να το αναλάβει), αλλά και εξαιτίας της κλιμακούμενης λαϊκής δυσαρέσκειας εν όψει ασφαλιστικού, επέλεξε να μην αντιπαρατεθεί κεντρικά στο εκπαιδευτικό μέτωπο.
Ωστόσο, αυτή η πολιτική φαίνεται να αλλάζει τόσο με την είσοδο του Πρότυπου Εσωτερικού Κανονισμού στην τελευταία Σύνοδο των Πρυτάνεων και την μετωπική επίθεση που επιλέγει, όσο με τις δηλώσεις Στυλιανίδη περί χρηματοδότησης. Έτσι λοιπόν αναδεικνύεται για άλλη μία φορά η αναγκαιότητα κεντρικής αντιπαράθεσης των φοιτητικών συλλόγων με το υπουργείο για την ρήξη και ανατροπή ψηφισμένων νόμων και κανονισμών.




ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΦΟΙΤΗΤΩΝ:
Ένα από τα πιο προωθημένα - αντιδραστικά μέτρα που προωθεί ο νέος εσωτερικός κανονισμός είναι οι προβλεπόμενες πειθαρχικές ποινές στους φοιτητές που «παρακωλύουν τις νόμιμες διαδικασίες του πανεπιστημίου».  Πρόκειται για  μέτρο που εμποδίζει την οποιαδήποτε κινητοποίηση και συλλογική δράση.                                                                   
Οι τρόποι που επιλέγουμε για την προάσπιση των συμφερόντων μας, από τη διεξαγωγή της συνέλευσης, μέχρι τη μαζική παράσταση στα θεσμικά όργανα και τις καταλήψεις, ποινικοποιούνται ως «έκνομες» επιλογές (βλέπε Νομική, απειλές για μηνύσεις των φοιτητικών συλλόγων κλπ..)

ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ- ΑΠΟΥΣΙΕΣ:
Σε ένα τμήμα τόσο εντατικοποιημένο όσο το δικό μας (με προαπαιτούμενα στην Τεχνοοικονομική Μελέτη, στα Εργαστήρια Χημικής Μηχανικής Ι και ΙΙ, ) , δε χρειάζονται περιττές εισαγωγές για το που οδηγούν οι αλυσίδες μαθημάτων ή αλλιώς προαπαιτούμενο (για να μην ξεχνιόμαστε..). Με λίγα λόγια, ο μέσος όρος αποφοίτησής μας αυξάνεται ακόμα περισσότερο με τις ερχόμενες προσαρτήσεις αλυσίδων, και σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες διατάξεις δεν αφήνει περιθώρια.
Και καθώς το Υπουργείο κρίνει ότι οι αλυσίδες από μόνες τους δε φτάνουν για την πειθάρχηση των φοιτητών, αποφασίζει να εισάγει νέα διάταξη που επιτρέπει στους καθηγητές να περνάνε απουσίες στα μαθήματά τους!!!: «Με απόφαση της Γ.Σ. ή του Συμβουλίου της Σχολής ή της Γ.Σ. του Τμήματος, ύστερα από εισήγηση του διδάσκοντα, μπορεί να καθοριστεί ως υποχρεωτική η παρακολούθηση και η συμμετοχή των φοιτητών ή σπουδαστών σε ορισμένες μορφές εκπαιδευτικού έργου». Πρόκειται για μέτρο που ενισχύει την ήδη διογκωμένη καθηγητική αυθαιρεσία που αντιμετωπίζουμε στη σχολή και έχει σαν στόχο την πειθάρχησή μας.


ΑΝΩΤΑΤΟ ΟΡΙΟ ΦΟΙΤΗΣΗΣ:
Από το τρέχον ακαδημαϊκό έτος έχουν ήδη αρχίσει οι διαγραφές των αιώνιων φοιτητών καθώς ως ανώτατο όριο φοίτησης ορίζονται τα 2ν έτη, χωρίς να προσδιορίζεται πουθενά ο λόγος για τον οποίο χρησιμοποιείται αυτή η ρύθμιση. Δεδομένου ότι ακόμα και με τον νέο νόμο η χρηματοδότηση του κάθε Τμήματος καθορίζεται από το πλήθος των ενεργών (= φοιτητές μέχρι 4ο,5ο ή 6ο έτος ανάλογα με τη σχολή) και όχι με βάση το σύνολο των εγγεγραμμένων, γίνεται φανερό ότι οι «αιώνιοι» φοιτητές δεν επιβαρύνουν τη «φήμη» ή το «επίπεδο» της εκάστοτε σχολής.
Είναι εμφανές λοιπόν ότι στόχος αυτής της διάταξης δεν είναι άλλος από τη δημιουργία πειθαρχημένων φοιτητών  μέσα σε ένα συνολικότερο πνεύμα εντατικοποίησης. 


ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ:
Βάσει εσωτερικού κανονισμού ορίζεται ότι «Οι πιστωτικές μονάδες εκφράζουν τον χρόνο, τον οποίο υπολογίζεται ότι χρειάζεται να δαπανήσει κατά μέσο όρο ένας φοιτητής ή σπουδαστής για να επιτύχει τους στόχους ή τα  μαθησιακά αποτελέσματα». Ποιος ακριβώς είναι ο αλγόριθμος υπολογισμού του χρόνου που αφιερώνουμε στο κάθε μάθημα, των εργασιών που παραδίνουμε, των ωρών που ξοδεύουμε για να προετοιμαστούμε σε κάθε εξεταστική?
Τη στιγμή που ως αυριανοί εργαζόμενοι είμαστε πλήρως αναλώσιμοι και επισφαλείς, ο νέος εσωτερικός κανονισμός εισάγει διατάξεις που εξισώνουν το πτυχίο μας με το άθροισμα πιστωτικών μονάδων χωρίς να προασπίζει ούτε στο ελάχιστο τα εργασιακά μας δικαιώματα, οξύνοντας τον ανταγωνισμό ανάμεσά μας και αποπροσανατολίζοντάς μας απόλυτα από την κατεύθυνση των κοινών αγώνων για τα δικαιώματά μας.




ΠΟΛΛΑΠΛΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ:
 Τη στιγμή που σε μερικά μαθήματα της σχολής μας δεν υπάρχουν καν βιβλία (Επιστήμη Υλικών ΙΙ), ή πρέπει να πληρώσουμε για να αγοράσουμε τις σημειώσεις (Αντιρρύπανση), ο εσωτερικός κανονισμός εισάγει το «πολλαπλό σύγγραμμα»!!! Αντί για ένα, θα υπάρχει μια λίστα με προτεινόμενα συγγράμματα, χωρίς πουθενά να προσδιορίζεται η εξεταστέα ύλη και το μέγεθός της.
Εμμέσως μετατίθεται σε εμάς το βάρος για την απόκτηση των υπολοίπων προτεινόμενων βιβλίων, αφού μόνο το 1/10 των επιπλέων συγγραμμάτων οφείλει να έχει το κάθε τμήμα στη βιβλιοθήκη του (στο τμήμα μας λοιπόν σε 100 φοιτητές θα αντιστοιχούν 10 βιβλία).


ΑΣΥΛΟ:
Τα νέα δεδομένα του νόμου μετατρέπουν τον χώρο του πανεπιστημίου σε γυάλα, σε αποστειρωμένο περιβάλλον όπου κάθε βράδυ οι μπάρες κλείνουν και οι πόρτες κλειδώνουν,  ζητούνται πάσο από φοιτητές ή και απαγορεύεται η είσοδός στους χώρους του πανεπιστημίου. Ακόμα μεγαλύτερη φαίνεται να είναι η αλλαγή στους χώρους του πολυτεχνείου καθώς το μείζον θέμα της κοσμητείας είναι η «αναδιαμόρφωση» του τριγώνου στην κατεύθυνση περιορισμού του δημόσιου χώρου εντός του πανεπιστημίου και  ενίσχυσης των κερδών του κάθε ιδιώτη- ιδιοκτήτη του κυλικείου. 
Επιχειρείται να αποσχιστεί το άσυλο από το βαθιά πολιτικό του νόημα, αυτό το νόημα που το συνδέει με τους κοινωνικούς αγώνες που έρχονται σε ρήξη με τις πολιτικές που πλήττουν τα συμφέροντα του λαού και αυτή η προσπάθεια συγκαλύπτεται από ρήσεις περί χαρακτηρισμού ή μη των χώρων του πανεπιστημίου, αφαιρώντας το πολιτικό του φορτίο και ανάγοντας το σε πρόβλημα εδαφών. Οποιοσδήποτε περιορισμός του ασύλου αποτελεί και βήμα για τη βραχυπρόθεσμη ή μακροπρόθεσμη κατάργηση του.


Για εμάς το επίδικο της περιόδου είναι σαφές :


ΚΑΜΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΠΡΟΤΥΠΟΥ       ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΝΟΜΟΥ


ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΕΝΕΡΓΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΦΟΡΟΥΝ

ΓΙΑΤΙ ΣΤΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου