Η φοιτητική λέσχη του ΑΠΘ επί σειρά ετών φροντίζει τη σίτηση εκατοντάδων χιλιάδων φοιτητών. Η παροχή δωρεάν φαγητού αποτελεί μία από τις βασικές ανάγκες που καλείται να καλύψει η δωρεάν παιδεία στη χώρα μας. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία υποβάθμιση στην παροχή αυτών των υπηρεσιών που οφείλεται φυσικά στην υποχρηματοδότηση της λέσχης από τους κρατικούς φορείς.
Με πρόσχημα την οικονομική κρίση το κράτος αρνείται να χρηματοδοτήσει τη λειτουργία της λέσχης αφήνοντας στην τύχη τους, τα ίδια του τα παιδιά. Η διοίκηση του πανεπιστημίου από την άλλη βρίσκει διάφορες δικαιολογίες για να αποφύγει την ευθύνη της να λειτουργήσει τη λέσχη και έτσι ο φαύλος κύκλος που δημιουργείται έχει ως αποτέλεσμα την ολοένα και χαμηλότερη ποιότητα φαγητού που παρέχεται σε όλους εμάς.
Με στόχο να περιοριστούν τα λειτουργικά έξοδα βρίσκονται ως συνήθως αποδιοπομπαίοι που επομίζονται όλο το βάρος της ευθύνης. Ναρκομανείς, άστεγοι, φοιτητές από άλλες σχολές που σιτίζονται στη λέσχη του ΑΠΘ κατηγορούνται ως οι μοναδικοί υπεύθυνοι της κατάστασης.
Όμως όλοι αυτοί οι άνθρωποι έρχονται από καπρίτσιο ή επειδή θέλουν να ζημιώσουν το δημόσιο; Αν είχαν ένα ζεστό πιάτο φαγητό να τους περιμένει στο σπίτι τους θα ερχόντουσαν στη λέσχη; Δυστυχώς οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν καν ένα σπίτι. Το πανεπιστήμιο λοιπόν υποκαθιστά το κοινωνικό κράτος, προβάλοντας το κοινωνικό πρόσωπο που οφείλει να έχει και αυτό φυσικά τιμά τη θέση που έχει στην κοινωνία.
Όμως τώρα γίνονται κάθε μέρα έλεγχοι για να μπαίνουν μόνο φοιτητές του ΑΠΘ και από του χρόνου μόνο όσοι πληρούν συγκεκριμένα εισοδηματικά κριτήρια (εισόδημα κατώτερο των 35000 ευρώ). Ταυτόχρονα η διοίκηση σε κάθε ευκαιρία δείχνει ότι δεν μπορεί να δίνει άλλα χρήματα, προβάλλοντας την ιδιωτικοποίηση σαν μοναδική οδό. Κοινωνική αλλυλεγγύη; Θα αστειεύεστε...
Πρωτίστως είμαστε άνθρωποι και μετά έρχονται οι υπόλοιπες ιδιότητές μας. Έτσι, δεν είναι δυνατόν να αφήνουμε τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες στο έλεος της κρατικής πρόνοιας που κυριολεκτικά είναι ανύπαρκτη καταδικάζοντάς τους στην πείνα. Κατόπιν είναι απαράδεκτο να υποβαλόμαστε καθημερινά σε έλεγχο λες και ζούμε σε ανελεύθερο καθεστώς. Επίσης, είναι εξίσου μη ανεκτό το να χωριστούν οι φοιτητές σε κατηγορίες ανάλογα με το εισόδημα τους ιδίως σε περιόδους οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Η δωρεάν σίτηση είναι κατάκτηση για όλους ανεξαιρέτως τους φοιτητές ανεξαρτήτου εισοδηματικών κριτηρίων που καθορίζουν ποιος είναι πλούσιος και ποιος φτωχός.
Τέλος, μια ενδεχόμενη ιδιωτικοποίηση της λέσχης δεν πρέπει να δημιουργεί μια εσφαλμένη εντύπωση καλύτερης ποιότητας με συμβολικό αντίτιμο. Οι αντίστοιχες περιπτώσεις της Ξάνθης και των Ιωαννίνων μας εφιστούν την προσοχή. Χαμηλή ποιοότητα φαγητού και χρέωση της μερίδας είναι τα αποτέλεσματα της διαχείρησης του ιδιώτη.
Όλα αυτά δεν μπορούν να μας αφήνουν αδιάφορους. Η ενεργή συμμετοχή και ενημέρωση μας πάνω στο ζήτημα είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για να αποφύγουμε δυσάρεστες για όλους μας εξελίξεις. Το θέμα πρέπει να το χειριστούν οι ίδιοι οι φοιτητές και όχι επαγγελματικές επαναστατικές ομάδες που δρουν με κομματικές βλέψεις με πρόσχημα ότι στόχος τους είναι η καλυτέρευση της καθημερινής ζωής του φοιτητή.
· Κανένας έλεγχος στην είσοδο της λέσχης
· Σίτηση όλων των φιτητών ανεξαρτήτου εισοδήματος
· Διεύρηνση της χρηματοδότησης της λέσχης για βελτίωση των παρεχώμενων υπηρεσιών ( αν το πανεπιστήμιο δεν έχει λεφτά να πουλήσει πετρέλαιο )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου