Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Κείμενο για εξελίξεις στη λέσχη σίτισης του Α.Π.Θ., όπως μοιράστηκε στη παρέμβαση/μικροφωνική στη λέσχη στις 30/10

Λαίσχη… #2

Σύντομο ιστορικό: Από τον Ιούνιο φάνηκαν τα πρώτα σημάδια για την ιδιωτικοποίηση της λέσχης με τη μη ανανέωση των συμβάσεων των υπαλλήλων της και το κλείσιμο της λέσχης των φοιτητικών εστιών. Κατόπιν, το Σεπτέμβριο στάλθηκε e-mail από τις πρυτανικές αρχές, το οποίο ενημέρωνε τη φοιτητική κοινότητα σχετικά με τη διασφάλιση της δωρεάν σίτισης των φοιτητών και των φοιτητριών του ιδρύματος, από την αρχή της χρονιάς, στα πρότυπα των υπόλοιπων λεσχών ανά τον ελλαδικό χώρο. Φτάνοντας στα τέλη Οκτωβρίου, η φοιτητική λέσχη του Α.Π.Θ., επιτέλους, ανοίγει επιτέλους τις πόρτες της, με τη λειτουργία της, όμως, να ακολουθεί ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο.

Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι…

Πλέον δικαίωμα δωρεάν σίτισης, έχουν μόνο οι φοιτητές/τριες του Α.Π.Θ. και μάλιστα όσοι/ες πληρούν συγκεκριμένα οικονομικά/κοινωνικά κριτήρια. Από άποψη οικονομικών κριτηρίων, το δικαίωμα δωρεάν σίτισης στη λέσχη θα έχουν φοιτητές/τριες, των οποίων το οικογενειακό εισόδημα δεν ξεπερνά το ποσό των  45,000€/έτος (με το ποσό να αυξάνει κατά 5.000 € για κάθε παραπάνω παιδί της οικογένειας). Επίσης, αποκλείονται όσοι και όσες έχουν ξεπεράσει τα ν+2 έτη σπουδών, βρίσκονται σε 2η σχολή ή κάνουν 2ο μεταπτυχιακό, καθώς επίσης και φοιτητές και φοιτήτριες άλλων ιδρυμάτων που σιτίζονταν στη λέσχη του Α.Π.Θ., είτε λόγω ευκολίας στην πρόσβαση, είτε λόγω αδυναμίας καταβολής του αντιτίμου που ισχύει στις δικές τους λέσχες (για παράδειγμα, στη λέσχη του Πα.Μακ. το αντίτιμο ανέρχεται στα 3,50€/μερίδα). Φυσικά, αποκλείονται και άτομα (άστεγοι, άνεργοι, τοξικοεξαρτημένοι, μετανάστες), τα οποία έβρισκαν στη λέσχη ένα δωρεάν γεύμα, με αποτέλεσμα να μένουν χωρίς καμία μέριμνα για τη σίτισή τους, στο όνομα του «εξορθολογισμού» των δαπανών του πανεπιστημίου, χάνοντας με αυτό τον τρόπο το κοινωνικό πρόσωπο, που είχε αποκτήσει μέσα στα χρόνια η λέσχη του Α.Π.Θ.. Για να διασφαλιστούν τα παραπάνω, ο ιδιώτης-εργολάβος, που θα διαχειρίζεται το management της λέσχης, έχει την ευχέρεια να προχωρήσει σε όποιου είδους έλεγχο επιθυμεί, για να πιστοποιήσει πως θα εισέρχονται στο χώρο της λέσχης αποκλειστικά όσοι/ες έχουν το «δικαίωμα» να σιτίζονται δωρεάν. Αυτό το ρόλο προφανώς θα έχουν και οι κάρτες σίτισης που θα κληθούμε, οσονούπω, να εκδώσουμε.
Η θέση μας απέναντι στον έλεγχο και την ταξινόμηση ανθρώπων ως νούμερα, ενταγμένα σε κατηγορίες σύμφωνα με οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους. Οι λογικές ταξινόμησης των ανθρώπων σε διαφορετικές κατηγορίες ανάλογα, με την κοινωνική θέση, το χρώμα, ή την προέλευση, όχι μόνο μας εξοργίζουν, μα θα μας βρουν και απέναντί τους όπου και όποτε πάνε να εφαρμοστούν.

Λέμε όχι στον έλεγχο στη λέσχη και είμαστε εδώ για να θυμίσουμε το χαρακτήρα που οφείλει να έχει η φοιτητική λέσχη του Α.Π.Θ.

Κοινωνική σημασία λέσχης: Μέχρι σήμερα η λέσχη εξυπηρετούσε τις ανάγκες συμπολιτών μας, που ανήκουν σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (άνεργοι, άστεγοι, τοξικοεξαρτημένοι, μετανάστες), όντας ένας φορέας στη πόλη που παρείχε μια δωρεάν μερίδα φαγητό σε όποιον/α το είχε ανάγκη, δίχως αντίτιμο. Ο αγώνας για την υπεράσπιση του κοινωνικού της χαρακτήρα είναι και υπεράσπιση των κοινωνικών ομάδων που έχουν εξαθλιωθεί, ως μία ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης προς αυτές, μη μπορώντας να εξασφαλίσουν στον εαυτό τους ένα πιάτο φαγητό πουθενά αλλού σε αυτή την πόλη.

«Οικονομικά-κοινωνικά κριτήρια»Τα κριτήρια με το οποία θα έχει κανείς δικαίωμα να τρώει δωρεάν ή όχι, θα οδηγήσουν σε μια επίπλαστη διαίρεση των φοιτητών σε οικονομικές κατηγορίες. Στις σημερινές συνθήκες, όπου οι περισσότερες οικογένειες είναι χρεωμένες με δάνεια, επιβαρύνσεις για την φοίτηση των παιδιών τους (ενοίκιο, λογαριασμοί, μετακινήσεις), είναι τουλάχιστον υποκριτικό να γίνεται λόγος για πιο ευαίσθητες οικονομικά ομάδες. Επιβάλλεται η δωρεάν σίτιση όλων ανεξαιρέτως των φοιτητών/τριών, καθώς και όσων το έχουν ανάγκη, με δεδομένες τις βίαιες ανακατατάξεις στη ζωή της πλειοψηφίας του πληθυσμού, με απολύσεις, ανεργία, κατασχέσεις σπιτιών για ευτελή ποσά και τριπλασιασμού του αριθμού των νέο-άστεγων.

Νέες εργολαβίες στο Α.Π.Θ.: Αν κανείς πιστεύει ότι η ποιότητα της λέσχης θα βελτιωθεί με αυτόν τον τρόπο, το παράδειγμα του πανεπιστημιακού γυμναστηρίου (αύξηση του αντιτίμου εγγραφής από 10 σε 15€, χωρίς καν να είναι απαραίτητη η προσκόμιση ιατρικής βεβαίωσης) και της πανεπιστημιακής κατασκήνωσης (αύξηση τιμών λέσχης τα τελευταία δυο χρόνια, πληρωμή κατά την εγγραφή κάθε χρόνο) δείχνει ότι βασικός ίσως και μοναδικός στόχος του κάθε επενδυτή είναι η συνεχής αύξηση του κέρδους του. Επομένως, η ποιότητα περνά σε δεύτερη μοίρα και η επιβεβαίωση έρχεται από τις υπόλοιπες λέσχες που έχει αναλάβει η Αμβροσία Α.Ε  ή άλλες εταιρίες catering στα υπόλοιπα Α.Ε.Ι./Τ.Ε.Ι.. Το πανεπιστήμιο από τη μεριά του, το μόνο που επιδιώκει είναι να απεμπλακεί  από τη διαδικασία της σίτισης αναθέτοντάς  τη σε μια εργολαβία, όπως γίνεται εδώ και χρόνια και με άλλες λειτουργίες του πανεπιστημίου (καθαριότητα, εργασία γραφείου, φύλαξη κ.λπ.).  
Όσο για τους εργαζόμενους, θα βιώνουν ένα καθεστώς ολοένα και εντεινόμενης εκμετάλλευσης (οι νέες εργολαβικές συμβάσεις στο Α.Π.Θ. προβλέπουν μισθούς της τάξης των 480€/μήνα για εργασία που ξεπερνά τις 8 ώρες) και επισφάλειας, λόγω των ολιγόμηνων υπογραφόμενων συμβάσεων (αγωνία για το αν ο κάθε εργαζόμενος ανανεώσει τη σύμβασή του).
Η μετατροπή του πανεπιστημίου σε ένα εργολαβικό παράδεισο, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους και επιβάλλεται η αντίδραση μας, για να παραμείνει η λέσχη δημόσια και δωρεάν για ΟΛΟΥΣ και ΟΛΕΣ. 

Ενάντια σε μια διάχυτη νοοτροπία που μας θέλει ιδιοτελείς και  ωφελιμιστές,
η αλληλεγγύη και οι κοινοί αγώνες αποτελούν το μέσο των καταπιεσμένων
για τη διεκδίκηση μιας διαφορετικής δόμησης της κοινωνίας.

Από * Κοινού
Αυτόνομη Πρωτοβουλία Χημικών Μηχανικών
apo-koinou.blogspot.com | apokoinou@hotmail.com

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Πλαίσιο συνέλευσης σ.φ.χ.μ. 15/10

Πλαίσιο Συνέλευσης Σ.Φ.Χ.Μ 15/10/2013

                     Βιώνουμε μια περίοδο κατά την οποία η τριτοβάθμια –και όχι μόνο- εκπαίδευση δέχεται αλλεπάλληλες επιθέσεις. Αυτό φαίνεται άμεσα και στο Α.Π.Θ. με την ιδιωτικοποίηση της λέσχης σίτισης και τη μέχρι τώρα – μέσα Οκτώβρη – αδυναμία της να παρέχει υπηρεσίες, με την εισαγωγή διδάκτρων στις μεταπτυχιακές σπουδές, με τη διαθεσιμότητα 169 διοικητικών υπαλλήλων που θα καταστήσει τη λειτουργία του ιδρύματος ανέφικτη, με την καταβολή και την παράλληλη αύξηση του αντιτίμου για τη χρήση του πανεπιστημιακού γυμναστηρίου, με την απόλυση εργολαβικών υπαλλήλων το περασμένο έτος, καθώς και με τον περιορισμό των δωρεάν συγγραμμάτων στον ένα τόμο.
                     Παράλληλα με τα προβλήματα που επηρεάζουν την πανεπιστημιακή κοινότητα, διαδραματίζονται κοινωνικά προβλήματα τα οποία μας πλήττουν άμεσα. Μερικά από αυτά που θεωρούμε υψίστης σημασίας είναι η κλιμάκωση της δράσης των φασιστών (εντός και εκτός βουλής), και η καταστολή του κράτους ενάντια στους κατοίκους της Χαλκιδικής, με σκοπό την προώθηση της επένδυσης της Ελληνικός Χρυσός για τη δημιουργία μεταλλείων χρυσού στην Χαλκιδική.


Λέσχη σίτισης :
                     Μέχρι πρότινος κάλυπτε την ανάγκη σίτισης φοιτητών/τριών, αλλά και ατόμων που ανήκουν σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες της πόλης, λειτουργία που της προσέδιδε έναν κοινωνικό χαρακτήρα.  Από φέτος, αλλάζει πρόσωπο περνώντας τη διαχείριση της σε ιδιωτική εταιρία catering, με αποτέλεσμα ο αριθμός των δωρεάν μερίδων να είναι περιορισμένος και φυσικά κανείς να μη δικαιούνται δεύτερη. Μάλιστα, στο πλαίσιο των περιορισμένων μερίδων, μένει ανοιχτό και το ενδεχόμενο επιβολής αντιτίμου από των ιδιώτη για όποια «έξτρα» μερίδα.
                     Το καλοκαίρι έγινε διαγωνισμός για την ανάληψη της διαχείρισης της λέσχης, τον οποίο και κέρδισε η Αμβροσία Επισιτιστικές Επιχειρήσεις Α.Ε.. Ο λόγος που η λέσχη δεν είναι ανοιχτή αυτή τη στιγμή είναι ότι έγινε ένσταση για το διαγωνισμό από δεύτερη ενδιαφερόμενη εταιρία και προκηρύχθηκε νέος για τις 24/10, κρατώντας τη φοιτητική –και όχι μόνο- κοινότητα ομήρους των συμφερόντων ιδιωτικών εταιριών. Ταυτόχρονα, αποβάλλονται από την διαδικασία σίτισης όλοι, πλην των φοιτητών του Α.Π.Θ. που πληρούν τα κοινωνικά-οικονομικά κριτήρια, χωρίς φυσικά να δημιουργείται κάποιος φορέας που να καλύπτει το κενό που αφήνει η απόρριψη των υπολοίπων. Με λίγα λόγια, χάνεται το κοινωνικό πρόσωπο της λέσχης. Επίσης, κατά τη μετάβαση στο νέο καθεστώς, βρίσκονται απολυμένοι 60 εργαζόμενοι της λέσχης, για τους οποίους δεν έχει γίνει γνωστό, αν θα ξαναδουλέψουν σ’αυτή ή όχι.  

Πιστεύουμε ότι είναι χρέος μας ως φοιτητές/τριες, αλλά και ως άνθρωποι,
να απαιτούμε το δικαίωμα  σε ένα πιάτο φαΐ!

                    
Διοικητικοί υπάλληλοι:
                     Στα πλαίσια της υποβάθμισης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, το υπουργείο παιδείας αποφάσισε να τεθούν 169 άτομα σε διαθεσιμότητα μόνο από το Α.Π.Θ., αριθμός που αναλογεί στο 1/3 του ανθρώπινου δυναμικού του ιδρύματος.  Χωρίς το αναγκαίο προσωπικό, βασικοί τομείς του πανεπιστημίου θα υπολειτουργούν ή/και θα καταργηθούν (π.χ. βιβλιοθήκες, εργαστήρια, γραφεία, κ.α.). Αυτό επαληθεύεται από το περσινό παράδειγμα της απόλυσης των εργολαβικών υπαλλήλων του Α.Π.Θ. που είχε ως αποτέλεσμα για το υπόλοιπο της χρονιάς να μην υπάρχει μέριμνα για την καθαριότητα των χώρων.  Όπως είναι φανερό,  η τακτική αυτή της διαθεσιμότητας δε θα περιοριστεί σε αυτούς τους κλάδους εργασίας, αλλά θα επεκταθεί και σε άλλους, όπως πιθανόν στο διδακτικό προσωπικό.
                             

Επί πτυχίω εξεταστική:
                     Μέσω του νόμου Διαμαντοπούλου μπήκαν οι βάσεις για την κατάργηση της επί πτυχίω εξεταστικής, γεγονός το οποίο σε συνδυασμό με το όριο των ν+2 χρόνων φοίτησης (7 χρόνια για την σχολή μας), δημιουργεί ένα αγχωτικό κλίμα και μια αφόρητη πίεση στο φοιτητή και στη φοιτήτρια, που βιώνουν ολοένα και εντονότερα την εντατικοποίηση των σπουδών τους.


Φασισμός:
                     Το τελευταίο διάστημα, σε καθεστωτικά -και μη- μέσα ενημέρωσης, πρώτο θέμα αποτελεί η χρυσή αυγή. Μία χρυσή αυγή, η οποία εκμεταλλεύτηκε την οικονομικο-κοινωνική κρίση, ώστε να προωθήσει τις μισαλλόδοξες ιδέες και πρακτικές της, ενάντια σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, λειτουργώντας παράλληλα και ως δεκανίκι τόσο της κυβέρνησης, όσο και των αφεντικών. Και ενώ η κυβέρνηση –και όχι μόνο- τόσο καιρό εθελοτυφλούσε μπροστά στη δράση της χρυσής αυγής (που περιλαμβάνει μαχαιρώματα, ξυλοδαρμούς, κ.α.), τώρα την ποινικοποιεί ως εγκληματική οργάνωση, τη στιγμή μάλιστα που προωθεί και αυτή από τη μεριά της ρατσιστικές πρακτικές (δημιουργία κέντρων κράτησης μεταναστών, πογκρόμ ενάντια σε εκδιδόμενες γυναίκες, τρανσέξουαλ, κ.α.). Γνώμη μας είναι πως ο φασισμός δεν περιορίζεται σε ένα κόμμα, αλλά αποτελεί γενικότερο κοινωνικό ζήτημα.  Ο φασισμός δεν αντιμετωπίζεται με πρόσκαιρα μέσα ευκαιριακού χαρακτήρα (π.χ. χολυγουντιανές συλλήψεις βουλευτών), αλλά με καθημερινό αγώνα εναντίον του.


Μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική:
                     Όπως είναι γνωστό στην περιοχή της Χαλκιδικής το διάστημα αυτό, η Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. σε συνεργασία με τον κρατικό μηχανισμό κάνει τα αδύνατα δυνατά για να καταστείλει το κίνημα των κατοίκων και των αλληλέγγυων που αντιδρούν στην εξόρυξη του χρυσού. Η εξόρυξη χρυσού, κρίνοντας από το ιστορικό της εταιρίας, έχει αποδειχθεί ότι θα επιφέρει μη αναστρέψιμες βλάβες τόσο στο περιβάλλον, όσο και στον άνθρωπο (μείωση μέσου όρου ζωής, τερατογενέσεις, μόλυνση των υδάτων, τεράστιες εκτάσεις αποψηλωμένου αρχέγονου δάσους, κ.λπ). Το κράτος, για να διασφαλίσει τα κέρδη της εταιρίας, επιτίθεται με πρωτοφανή ζήλο με οποιοδήποτε μέσο (νόμιμο και μη) σε κάθε φωνή αντίδρασης, σε μια προσπάθεια ποινικοποίησης των λαϊκών αγώνων.  Για μία κυβέρνηση, βέβαια, που καταδικάζει τη βία από όπου και αν προέρχεται, είναι παράδοξο που προωθεί σε τέτοιο βαθμό τη βία των δικών της δυνάμεων καταστολής.
                       
                     Είναι φανερό ότι υπάρχουν αρκετά κοινωνικά ζητήματα και είναι αναγκαίες οι μαζικές δράσεις. Για αυτό τον λόγο προτείνουμε την κατάληψη της σχολής από τη Τετάρτη 16/10 έως Παρασκευή 18/10. Αντιλαμβανόμαστε την κατάληψη, όχι ως αυτοσκοπό, άλλα ως μέσο συντονισμού και πραγματοποίησης δράσεων και θεωρούμε πως σε καμία περίπτωση δε θα έπρεπε να οδηγεί στη νέκρωση της σχολής.
                                         
Παράλληλα με την κατάληψη καλούμε και στις παρακάτω δράσεις:

- Ενημέρωση από την Πρόεδρο του τμήματος για τις αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών και για την επί πτυχίω εξεταστική
- Παρέμβαση στην πρυτανεία για το ζήτημα της φοιτητικής λέσχης
- Εκδήλωση - ενημέρωση για τα μεταλλεία στην Χαλκιδική και τον αγώνα που διεξάγεται
-  Αλληλεγγύη και συμμετοχή στον αγώνα των διοικητικών υπάλληλων
- Συμμετοχή στο συντονιστικό κατάληψης μετά την συνέλευση
Από « Κοινού
Αυτόνομη Πρωτοβουλία Χημικών Μηχανικών

apo-koinou.blogspot.com 

Κείμενο για εξελίξεις στη λέσχη σίτισης του Α.Π.Θ., όπως μοιράστηκε στη σχολή στις 14/10

Λαίσχη…

Σύντομο ιστορικό: Από τον Ιούνιο, φάνηκαν τα πρώτα σημάδια, για την ιδιωτικοποίηση της λέσχης με τη μη ανανέωση των συμβάσεων των υπαλλήλων της λέσχης και το κλείσιμο της λέσχης των φοιτητικών εστιών. Κατόπιν, το Σεπτέμβριο στάλθηκε ένα e-mail από τις πρυτανικές αρχές, το οποίο ενημέρωνε τους φοιτητές σχετικά με τη  διασφάλιση δωρεάν σίτισης, από την αρχή της χρονιάς, για όλους τους φοιτητές στα πρότυπα των υπόλοιπων λεσχών ανά τον ελλαδικό χώρο. Αρχές Οκτωβρίου και ενώ η λέσχη δεν έχει ξεκινήσει ακόμη τη λειτουργία της, έπειτα από παρέμβαση της Συνέλευσης για το Κόστος Φοίτησης, επιβεβαιώθηκε ότι η εταιρεία catering Αμβροσία Α.Ε. έχει κερδίσει τον διαγωνισμό για την Λέσχη (η οποία λειτουργεί τις λέσχες εστίασης στα Τ.Ε.Ι Χαλκίδας, Καβάλας και στα Α.Ε.Ι Στερεάς Ελλάδας, Αιγαίου, οπού φυσικά καταβάλλεται αντίτιμο, με την ποιότητα να είναι σαφώς κάτω του μετρίου). Τέλος, οι διαρροές από τη διοίκηση της Λέσχης κάνουν λόγο για αντίτιμο της τάξης των 2 € για τους φοιτητές (εκτός από 5.600 που πληρούν συγκεκριμένα οικονομικά κριτήρια σε σύνολο 60.000 ενεργών φοιτητών στο Α.Π.Θ.).
Κοινωνική σημασία λέσχης: Μέχρι σήμερα η λέσχη εξυπηρετούσε τις ανάγκες συμπολιτών μας (άνεργοι, άστεγοι, τοξικοεξαρτημένοι κ.α.) όντας ο μοναδικός φορέας στη πόλη που παρέχει μια δωρεάν μερίδα φαγητό σε όποιον/α το έχει ανάγκη. Η υπεράσπιση του κοινωνικού της χαρακτήρα είναι και υπεράσπιση των κοινωνικών ομάδων που έχουν εξαθλιωθεί μη μπορώντας να εξασφαλίσουν στον εαυτό τους ένα πιάτο φαγητό.
¨Οικονομικά-κοινωνικά κριτήρια¨: Τα κριτήρια με το οποία θα έχει κανείς δικαίωμα να τρώει δωρεάν ή όχι, θα οδηγήσουν σε μια επίπλαστη διαίρεση των φοιτητών σε οικονομικές κατηγορίες. Στις σημερινές συνθήκες, όπου οι περισσότερες οικογένειες είναι χρεωμένες με δάνεια, επιβαρύνσεις για την φοίτηση των παιδιών τους (ενοίκιο, λογαριασμοί, μετακινήσεις), είναι τουλάχιστον υποκριτικό να γίνεται λόγος για πιο ευαίσθητες οικονομικά ομάδες. Επιβάλλεται η δωρεάν σίτιση όλων ανεξαιρέτως των φοιτητών, καθώς και όσων το έχουν ανάγκη, με δεδομένες τις βίαιες ανακατατάξεις στη ζωή της πλειοψηφίας του πληθυσμού, με απολύσεις, ανεργία, κατασχέσεις σπιτιών για ευτελή ποσά και τριπλασιασμού του αριθμού των νέο-άστεγων.
Νέες εργολαβίες στο Α.Π.Θ.: Αν κανείς πιστεύει ότι η ποιότητα της λέσχης θα βελτιωθεί με αυτόν τον τρόπο, το παράδειγμα του πανεπιστημιακού γυμναστηρίου (αύξηση του αντιτίμου εγγραφής από 10 σε 15€, χωρίς καν να είναι απαραίτητη η προσκόμιση ιατρικής βεβαίωσης) και της πανεπιστημιακής κατασκήνωσης (αύξηση τιμών λέσχης τα τελευταία δυο χρόνια, πληρωμή κατά την εγγραφή κάθε χρόνο) δείχνει ότι βασικός ίσως και μοναδικός στόχος του κάθε επενδυτή είναι η συνεχής αύξηση του κέρδους. Επομένως, η ποιότητα περνά σε δεύτερη μοίρα και η επιβεβαίωση έρχεται, από τις υπόλοιπες λέσχες που έχει αναλάβει η Αμβροσία Α.Ε. ή άλλες εταιρίες catering στα υπόλοιπα Α.Ε.Ι / Τ.Ε.Ι. Το πανεπιστήμιο από τη μεριά του, το μόνο που επιδιώκει είναι να απεμπλακεί  από τη διαδικασία της σίτισης αναθέτοντάς  τη σε μια εργολαβία, όπως γίνεται και σε άλλες λειτουργίες του πανεπιστημίου(καθαριότητα, εργασία γραφείου, φύλαξη κ.λ.π.).  
               Όσο για τους εργαζόμενους θα βιώνουν ένα καθεστώς ολοένα και εντεινόμενης εκμετάλλευσης (οι νέες εργολαβικές συμβάσεις στο ΑΠΘ προβλέπουν μισθούς της τάξης των 480€/μήνα για εργασία που ξεπερνά τις 8 ώρες) και επισφάλειας (αγωνία για το αν θα υπογράψει ο κάθε εργαζόμενος σύμβαση για άλλους 8 μήνες εργασίας).
               Η μετατροπή του πανεπιστημίου σε ένα εργολαβικό παράδεισο, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους και επιβάλλεται η αντίδραση μας, για να παραμείνει η λέσχη δημόσια και δωρεάν για ΟΛΟΥΣ. Ο αγώνας μας για δωρεάν σίτιση, τέλος, αποτελεί και την ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης σε όσους βρίσκουν στη λέσχη ένα πιάτο φαγητό που δεν μπορούν να το εξασφαλίσουν πουθενά αλλού σε αυτή την πόλη.

Ενάντια σε μια διάχυτη νοοτροπία που μας θέλει ιδιοτελείς και ωφελιμιστές, η αλληλεγγύη αποτελεί το μέσο των καταπιεσμένων για τη διεκδίκηση μιας διαφορετικής δόμησης της κοινωνίας.

Από * Κοινού
Αυτόνομη Πρωτοβουλία Χημικών Μηχανικών

Τρικάκι παρέμβασης κατά τις εγγραφές