Τριάντα τέσσερα χρόνια πέρασαν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Τριάντα τέσσερα χρόνια πέρασαν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, και αν σε κάποιους φαίνονται αρκετά ώστε και αυτή η εξέγερση να μπει στο μουσείο, είναι γελασμένοι. Είναι γελασμένοι, όχι γιατί έχουμε σκοπό να αναστήσουμε φαντάσματα του παρελθόντος, αλλά γιατί η καθημερινή καταπίεση που δεχόμαστε δε μπορεί να συσσωρεύεται για πάντα. Τριάντα δύο χρόνια μετά και πάλι για ψωμί-παιδεία-ελευθερία μιλάμε:

ΨΩΜΙ

Κάθε χρόνο και χειρότερα βαίνουν τα πράγματα αν αναλογιστεί κανείς ότι φέτος είχαμε αρνητικές αυξήσεις στους μισθούς (-0,75%). Όμως δεν είναι μόνο η μείωση των μισθών. Το καλοκαίρι που μας πέρασε, με τους νόμους που ψήφισε η κυβέρνηση, ουσιαστικά καταργήθηκε το 8ωρο αλλά και η αργία της Κυριακής αφού τα καταστήματα πλέον μπορούν να είναι ανοιχτά όποτε το επιθυμούν... Και αν νομίζουμε πως οι εξελίξεις στα εργασιακά αλλά και η κρίση που δημιουργείται με το κλείσιμο επιχειρήσεων δεν μας αγγίζουν (ως χημικούς μηχανικούς) κάνουμε πολύ μεγάλο λάθος. Τα τελευταία χρόνια, ειδικότερα στη βόρεια Ελλάδα, έκλεισαν δεκάδες βαφεία με αποτέλεσμα πολλοί χημικοί μηχανικοί να μείνουν άνεργοι. Την όλη οικονομική κρίση την ζούμε στην καθημερινότητά μας. Πόσοι από εμάς μείναμε στην πόλη μας να σπουδάσουμε (έστω και σε σχολή που δεν μας ενδιέφερε) επειδή τα έξοδα διαμονής σε άλλη πόλη ήταν δυσβάστακτα για την οικογένεια μας... Πόσοι από εμάς ενώ σπουδάζουμε αναγκαζόμαστε να πιάσουμε δουλειά...

ΠΑΙΔΕΙΑ

Ανάλογο τοπίο με τα εργασιακά υπάρχει και στην παιδεία. Με μια σειρά νόμων που ψήφισε το καλοκαίρι η κυβέρνηση, αλλάζει ριζικά το πανεπιστήμιο:

·         Η Αξιολόγηση, με την οποία θα πιστοποιείται ο βαθμός προσαρμογής του κάθε ιδρύματος στην οικονομία της αγοράς με συνέπειες στην χρηματοδότηση του καθώς και την εξάρτηση της έρευνας και των γνωστικών πεδίων από την αγορά. Επιπλέον οι σχολές κατηγοριοποιούνται σε «καλές» και «κακές», επομένως και τα πτυχία μας σε «καλά» και «κακά».

·         Με τα Ινστιτούτα Δια Βίου Εκπαίδευσης ο κάθε εργαζόμενος επωμίζεται το βάρος της επανακατάρτισης  του και παγιδεύεται σε ένα κυνήγι συμπλήρωσης της αξίας του πτυχίου του.

·         Με το σύστημα πιστωτικών μονάδων αναγκαζόμαστε να ανταγωνιτούμε τους συμφοιτητές μας και αργότερα τους συναδέλφους μας, με σκοπό ο φάκελος μας να έχει περισσότερα credits (μονάδες).

Και αν όλα τα προηγούμενα αποτελούν, από το καλοκαίρι, νόμους του κράτους, ήδη μια νέα σειρά νομοσχεδίων ετοιμάζονται. Στο στόχαστρο αυτή τη φορά μπαίνει το άσυλο και οι «αιώνιοι φοιτητές», ενώ παράλληλα ετοιμάζεται η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Σαν πόλη σε εμπόλεμη κατάσταση μοιάζει η Θεσσαλονίκη με τις κάμερες παρακολούθησης να έχουν γεμίσει το κέντρο της πόλης και τις κλούβες των ματ να είναι σταθμευμένες καθημερινά σε σημεία με μεγάλη κίνηση. Πέρα της καταστολής, έχουμε πολλά κρούσματα περιορισμού του ελεύθερου λόγου. Η Ελλάδα (σύμφωνα με στοιχεία πρόσφατης έρευνας)  βρίσκεται σε χαμηλότερη θέση από χώρες της Αφρικής σε θέματα ελευθεροτυπίας. Όσο αναφορά το νομοθετικό πλαίσιο ο τρομονόμος έχει ήδη αρχίσει να εφαρμόζεται ενώ συγχρόνως οι απεργίες η μια μετά την άλλη κηρύσσονται παράνομες.

   Μπορεί κάθε γενιά να έχει τα δικά της βιώματα, ωστόσο τα μηνύματα του Πολυτεχνείου παραμένουν επίκαιρα. Μαθαίνοντας από το παρελθόν και στοχεύοντας στο μέλλον, καλούμαστε να διεκδικήσουμε όλα όσα μας ανήκουν και δεν μας παρέχονται.

ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟΥΣ  ΝΕΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΠΟΡΕΙΑ 17/11 17:30 ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ