ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΠΤΥΧΙΟΥ
Η κοινή διακήρυξη των Ευρωπαίων Υπουργών Παιδείας (μεταξύ αυτών και ο Γεράσιμος Αρσένης) που συναντήθηκαν στην Μπολόνια στις 19 Ιουνίου 1999 αναφέρει σχετικά με τη συσχέτιση των δύο κύκλων σπουδών, του προπτυχιακού και του μεταπτυχιακού :
«Υιοθέτηση ενός συστήματος σπουδών που θα στηρίζεται βασικά σε δύο κύριους κύκλους σπουδών, ένα προπτυχιακό και ένα μεταπτυχιακό. Η πρόσβαση στον δεύτερο κύκλο θα προϋποθέτει την επιτυχή ολοκλήρωση των σπουδών του πρώτου κύκλου, οι οποίες θα διαρκούν τουλάχιστον τρία χρόνια. Ο τίτλος σπουδών που θα χορηγείται μετά τον πρώτο κύκλο σπουδών θα αναγνωρίζεται στην Ευρωπαϊκή αγορά εργασίας ως ικανό επαγγελματικό προσόν. Ο δεύτερος κύκλος θα πρέπει να οδηγεί στο μεταπτυχιακό δίπλωμα (master) ή/και στο διδακτορικό δίπλωμα, όπως ήδη συμβαίνει σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες.»
Μετά την διακήρυξη της Μπολόνιας πάρθηκε απόφαση εφαρμογής στην Πράγα το 2001 και στη σύνοδο στο Βερολίνο το 2003 (η ελληνική κυβέρνηση έχει ψηφίσει και τις δύο). Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά πραγματικά για εμάς;
Η δομή του συστήματος αυτού απαιτεί 3 κύκλους σπουδών: 1ος κύκλος -Τουλάχιστον 3 χρόνια και αποδίδεται ο τίτλος του Bachelor of Engineer 2ος κύκλος-Τουλάχιστον 1 χρόνος και αποδίδεται ο τίτλος του Master of Science 3ος κύκλος-Τουλάχιστον 3 χρόνων και αποδίδεται ο τίτλος του Διδακτορικού
Ο πρώτος κύκλος, ο οποίος θα έχει διάρκεια 3 ή 4 χρόνια, θα περιέχει τις βασικές γνώσεις της επιστήμης και ο τίτλος που θα αποδίδεται θα μας κατοχυρώνει με ελάχιστα εργασιακά δικαιώματα όπως εύκολα είναι κατανοητό. «Διεθνώς αμφισβητείται εντονότατα η δυνατότητα αναγνώρισης επαγγελματικών δικαιωμάτων μηχανικού σε επίπεδο ‘bachelor’» Νικόλαος Μουσιόπουλος, κοσμήτορας πολυτεχνικής σχολής. Επομένως αφού οι εργασιακοί ορίζοντες μας θα στενεύουν επικίνδυνα, ο δεύτερος κύκλος σπουδών καθίσταται απαραίτητος. Ο δεύτερος κύκλος, ο οποίος θα έχει διάρκεια 1 ή 2 χρόνια, αλλά θα προσφέρει ένα μέρος των γνώσεων που περιλαμβάνονται τώρα στο πτυχίο και θα ειδικεύει σε κάποιον τομέα. Επίσης, στο δεύτερο κύκλο σπουδών δε θα έχουν πρόσβαση όλοι ανεξαιρέτως οι φοιτητές αλλά μόνο ένα αυστηρά προκαθορισμένο ποσοστό της τάξης του 25 με 30 % των προπτυχιακών φοιτητών θα αποκτά μεταπτυχιακό τίτλο, με λίγα λόγια πτυχίο ισότιμο με το πανεπιστημιακό πτυχίο των προηγούμενων δεκαετιών. Στο πλαίσιο αυτό, από τους 30.000 περίπου πτυχιούχους ΑΕΙ που ολοκληρώνουν κάθε χρόνο τον πρώτο κύκλο σήμερα, μόνο οι 4.500 θα αποκτούν το πτυχίο του β' κύκλου. Έτσι, με πολύ λιγότερους φοιτητές στο δεύτερο κύκλο η κυβέρνηση πετυχαίνει τον απώτερο στόχο της : μείωση των δαπανών για την παιδεία. Ο τρίτος κύκλος, ο οποίος θα έχει διάρκεια 3 χρόνια, θα είναι το διδακτορικό και θα απευθύνεται σε ελάχιστους. Βέβαια, επειδή τα διδακτορικά χρηματοδοτούνται ακόμα από το κράτος γίνεται προσπάθεια μείωσης του αριθμού των υποψήφιων διδακτόρων.
Οι αλλαγές που επιχειρούνται στο χώρο της εκπαίδευσης και της εργασίας αποσκοπούν στη δημιουργία ευέλικτου και χαμηλά αμειβόμενου εργατικού δυναμικού με συρρικνωμένα επαγγελματικά δικαιώματα.
Η ολοκλήρωση κάθε κύκλου θα επιτυγχάνεται με τη συγκέντρωση συγκεκριμένου αριθμού πιστωτικών μονάδων. Οι πιστωτικές μονάδες (εισάγονται από το νέο νόμο-πλαίσιο) μπορούν να αποκτηθούν εκτός των μαθημάτων και με εργαστήρια, πρακτικές ασκήσεις και συμμετοχή στα ΙΔΒΕ (ιδρύματα δια βίου εκπαίδευσης) και σε σεμινάρια. Κάθε εκπαιδευτική διαδικασία ανάλογα με το χρόνο και με την προσπάθεια που απαιτεί θα αξιολογείται με διαφορετικό αριθμό μονάδων. Η καθιέρωση των πιστωτικών μονάδων ανοίγει το δρόμο για τον ατομικό φάκελο όπου φοιτητής θα ένα συνεχές και εντατικό κυνήγι απόκτησης των βέλτιστων δεξιοτήτων κ το πτυχίου του θα ισοδυναμή με άθροισμα μονάδων. Θα διαπραγματεύεται εξατομικευμένα με βάση τις δικές του δεξιότητες με αποτέλεσμα να καταργείται κάθε έννοια συλλογικής διεκδίκησης αφού αυτή δεν θα είναι εφικτή εφόσον θα υπάρχουν πολλές διαφορετικές κατηγορίες εργαζομένων. Η κατηγοριοποίηση τους και η έλλειψη συλλογικής διεκδίκησης θα οδηγήσουν αναπόδραστα σε δυσμενέστερες εργασιακές συνθήκες.
Στα Πολυτεχνεία η κατεύθυνση προς τη διάσπαση των πτυχίων υλοποιείται με την καθιέρωση του πτυχίου του μηχανικού ως master. Η ουσιαστική διαφορά είναι ότι αίρεται ο ενιαίος χαρακτήρας του πτυχίου των μηχανικών και αντικαθίσταται από τον master μηχανικό (π.χ. Μηχανικός περιβάλλοντος). Κάθε μηχανικός θα έχει τη δυνατότητα να αναλάβει δουλείες που θα αναφέρονται μόνο στο επιστημονικό αντικείμενο του τομέα που έχει παρακολουθήσει.
Η διακίνηση φτηνού εργατικού δυναμικού σε αυτό το χώρο θα συμπιέσει προς τα κάτω τις αμοιβές και θα δυσχεράνει τις συνθήκες εργασίας. Οι μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση λειτουργούν συμπληρωματικά και κατευθείνεται στο πρότυπου ενός ευέλικτου και επισφαλή εργαζόμενου.
Η συνεχής εξειδίκευση θα επιφέρει μείωση του εύρους ενασχόλησης και περαιτέρω συρρίκνωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων.
Τέλος, με την καθιέρωση των δύο κύκλων σπουδών παρατηρείται μια εντατικοποίηση του ρυθμού σπουδών που δεν είναι κατανοητό κατά πόσο συνάδει με το αληθινό πνεύμα της εκπαίδευσης που είναι η διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων και όχι μονομερώς εξειδικευμένων ατόμων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου