Το ζήτημα των φοιτητικών εκλογών ανοίγει και φέτος μετά από μια ισχυρά κινηματική περίοδο τριών περίπου μηνών, στη διάρκεια των οποίων και ο σύλλογός μας, μαζί με εκατοντάδες άλλους φοιτητικούς συλλόγους συμμετείχε. Σκοπός αυτού του κειμένου είναι η κατάθεση απόψεων του σχήματος για τις εκλογές, καθώς και των λόγων για τους οποίους συμμετέχει σε αυτές στις 9 Μαΐου. Οι παρακάτω θέσεις αποτελούν το απόσταγμα εμπειριών και συζητήσεων μεταξύ μας, ενισχύοντας και συμπληρώνοντας τις παλαιότερες θέσεις μας περί συμμετοχής στα όργανα του συλλόγου και του τμήματος.
Είναι γεγονός ότι οι εκλογές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με λογικές αντιπροσώπευσης που μας βρίσκουν ιδεολογικά αντίθετους. Η ανάθεση του ρόλου του συλλόγου στα «ικανά» χέρια των εκλεγμένων που θεωρούν τον σύλλογο χωράφι μέσα στο οποίο θα καλλιεργήσουν τα μικροκομματικά τους συμφέροντα, καθρεφτίζει μια πραγματικότητα που εν γένει αποτυπώνεται στις εκλογές. Η πραγματικότητα αυτή εκφυλίζει την έννοια του συνόλου, αποδυναμώνει τις διεκδικήσεις μας και να μας καθιστά ανενεργούς και παθητικούς στις αποφάσεις των άλλων για τις δικές μας ζωές. Θεωρώντας, λοιπόν, ότι η συλλογική δράση είναι η μόνη που μπορεί να μας θωρακίσει ενάντια στον κοινωνικό κατακερματισμό, εναντιωνόμαστε στην παραταξιακή και μικροκομματική αντιπροσώπευσή μας και επιλέγουμε τη διασφάλιση των συλλογικών διαδικασιών.
Συμμετέχουμε στις φοιτητικές εκλογές επιδιώκοντας να σπάσουμε τη λογική της αποποίησης των ευθυνών και της ανάθεσης των αποφάσεων σε παρατάξεις-ηγέτες, πρεσβεύοντας, σε αντίθεση με άλλους, ότι η πολιτικοποίηση και η δράση ούτε αρχίζει, ούτε τελειώνει στο εκλογικό αποτέλεσμα. Επιδίωξή μας δεν είναι οι 40 ή οι 140 ψήφοι, αλλά η ενεργή συμμετοχή αυτών που θα ψηφίσουν στις διαδικασίες του συλλόγου. Εξάλλου, ένα αποτέλεσμα συσχετισμών, έτσι όπως αυτό αποτυπώνεται στα εκλογικά νούμερα, δεν αποδεικνύει τίποτα αν δεν υποστηρίζεται ενεργά,
δεν ενδυναμώνεται και δεν πλαισιώνεται μαζικά τις υπόλοιπες 364 μέρες του χρόνου. Το φοιτητικό κίνημα του Μαΐου-Ιουνίου, η συμμετοχή του συλλόγου στις κινητοποιήσεις των δασκάλων και μαθητών, το κίνημα των τελευταίων τριών μηνών ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης και τον νόμο-πλαίσιο, αποτελούν τρανταχτό παράδειγμα των δυνατοτήτων που έχουμε όταν δρούμε συλλογικά και δεσμευόμαστε για τις επιλογές μας.
Δεν ενδιαφερόμαστε να αποκτήσουμε έδρα στο Δ.Σ. απλώς για να «εκφράζουμε τις απόψεις των ψηφοφόρων μας» πίσω από κλειστές πόρτες γιατί δε χρίζουμε τους εαυτούς μας αντιπροσώπους. Θεωρώντας ότι η προσωποπαγής πλήρωση θέσεων στο δευτεροβάθμιο όργανο του συλλόγου (Δ.Σ.) προσφέρει μόνο μια πολύ στενή αντιπροσώπευση του συλλόγου, η οποία στηρίζεται σε σαθρά-παραταξιακά θεμέλια, επιδιώκουμε η λήψη αποφάσεων να γίνεται μέσα στο πρωτοβάθμιο όργανό του, τη γενική συνέλευση. Συνεπώς, κρίνουμε την παρουσία μας στο Δ.Σ. απαραίτητη και δεν απέχουμε από αυτό γιατί αντιλαμβανόμαστε ότι μόνη ικανή συνθήκη για τη διασφάλιση των παραπάνω είναι η συμμετοχή μας σε αυτό και όχι η αποχή, ώστε να μη γίνει ο σύλλογος τσιφλίκι καμίας παράταξης που αποφασίζει για εμάς κεκλεισμένων των θυρών. Η συμμετοχή μας στα όργανα συνδιοίκησης έχει, κι αυτή με τη σειρά της, σαν στόχο την ενίσχυση των συλλογικών διαδικασιών που εξασφαλίζουν τη συμμετοχή όλων των φοιτητών στη λήψη και την υλοποίηση των αποφάσεων με μαζικούς όρους και όχι όρους εκπροσώπων παρατάξεων.
Η κουλτούρα της συμμετοχής σε συνδυασμό με την πολιτική αντιπρόταση μπορούν να αλλάξουν τον σύλλογο, το πανεπιστήμιο, την κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου