Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Πλαίσιο 18-10-10



ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ

     Η σχολή μας έχει ένα από τα πιο ολοκληρωμένα αλλά και απαιτητικά προγράμματα σπουδών στο πανεπιστήμιο. Παρά τα όποια θετικά βήματα έγιναν τα τελευταία χρόνια στη λογική  διεύρυνσης του επιστημονικού περιεχομένου, θεωρούμε πως υπάρχουν μεγάλα περιθώρια βελτίωσης πάνω στο ρυθμό και το περιεχόμενο των σπουδών μας.
 
Ύλη Μαθημάτων : Απαιτούμε η ύλη του κάθε μαθήματος να προσδιορίζεται και να δημοσιοποιείται με την έναρξη του εξαμήνου, ώστε στη διάρκεια του κάθε εξαμήνου  ο φοιτητής να είναι σε θέση να οργανώσει τη μελέτη του και να κρίνει το διδάσκοντα για την συνέπειά του.

Προαπαιτούμενα : Τα προαπαιτούμενα ξεκίνησαν να εφαρμόζονται στη σχολή μας με σκοπό τη καθοδήγηση-διευκόλυνση του φοιτητή κατά τη διάρκεια του κύκλου σπουδών και για τη μείωση του ορίου φοίτησης. Αυτοί ήταν τουλάχιστον οι ισχυρισμοί των τότε υποστηρικτών τους (ομάδα καθηγητών-ΔΑΠ). Σαν «τιμωρία» μιας πιθανής αποτυχίας, έρχεται η καθυστέρηση των σπουδών του φοιτητή για ένα τουλάχιστον χρόνο.  Έτσι, καταρρίπτεται από τον ίδιο το θεσμό, το αρχικό επιχείρημα θέσπισής του (δηλ. η μείωση του ορίου φοίτησης) και μετατρέπεται σε ένα ακόμα βάρος για το φοιτητή.

Ζητάμε την κατάργηση των προαπαιτούμενων και τη θέσπιση προτεινόμενων (μη υποχρεωτικών) μαθημάτων, τα οποία όχι μόνο δε θα επιβαρύνουν το φοιτητή, αλλά θα βοηθούν στην οργάνωση των σπουδών του.

Απουσίες : Το μέτρο αυτό, που εισάγεται με τον Εσωτερικό Κανονισμό, κάθε άλλο παρά συντελεί στη βελτίωση της διδακτικής διαδικασίας.  Η αύξηση της συμμετοχής των φοιτητών στο εκάστοτε μάθημα μπορεί μονάχα να επιτευχθεί με τη βελτίωση του μαθήματος από τον ίδιο το διδάσκοντα και την κινητοποίηση του ίδιου του φοιτητή.

Η μόνη συμμετοχή που οι απουσίες μπορούν να αυξήσουν είναι η ποσοτική, καθότι η ποιοτική βελτίωση της απαιτεί όχι μόνο την φυσική παρουσία αλλά και την πνευματική… πράγμα που δεν εξασφαλίζεται με ένα σταυρό σε μία κόλα χαρτί.

Πρόοδοι-Σειρές ασκήσεων : Οι σειρές ασκήσεων θα έπρεπε να βοηθούν το φοιτητή να παρακολουθήσει την ομαλή ροή του μαθήματος και όχι να συμβάλουν στην στυγνή εντατικοποίησή του. Θεωρούμε ότι η συγκεκριμένη μορφή εξέτασης θα πρέπει να είναι  προαιρετική και θετική (χωρίς να μετράει ποσοστιαία στην τελική εξέταση π.χ. 10% αλλά προσθετικά όπως +1 στην τελική βαθμολογία).

Θέλουμε προαιρετικές προόδους που να μετρούν ΜΟΝΟ θετικά στην τελική βαθμολογία ή απαλλακτικές προόδους και όχι υποχρεωτικές προόδους με αρνητική επίδραση στην τελική βαθμολογία.


Πιο συγκεκριμένα, κάποια από τα μαθήματα στα οποία εντοπίζονται προβλήματα στη σχολή μας είναι τα εξής :


ΑΝΟΡΓΑΝΗ ΧΗΜΕΙΑ : Αναγκαστικές πρόοδοι, 4 αναγκαστικά θέματα που μετράν μόνο 10%, ύλη που καλύπτει σχεδόν όλο το γνωστικό αντικείμενο του χημικού μηχανικού και σχεδόν μηδενικό ποσοστό επιτυχίας συνθέτουν την εικόνα ενός από τα  πιο δύσκολα μαθήματα της σχολής που οι φοιτητές το συναντούν από το πρώτο κιόλας εξάμηνο!
ΣΧΕΔΙΟ : Προτείνουμε τα τεστάκια να γίνουν προαιρετικά και να υπάρχει το δικαίωμα της εξέτασης με το παλαιό σύστημα, ώστε το μάθημα να αποκτήσει πιο ανθρώπινους καθημερινούς ρυθμούς σπουδών.  
ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ Η/Υ ΣΤΗ ΧΗΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ :
Το μάθημα επικεντρώνεται περισσότερο απ’ ότι θα έπρεπε γύρω από την εκμάθηση αναλυτικών αριθμητικών μεθόδων και όχι στην εκμάθηση του λογισμικού MATLAB και τις εφαρμογές του στη χημική μηχανική.
ΔΥΝΑΜΙΚΗ : Στο μάθημα αυτό καταβάλλεται τεράστιος κόπος για την επίλυση των υποχρεωτικών  θεμάτων (4 αναλυτικά, 3 υπολογιστικά), ο οποίος σε καμία περίπτωση δεν ανταμείβεται. Αυτό γιατί αντιστοιχούν σε ένα 10%-15% της τελικής βαθμολογίας και μάλιστα η μη παράδοσή τους συνεπάγεται αυτόματα αρνητική βαθμολόγηση!
ΡΥΘΜΙΣΗ : Δεν παρέχει τα απαραίτητα εργαλεία που χρειάζονται σε ένα χημικό μηχανικό για να ανταποκριθεί σε πρακτικά προβλήματα ρύθμισης συσκευών και διεργασιών (δεν υπάρχει σύνθεση θεωρίας-πράξης).



Τέλος, ένα αρκετά μεγάλο πρόβλημα της σχολής είναι ότι το πρόγραμμα σπουδών επικεντρώνεται στα πρώτα έτη λανθασμένα σε μαθήματα όπως χημείες και όχι τόσο σε βασικότερα αντικείμενα για το χημικό μηχανικό, όπως η χημική κινητική. Επίσης, δεν διδασκόμαστε επαρκώς τα υπολογιστικά προγράμματα, τα οποία είναι απαραίτητα για την πλήρη κατάρτιση μας ως χημικοί μηχανικοί. Επομένως, είναι αναγκαία μια μερική αναδιάρθρωση του προγράμματος σπουδών, ώστε αυτό να μας παρέχει τα εργαλεία που θα χρειαστούμε ως μελλοντικοί επιστήμονες. 

Όριο Επιτυχίας : Δεν μένουμε απλώς στο να διεκδικήσουμε την καθιέρωση του ορίου επιτυχίας στο 30% αλλά ζητάμε ουσιαστική αναδιάρθρωση μαθημάτων στα οποία σημειώνεται παταγώδης αποτυχία. Σε μαθήματα που η επιτυχία είναι χαμηλή, η επανεξέταση κρίνεται αναγκαία και αυτό που είναι δεδομένο, είναι η αποτυχία του διδάσκοντα. Παρότι πέρυσι στη συνέλευση τμήματος αποφασίστηκε η τήρηση αυτού του ποσοστού, παρατηρούμε ότι σε αρκετά μαθήματα το ποσοστό αποτυχίας παρέμεινε πολύ χαμηλότερο, με τους διδάσκοντες να αδιαφορούν για το γεγονός αυτό, υποστηρίζοντας ότι φταίνε οι φοιτητές.


Το πρόγραμμα σπουδών ενός τμήματος πρέπει να αποσκοπεί στην πλήρη επιστημονική κατάρτιση των φοιτητών του και στη δημιουργία υγιούς κοινωνικής συνείδησης στους μελλοντικούς επιστήμονες. Η πλήρης εντατικοποίηση, ουδεμία σχέση έχει με τα παραπάνω, σκοπός της είναι η δημιουργία επιστημόνων-ρομπότ με καμία πολιτική βούληση, που θα λειτουργούν πειθήνια για την αγορά. Η εντατικοποίηση στο τμήμα μας εντάθηκε με τον Νέο Νόμο (Πλαίσιο) της προηγούμενης υπουργού Παιδείας, Μαριέττας Γιαννάκου, και τον Εσωτερικό Κανονισμό, οι οποίοι συνεχίζουν τη διαδικασία σε μια ήδη τρομερά απαιτητική σχολή, ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ. Η τωρινή κυβέρνηση του Δ.Ν.Τ. προωθεί ένα νέο νομοσχέδιο που κατά τα φαινόμενα, έρχεται να κάνει ακόμα χειρότερη την υπάρχουσα κατάσταση.

Αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση – λέσχη :

Σε μια χώρα που έχει τεράστια οικονομικά προβλήματα και το ΔΝΤ έχει καταστήσει την κυβέρνηση φερέφωνο των επιταγών του, ενώ οι χαμηλότερες τάξεις πληρώνουν ήδη ακριβά το τίμημα της κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος, το πανεπιστήμιο δέχεται και αυτό με τη σειρά του μια επίθεση που εκπορεύεται από τα ιδιωτικά συμφέροντα που θέλουν το δημόσιο πανεπιστήμιο άβουλο όργανο στα χέρια τους. Ήδη βλέπουμε τις πρώτες συνέπειες στη λέσχη του ΑΠΘ που η ποιότητα των υπηρεσιών της έχει πέσει κατακόρυφα φέτος και ο καθημερινός έλεγχος και αποκλεισμός ευάλωτων κοινωνικών ομάδων από την πρόσβαση τους σε αυτή είναι πλέον πραγματικότητα. Τέλος, οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για το νέο νόμο βασίζονται πλήρως σε χρηματοοικονομικά κριτήρια τα οποία έρχονται σε σύγκρουση με τον κοινωνικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα του δημόσιου πανεπιστημίου.     

Αναλυτικότερα :

Καταρχάς, έχουμε εισαγωγή σε σχολή και όχι σε τμήμα. Έχουμε ένα προπαρασκευαστικό έτος, όπου οι φοιτητές παρακολουθούν μαθήματα γενικά του μηχανικού (π.χ. στο πολυτεχνείο φυσική, μαθηματικά κτλ). Στο τέλος της χρονιάς γίνονται εξετάσεις με βάση τις οποίες περνάει ο φοιτητής στο ‘τμήμα’ , δηλαδή μεταφορά της χρονιάς των πανελληνίων στο πρώτο έτος του πανεπιστημίου. Παράλληλα με το πρώτο έτος προωθείται και το περαιτέρω σπάσιμο των σπουδών, όπως επιβάλλεται από τη συνθήκη της Μπολόνια. Δηλαδή χωρισμός του κύκλου σπουδών σε δύο. Στον πρώτο που θα διαρκεί 3 ή 4 χρόνια και θα δίνει ένα πτυχίο τύπου bachelor το οποίο θα έχουν και απόφοιτοι ΤΕΙ ή των ιδιωτικών κολλεγίων.  Κατόπιν βάσει βαθμολογίας θα συνεχίζει ένα 30% στον επόμενο κύκλο σπουδών (όπως ορίζεται από τη συνθήκη) οι οποίοι θα παίρνουν master.

Στο νέο νομοσχέδιο προβλέπεται σύσταση συμβουλίου από το υπουργείο παιδείας, το οποίο θα αναλαμβάνει τη διαχείριση της χρηματοδότησης, καθώς και περιφερειακών συμβουλίων, τα οποία θα ελέγχουν τον αριθμό των φοιτητών, των διδασκόντων, των εισακτέων και των πτυχιούχων.  Στα συμβούλια αυτά θα συμμετέχουν εξωπανεπιστημιακά μέλη, στελέχη πολυεθνικών ή μεγαλοεθνικών εταιριών που μέσω της θέσης τους θα εξυπηρετούν τις ανάγκες του διεθνούς παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου
Πέρα από αυτό, βάση του υπάρχοντος νόμου για την αξιολόγηση, έχουμε πλήρη σύνδεση της εσωτερικής αξιολόγησης με την εξωτερική. Οι σχολές των οποίων το πρόγραμμα σπουδών συνάδει με τις λογικές και τις επιταγές του ιδιωτικού κεφαλαίου θα επιζούν και θα ακμάζουν.  Αντίθετα, όσες δε συμφωνούν με τα κριτήρια των εταιριών καταδικάζονται σε αφανισμό. Το πρόγραμμα σπουδών θα αλλάξει άρδην, ίσως ακόμη και το γνωστικό αντικείμενο ορισμένων σχολών. Με την ύπαρξη πλέον σχολής -και όχι τμήματος-  το πτυχίο υποβαθμίζεται.

Με τις νέες αλλαγές και την εισαγωγή σε σχολή και όχι σε τμήμα, όπως είναι προφανές, δε θα δίνεται δίπλωμα Χημικού Μηχανικού (αφού δε θα υφίσταται το τμήμα) αλλά πτυχίο κάποιου που παρακολούθησε μαθήματα χημικής μηχανικής κατά κύριο λόγο σε συνδυασμό με μερικά μαθήματα άλλου κύκλου σπουδών, π.χ. μηχανολόγων μηχανικών. Υποβαθμίζεται έτσι περαιτέρω το πτυχίο, εφόσον δεν παίρνουμε το πλήρες δίπλωμα σε μία σχολή, αλλά ένα πτυχίο που επιβεβαιώνει ότι παρακολουθήθηκαν με επιτυχία συγκεκριμένα μαθήματα ενός κλάδου.

Οι εξουσίες της συγκλήτου του πρυτανικού συμβουλίου και όλων των οργάνων αυτοδιοίκησης του πανεπιστημίου γίνονται εντελώς τυπικές καθώς η διοίκηση του πανεπιστημίου περνάει στα χέρια ατόμων ορισμένων από την κυβέρνηση με εμπειρία στη διαχείριση εταιριών. Επίσης, κάτι πολύ σημαντικό είναι το γεγονός ότι δε θα είναι δυνατό να ασκείται πίεση για διάφορα ζητήματα στην εξουσία του πανεπιστημίου από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο των πανεπιστημίων. Εφόσον αυτά δεν θα διοικούνται από πρυτάνεις, κοσμήτορες κ.α. - των οποίων ο ρόλος θα είναι διακοσμητικός -  θα είναι δύσκολη η διεκδίκηση των όποιων αιτημάτων εφόσον η διοίκηση θα είναι όχι μόνο απρόσιτη αλλά και απρόσωπη.

Προβλέπεται ψηφιοποίηση όλων των συγγραμμάτων, έτσι ώστε να εξαλειφθεί το κόστος από την εκτύπωση και την αγορά βιβλίων. Η εκάστοτε σχολή  δε θα δίνει λεφτά για την εκτύπωση όπως όλοι υποψιαζόμαστε και έτσι πολύ απλά θα μας βγουν τα μάτια. Δεν πιστεύουμε ότι χρειάζεται κάποια βαθυστόχαστη ανάλυση γι’ αυτό…

Γνωρίζοντας πως ο μέσος φοιτητής πλήττεται άμεσα από τη σημερινή κρίση, δεν επιθυμούμε να μείνουμε στα λόγια. Η πραγματική αντίσταση αποτελεί καθημερινή δράση και όχι απάθεια ή αναμονή για τη μεγάλη ανατροπή. Προχωρούμε σε σύσταση ομάδων αλληλοβοήθειας των φοιτητών, ώστε όλοι μαζί να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες που θα μας επιτρέψουν να αντισταθμίσουμε τις επιπτώσεις της κρίσης.

Διεκδικούμε :

·       Όχι στην ιδιωτικοποίηση της Λέσχης.  Άμεση αναβάθμιση των υποδομών και των παροχών της.
·       Ενιαίο αδιάσπαστο πτυχίο με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, επιστημονική κατάρτιση και γνώση
·       Καμία Εργολαβία στο ΑΠΘ
Αποφασίζουμε :
·       Νέα Γενική Συνέλευση την 1 Νοεμβρίου
·       Σύσταση συντονιστικής επιτροπής την Τρίτη 19 Οκτωβρίου για την υλοποίηση των αποφάσεων που αφορούν το πρόγραμμα σπουδών
·       Κάλεσμα για δημιουργία πρωτοβουλίας ενάντια στις επικείμενες αλλαγές στην παιδεία
·       Συμμετοχή του συλλόγου στην πορεία ενάντια στα νέα μέτρα την Πέμπτη 21 Οκτωβρίου με δικό του μπλοκ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου