Βραδιά ποίησης 31/10

Αντιμάθημα Photoshop

Καθώς ολοένα και περισσότερος κόσμος ασχολείται με την επεξεργασία εικόνας για κινηματικούς ή και μη σκοπούς, διοργανώνουμε αντι-μάθημα, για την παρουσίαση βασικών αρχών της λειτουργίας του προγράμματος.

Γενική Απεργία 19-20 Οκτωβρίου

Εν όψει των νέων μέτρων (εργασιακή εφεδρεία για 30,000 δημόσιους υπάλληλους και κατάργηση συλλογικών συμβάσεων) η Γ.Σ.Ε.Ε εξαναγκάστηκε να κάνει 2-ήμερη την απεργιακή κινητοποίηση που είχε εξαγγείλει στις 19 του Οκτώβρη. Παρότι οι κινητοποιήσεις γίνονται πλέον σε καθορισμένα ραντεβού, ενόψει νέων μέτρων, βλέπε Μεσοπρόθεσμο, είναι αναγκαίο να αντιληφθούμε πως η πτώση του βιοτικού μας επιπέδου δεν πρόκειται να σταματήσει εφόσον συμμετάσχουμε στις καθορισμένες από τους εργατοπατέρες της Γ.Σ.Ε.Ε. κινητοποιήσεις. Στόχος μας πρέπει να είναι οι γενικές απεργίες διαρκείας που θα εξαγγέλλονται από όλους τους κλάδους των εργαζομένων. Το κράτος μας έδειξε πως οι μέρες που επέβαλε την κοινωνική ειρήνη με πλάγιους τρόπους, τέλειωσε. Ήρθε η ώρα να αποδείξουμε πως αυτή η ειρήνη δεν αρμόζει στους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους χαμηλοσυνταξιούχους...

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

 ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ – ΑΠΕΡΓΙΕΣ

Απεργίες :

·                Οι δάσκαλοι ξεκινούν πενθήμερες κυλιόμενες απεργίες, με μοναδικό πρόταγμα την ανατροπή της κυβέρνησης και του μνημονίου, χωρίς να θέτουν άλλο συντεχνιακό αίτημα. Είναι ενδεικτικό πως μετά την εφαρμογή των αλλαγών που φέρνει η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, ο πρωτοδιοριζόμενος δάσκαλος θα παίρνει μισθό της τάξης των 660 ευρώ αντί για 1200 ευρώ που έπαιρνε πριν.

·                Ο αγώνας της ΠΟΕ – ΟΤΑ, συνεχίζεται παρά τις προσπάθειες που γίνονται από κυβέρνηση και ιδιωτικές εταιρίες για να σπάσει η απεργία και να μπουν ιδιώτες στην εκμετάλλευση της συγκομιδής σκουπιδιών. Τα ΜΜΕ παίζουν και αυτά το ρόλο τους, θέλοντας να συκοφαντήσουν των αγώνα των εργαζομένων, δημιουργώντας ανυπόστατες φήμες περί επιδημιών (ενώ σύμφωνα με επιδημιολόγους για να ξεκινήσει μία επιδημία, απαιτούνται έξι μήνες συσσώρευσης σκουπιδιών με τον ίδιο ρυθμό!).

·                Οι δικαστικοί υπάλληλοι ξεκινούν και αυτοί με τη σειρά τους κινητοποιήσεις από σήμερα, αντιδρώντας στα μέτρα της κυβέρνησης.

Ακόμη κινητοποιήσεις έχουν οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, εργαζόμενοι σε δήμους και γενικά περισσότεροι που πλέον δεν είναι εύκολο να καταγραφούν…

Κινητοποιήσεις :

·           Στα φοιτητικά γίνονται κινητοποιήσεις με αφορμή την καταβολή αντιτίμου (2.46 ευρώ) για το πάσο. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα μπλοκάρεται η λειτουργία των καταστημάτων διάθεσης με σκοπό τη δημιουργία πίεσης στην εταιρία ΓΕΡΜΑΝΟΣ μέσω  της απώλειας κερδών.

·           Σε πολλά νοσοκομεία γίνονται αποκλεισμοί από φοιτητές αλλά και εργαζόμενους, με αφορμή την καταβολή 5  ευρώ για την εισαγωγή στα τακτικά ιατρεία και την πληρωμή για τις εξετάσεις (πολλές φορές και υπέρογκων ποσών, που πλέον δεν επιστρέφονται από τα ασφαλιστικά ταμεία).

·           Πανελλαδικά γίνονται καταλήψεις σε δημόσια κτίρια διοίκησης όπως υπουργεία, δημαρχεία, εφορίες, ΔΕΗ και ΤΣΜΕΔΕ, από τους ίδιους τους υπαλλήλους τους πολλές φορές.

·           Σε επίπεδο γειτονιών οργανώνονται συνελεύσεις (Άνω Πόλης, Τούμπας, Αμπελοκήπων και Καλαμαριάς), με σκοπό να οργανωθούν οι κάτοικοι, σε συνοικιακό επίπεδο έτσι ώστε να γίνουν δράσεις όπως αποκλεισμοί νοσοκομείων και παρεμβάσεις όπως π.χ. στον Ο.Α.Σ.Θ.

·           Σε αρκετά σημεία της ελλάδας όπως στην Κρήτη και στη Βέροια, πρωτοβουλίες κατοίκων και ατόμων, επανασυνδέουν το ρεύμα σε όσα σπίτια έχει διακοπεί λόγω οφειλών προς τη Δ.Ε.Η. Είναι η έμπρακτη αλληλεγγύη μεταξύ των κατοίκων, που απειλούνται με κόψιμο του ρεύματος με τη μη πληρωμή δύο λογαριασμών.

·           Σε αρκετές συνοικίες οργανώνονται μαζικά καψίματα λογαριασμών της  Δ.Ε.Η., ως συμβολική πράξη αντίθεσης στη νέα έκτακτη εισφορά κατοικίας μέσω των λογαριασμών της. Οι εκδηλώσεις που ξεκινούν από 50 – 100 άτομα, καταλήγουν σε μαζικότατες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που παίρνουν μέρος 500 – 600 άτομα.

Ιδιωτικοποίηση Ε.Υ.Α.Θ.

                                                                   

Η Θεσσαλονίκη ως γνωστόν έχει έναν από τους φθηνότερους τιμοκαταλόγους νερού σε όλη την Ευρώπη. Με την εφαρμογή του μνημονίου και μέσα στα πλαίσια της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, η κυβέρνηση προσπαθεί να ιδιωτικοποιήσει την Ε.Υ.Α.Θ.. Η μία από τις δύο εταιρίες που διεκδικούν το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών είναι η SOEZ, που είναι η μεγαλύτερη πολυεθνική εταιρία εκμετάλλευσης νερού στον πλανήτη, γνωστή από την εμπλοκή της στη Χιλή, στη Βολιβία και σε άλλες χώρες της λατινικής Αμερικής με τα γνωστά αποτελέσματα (κατασπατάληση του υδροφόρου ορίζοντα σε ορυχεία, ενώ η δραματική αύξηση της τιμής του νερού οδήγησε τους κατοίκους σε ξεπούλημα της γης τους για να αποκτήσουν, το απαραίτητο για τη ζωή, νερό). Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι οι εργαζόμενοι από τους 750 που ήταν, μειώθηκαν σε λιγότερους από 300, ενώ οι μειώσεις που έγιναν στους μισθούς, έγιναν μέρισμα και μοιράστηκαν στους μετόχους αφού κεφαλαιοποιήθηκαν!

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ Ε.Υ.Α.Θ.

Εφεδρείες – Κατάργηση συλλογικών συμβάσεων

Μέσω της εργασιακής εφεδρείας που ανακοινώθηκε από τον υπουργό οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο, 30,000 δημόσιοι υπάλληλοι θα υπαχθούν σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας :

Για ένα χρόνο ο εργαζόμενος θα αμείβεται με το 60 % του μισθού και έπειτα θα απολύεται. 15,000 από αυτούς τους εργαζόμενους θα είναι άνω των 60 ετών, καταδικάζοντάς τους ουσιαστικά σε πρόωρη συνταξιοδότηση που σημαίνει χαμηλότερη σύνταξη. Οι υπόλοιποι θα προέλθουν από την ενοποίηση-κατάργηση φορέων του δημοσίου και θα επιλεγούν μέσω αξιολόγησης (σύμφωνα με την κυβέρνηση!) βγάζοντας τους ουσιαστικά στην ανεργία, καλλιεργώντας ανταγωνιστικές σχέσεις στους χώρους εργασίας.

Με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για την υπογραφή επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων, για μισθούς ακόμη και κατώτερους του βασικού! Στην ουσία παρακάμπτονται τα συνδικάτα που δραστηριοποιούνται στους χώρους εργασίας και ισχυροποιείται σε υπέρμετρο βαθμό η θέση των  αφεντικών, που θα διαπραγματεύονται από θέση απόλυτης ισχύος με τους εργαζόμενους, οι οποίοι δε θα έχουν κανένα περιθώριο μη συναίνεσης, με την ανεργία να αποτελεί διαρκή απειλή για αυτούς και τις οικογένειές τους.

Η Γ.Σ.Ε.Ε εξαναγκάστηκε στην ουσία να προκηρύξει 48-ωρη απεργία υπό την πίεση των συνδικάτων και του Π.Α.ΜΕ. που είχε προτείνει 72-ωρη απεργία. Η στάση της είναι τουλάχιστον υποκριτική προκηρύσσοντας απεργία κάθε 4 μήνες, ενώ διεξάγεται η πιο μεγάλη επίθεση στα εργατικά δικαιώματα. Στην ουσία αποτελεί δεκανίκι της κυβέρνησης, εφόσον οι μεγαλοσυνδικαλιστές της προέρχονται από τους κόλπους της και ουσιαστικά αποβλέπουν να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της.

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 19 – 20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Η πορεία που θα διεξαχθεί να μην είναι άλλη μια βόλτα στο κέντρο της πόλης, αλλά να αποτυπώσει με τον παλμό της, την αντίδραση στο συνεχόμενο πόλεμο που διεξάγεται με διακύβευμα το βιοτικό μας επίπεδο, το οποίο υποβαθμίζεται συνεχώς. Εμείς οι φοιτητές ως μέλη της κοινωνίας οφείλουμε να σταθούμε αλληλέγγυοι προς αυτή, που ξεκινά σιγά-σιγά να ορθώνει μορφές αντίστασης, όπως αναλύθηκε παραπάνω. Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε. Αυτή η απεργία οφείλει να είναι η αρχή για τη διαμόρφωση ενός πιο μαζικού εργατικού κινήματος και η αρχή συνειδητοποίησης για κάποιο κόσμο που ως τώρα δε συμμετείχε στα κοινωνικά-πολιτικά δρώμενα. 

Αφίσα για το νέο νόμο στην Παιδεία

Αφίσα που κολλήθηκε σε όλη την πανεπιστημιούπολη του Α.Π.Θ., λίγο πριν τις φοιτητικές κινητοποιήσεις το μήνα Σεπτέμβριο.

Γκαλερί

Επιλεγμένες αφίσες από το αρχείο του 

Από Κοινού

 

 

Επιστροφή στην κανονικότητα

Η ζωή επιστρέφει στους συνήθεις ρυθμούς (τουλάχιστον για ορισμένους)...

Κείμενο για τις καταλήψεις - πρωτοετείς (Οκτώβριος 2011)

Λίγα λόγια για τις καταλήψεις…

Την προηγούμενη εβδομάδα, έληξαν οι 4 βδομάδες κατάληψης στη σχολή μας.  Κατά τη διάρκεια των καταλήψεων  παρατηρήσαμε το στήσιμο ενός ολόκληρου σκηνικού, από κοινοβουλευτικά και μη κόμματα, ΜΜΕ και «αγανακτισμένους» φοιτητές, με σκοπό τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης και τον εκφοβισμό των φοιτητών.  

Ενάντια στα πλασματικά διλλήματα κατάληψης ή μη που τέθηκαν, για εμάς, το μόνο δίλλημα που υπήρχε, ήταν αν θα αγωνιστούμε ή όχι. Η κατάληψη αποτέλεσε μέσο για την οργάνωση του αγώνα, αλλά και μέσο πίεσης,  όχι αυτοσκοπό. Κατά την διάρκεια αυτών των εβδομάδων στο κατειλημμένο κτήριο της σχολής μας βρήκαμε τον απαραίτητο χώρο και χρόνο για να οργανώσουμε τις δράσεις μας.

Οι δράσεις που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο της κατάληψης δεν περιορίστηκαν μόνο στο εκπαιδευτικό, αλλά στόχευαν στην σύνδεση με την υπόλοιπη κοινωνία και στην επανοικειοποίηση του χώρου της σχόλης. Πιο συγκεκριμένα έγιναν πορείες, παρεμβάσεις σε σχολεία και ραδιόφωνα, καταλήψεις σε νοσοκομεία με αποτέλεσμα να μην καταβάλλεται το αντίστοιχο αντίτιμο για τις εξετάσεις, κατάληψη σε διόδια, δυναμικές παρεμβάσεις σε δημόσιες υπηρεσίες, όπως ΔΕΗ και ΕΥΑΘ, ενημέρωση των συμπολιτών μας με το μοίρασμα φυλλαδίων σε κεντρικά σημεία της πόλης, μικροφωνικές, πορείες γειτονιών όπως στην ‘Ανω Τούμπα και στο Ιπποκράτειο και δυο μουσικές νυχτερινές πορείες στα στέκια της πόλης μας.  Όσον αφορά την επανοικειοποίηση του χώρου έγιναν συζητήσεις, προβολές ταινιών, συλλογικές κουζίνες, πάρτι οικονομικής ενίσχυσης, εικαστικές παρεμβάσεις, δράσεις αναψυχής κ.α. Εύκολα καταλαβαίνει κανείς, ότι όλες οι παραπάνω δράσεις δε θα μπορούσαν να γίνουν σε μία ανοιχτή σχολή και μάλιστα εν μέσω εξεταστικής.

Μπορεί να φαίνεται ότι το κίνημα απέτυχε στο κεντρικό στόχο που έθεσε (δηλαδή την ανατροπή του νέου νόμου). Ωστόσο δεν έχασε, αφενός επειδή ο αγώνας δε σταματάει με τη λήξη των καταλήψεων και αφετέρου επειδή υπήρξαν πολλαπλά κέρδη στο επίπεδο των μεταξύ μας σχέσεων. Αυτές οι τέσσερις εβδομάδες κατάληψης βοήθησαν στην αφύπνιση και ενεργοποίηση αρκετών φοιτητών αλλά και γενικότερα μελών της κοινωνίας. Μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες, καταφέραμε να αναπτύξουμε σχέσεις αλληλεγγύης και συντροφικότητας, και ζήσαμε τη σχολή σαν ένα οικείο μέρος και όχι σαν ένα στείρο περιβάλλον μάθησης. Κόντρα στο ατομικό πρότυπο επιβίωσης (ούτε καν ζωής) που μας επιβάλλουν, βιώσαμε μία καθημερινότητα συλλογικότητας και πήραμε τις ζωές μας στα χέρια μας.

Λίγα λόγια για το νέο νόμο..

Ο νέος νόμος Διαμαντοπούλου, ανατρέπει όλα όσα ξέραμε στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Ορισμένες από τις άμεσες επιπτώσεις στη καθημερινότητα του φοιτητή, είναι:

•    Το σπάσιμο του πτυχίου σε δύο κύκλους σπουδών. Πρόσβαση στο δεύτερο κύκλο (ο οποίος θα χορηγεί μεταπτυχιακό δίπλωμα σπουδών) θα έχει μόνο ένα μικρό ποσοστό των φοιτητών, το οποίο θα υποχρεούται να καταβάλει δίδακτρα.
•    Ο ρυθμός των σπουδών εντατικοποιείται με πολλές διατάξεις (μαθήματα αλυσίδες, ν+2 μέγιστο χρονικό διάστημα φοίτησης)
•    Σταδιακά το κόστος των σπουδών μετακυλύετε στον φοιτητή με την εξίσωση του έντυπου συγγράμματος με το ηλεκτρονικό, καταβολή χρημάτων για την απόκτηση του πάσο, περιορισμό της φοιτητικής μέριμνας, λόγω υποχρηματοδότησης.
•    Η διοίκηση του πανεπιστημίου περνάει στα χέρια ενός συμβουλίου αποτελούμενο και από ιδιώτες - managers, το οποίο συγκεντρώνει εξ ολοκλήρου τις διοικητικές αρμοδιότητες και στην ουσία είναι υπεύθυνο για τις αποφάσεις (αποφασίζει την καταβολή ή μη διδάκτρων, διορίζει πρυτάνεις – προέδρους τμημάτων κτλ).
•    Η χρηματοδότηση έρχεται σε άμεση σύνδεση με την αξιολόγηση που θα διεξάγεται όμως,  από εξωγενείς παράγοντες (Α.Ε. , διοικητικούς συμβούλους)  κυρίως όσον αφορά τα ερευνητικά προγράμματα.

        Θα ήταν μεγάλο επίτευγμα για εμάς αν συμμεριζόσασταν την επιτακτική ανάγκη για ευαισθητοποίηση όσον αφορά τον νέο νόμο καθώς και την συμμετοχή στις δράσεις που συνεχίζουμε ακόμα και με ανοιχτή σχολή.

Πρωτοβουλία φοιτητών ενάντια στο νέο νόμο

ΚΟΙΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΓΩΝΑ ΣΦΧΜ 3-10-11

ΚΟΙΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΓΩΝΑ ΣΦΧΜ

«Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: "Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;" Πολέμα»

            Ο νέος νόμος Διαμαντοπούλου ανατρέπει όλα όσα ξέραμε στο ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο. Ορισμένες από τις άμεσες επιπτώσεις που θα υπεισέλθουν στην καθημερινότητα του φοιτητή είναι :

·         Το σπάσιμο του πτυχίου σε δύο κύκλους σπουδών (3+2 χρόνια). Ο πρώτος κύκλος θα δίνει bachelor και ο δεύτερος τίτλο μεταπτυχιακών σπουδών, στον οποίο όμως δε θα έχουν πρόσβαση όλοι οι φοιτητές (η συνθήκη της Μπολόνια ορίζει το 30%).

·         Ο κύκλος σπουδών εντατικοποιείται με πολλαπλές διατάξεις (μαθήματα αλυσίδες, μη δυνατότητα εξέτασης σε ένα μάθημα πάνω από τρεις φορές, διαγραφή φοιτητών μετά από τα ν+2 χρόνια φοίτησης, εγγραφή σε κάθε εξάμηνο).

·         Σταδιακά το κόστος των σπουδών μετακυλύεται  στον φοιτητή με την εξίσωση του ηλεκτρονικού συγγράμματος με το ηλεκτρονικό, πληρωμή αντίτιμου για την καταβολή του πάσου, περιορισμός της φοιτητικής μέριμνας λόγω της υποχρηματοδότησης (για το ΑΠΘ η χρηματοδότηση έχει μειωθεί κατά 70%).

·         Η διοίκηση του πανεπιστημίου περνάει στα χέρια ενός συμβουλίου, το όποιο συγκεντρώνει εξ ολοκλήρου τις διοικητικές αρμοδιότητες (αποφασίζει την καταβολή ή μη διδάκτρων στο μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών, διορίζει πρυτάνεις – προέδρους τμημάτων).

·         Η χρηματοδότηση έρχεται σε άμεση σύνδεση με την αξιολόγηση που θα διεξάγεται όμως, από εξωγενείς παράγοντες (Α.Ε., διοικητικούς συμβούλους) κυρίως όσον αφορά τα ερευνητικά προγράμματα κάθε σχολής και θα μπορούν έτσι να επεμβαίνουν στη διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών της.

Οι φοιτητές αντιδρώντας στον παραπάνω νόμο προχώρησαν σε δυναμικές κινητοποιήσεις καταλαμβάνοντας τις σχολές τους και χρησιμοποιώντας τες, σαν ορμητήριο για να κάνουν εξωστρεφείς παρεμβάσεις στην κοινωνία (πορείες, παρεμβάσεις σε σχολεία και ραδιόφωνα, καταλήψεις σε νοσοκομεία με αποτέλεσμα να μην καταβάλλεται αντίτιμο για τις εξετάσεις, κατάληψη σε διόδια, δυναμικές παρεμβάσεις σε δημόσιες υπηρεσίες όπως Δ.Ε.Η., Ε.Υ.Α.Θ. , ενημέρωση της κοινωνίας με το μοίρασμα φυλλαδίων σε κεντρικά σημεία της πόλης, μικροφωνικές, πορείες γειτονιών όπως στην Άνω Τούμπα και στο Ιπποκράτειο και τέλος παρεμβάσεις σε λεωφορεία του Ο.Α.Σ.Θ).

           Στη φοιτητική πορεία που διεξήχθη την προηγούμενη Πέμπτη 29/9, η αστυνομία επιτέθηκε με πρωτοφανή βιαιότητα και ουσιαστικά αναίτια, τραυματίζοντας αρκετούς φοιτητές (ακόμα και μία 50χρονη γυναίκα που βρέθηκε μπροστά τους). Πλέον είναι προφανής η προσπάθεια του κράτους να φιμώσει το φοιτητικό κίνημα, με τη λογική του όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος, αφού προηγουμένως είχε χρησιμοποιήσει τα Μ.Μ.Ε. για να προπαγανδίσει θετικά το νόμο και να προβάλει δήθεν αγανακτισμένους φοιτητές που ήθελαν να ανοίξουν τις σχολές. Στη μοναδική προσπάθεια που έκαναν φοιτητές να ακουστεί η άλλη πλευρά του νόμου στην τηλεόραση, τεκμηριωμένα,  είδαν το πρόγραμμα της ΝΕΤ να διακόπτεται απότομα και χωρίς καμία δικαιολογία.

           Οι φοιτητές έρχονται σε σύμπλευση με τα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, που πλέον έχουν αρχίσει να αφυπνίζονται και να οργανώνουν τον αγώνα τους μέσω συνελεύσεων γειτονιών, πρωτοβάθμιων σωματείων και απεργιών. Ο αγώνας οφείλει να μην είναι συντεχνιακός και να συμπλεύσει με τις υπόλοιπες λαϊκές κινητοποιήσεις (ενάντια στην ιδιωτικοποίηση υγείας, νερού, ρεύματος, λιμανιών και εν γένει όλων των κοινωνικών αγαθών).

           Η κατάσταση πλέον μας οδηγεί στο να διαλέξουμε ανάμεσα σε δύο δρόμους. Τον ατομικό και το συλλογικό. Ο ατομικός μπορεί να έχει σώσει ίσως έναν, αλλά ο συλλογικός έχει βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης εκατομμυρίων ανθρώπων.

Η λευτεριά δεν έχει σκοπό. Μήτε βρίσκεται στη γης ετούτη - στη γης ετούτη βρίσκεται μονάχα ο αγώνας για τη λευτεριά.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

·           Δωρεάν σίτιση, στέγαση, μεταφορές, σπουδές για όλους τους φοιτητές.

·           Έρευνα για τις ανάγκες της κοινωνίας.

·           Δωρεάν και δημόσια παιδεία και περίθαλψη για όλους.

·           Ο νόμος Διαμαντοπούλου να ανατραπεί.

ΠΡΟΧΩΡΟΥΜΕ ΣΕ :

·                     Κατάληψη της σχολής από 3/10 ως 10/10 και νέα συνέλευση σε κατειλημμένη σχολή στις 10/10, στις 12:00.

·                     Διακοπή ερευνητικών – εκπαιδευτικών διαδικασιών από την Τετάρτη 5/10

·                     Συμμετοχή στην πορεία της γενικής απεργίας δημοσίων υπαλλήλων και ΔΕΚΟ, με προσυγκέντρωση στο Πολυτεχνείο στις 9:00.

·                     Συντονισμός με άλλους συλλόγους που έχουν λάβει ανάλογες αποφάσεις

·                     Συντονιστικό κατάληψης την Τρίτη 4/10 στις 12:00.

·                     Μαζική παράσταση στη Γενική Συνέλευση Τμήματος την Τρίτη 4/10

O Noam Chomsky για τη διάλυση της δημόσιας παιδείας (Σεπτέμβριος 2011)

David Barsamian: Ένα άλλο σημείο αντιπαράθεσης είναι η δημόσια εκπαίδευση. Έχει υπάρξει και στον τομέα αυτό μια ιδεολογική καμπάνια του ίδιου τύπου;

Noam Chomsky: Βεβαίως. Διεξάγεται αυτή τη στιγμή μια καμπάνια για να καταστραφεί το σύστημα δημόσιας εκπαίδευσης, το σύστημα που βασίζεται στην αρχή ότι ενδιαφερόμαστε αν κάποιο άλλο παιδί που δεν το γνωρίζουμε εκπαιδεύεται ή όχι. Αυτό είναι το σύστημα της δημόσιας εκπαίδευσης. Υπάρχει μια απόπειρα να καταστραφεί, μαζί με κάθε άλλον τομέα της ανθρώπινης ζωής και οποιαδήποτε στάση και σκέψη που συνδέονται με την ανθρώπινη αλληλεγγύη. Γίνεται με πολλούς τρόπους. Ο ένας είναι απλά η ελλιπής χρηματοδότηση. Αν εξαιτίας των δικών σου ενεργειών αποσαθρώνουν πραγματικά τα δημόσια σχολεία, ο κόσμος θα αναζητήσει εναλλακτική λύση.

            Όταν θέλει κανείς να ιδιωτικοποιήσει κάποια υπηρεσία, το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να της προκαλέσει δυσλειτουργίες, έτσι ώστε ο κόσμος να πει: Θέλουμε να την ξεφορτωθούμε. Δεν λειτουργεί. Ας τη δώσουμε στη Lockheed. Πρώτα λοιπόν κάνεις το σύστημα να δυσλειτουργεί. Μετά αποκτάς λαϊκή υποστήριξη στο να το παραδώσεις στον ιδιωτικό τομέα. Έτσι η δημόσια εκπαίδευση υποχρηματοδοτείται. Οι δάσκαλοι δεν αμείβονται επαρκώς. Οι πόροι είναι ελάχιστοι. Σε γενικές γραμμές, υπάρχει σοβαρή μείωση των κονδυλίων για υποδομή. Αυτή ήταν η πολιτική των τελευταίων ετών που αποτελεί τμήμα της. Η ανησυχία της κοινής γνώμης για τα σχολεία αυξάνεται.

            Υπάρχουν ακόμα και πολλές παραπλανητικές πληροφορίες. Κατά την προεδρία του Ρέιγκαν, γύρω στο 1984, ήρθε στη δημοσιότητα μια διάσημη μελέτη που ανακοίνωνε ότι έχουμε μια τεράστια εκπαιδευτική κρίση. Τα σχολεία μας δεν αποδίδουν. Δεν μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί. Εξετάστηκε από ειδικούς και πολύ σύντομα αποδείχθηκε ότι στο μεγαλύτερο βαθμό ήταν ψευδής. Το θέμα είναι να κάνουμε τον κόσμο να φοβάται ότι έρχεται μια κρίση στην εκπαίδευση. Το δεύτερο είναι να κάνουμε αυτή την κρίση να έρθει λόγω ανεπαρκούς χρηματοδότησης. Λιγότερες από τις απαιτούμενες ανεγέρσεις σχολείων, χαμηλοί μισθοί κ.λ.π. Μετά προτείνουμε εναλλακτικές λύσεις οι οποίες στην αρχή ακούγονται σαν ωραίες ιδέες : ενοικιαζόμενα σχολεία, σχολεία μαγνήτες, δελτία εκπαίδευσης* – ποιος είναι εναντίον σε κάτι τέτοιο; Σταδιακά καθιστάς το δημόσιο σύστημα όλο και λιγότερο λειτουργικό, όλο και λιγότερο δημοφιλές επειδή δεν είναι λειτουργικό, παράγεις προπαγάνδα σχετικά με το πόσο χάλια είναι, προσφέρεις εναλλακτικές λύσεις που αρχίζουν σαν κάτι το μικρό και καταλήγουν εκεί που περιμένουν οι μεγάλες επιχειρήσεις.

            Πριν δύο χρόνια, η Ελέιν Μπέρναρντ από το πρόγραμμα Συνδικάτων του Χάρβαρντ μου έστειλε ένα φυλλάδιο της Lehman Brothers. Το είχαν στείλει στους πελάτες τους. Αναφερόταν σε μια μεγάλη μελλοντική επενδυτική ευκαιρία και για το πώς θα έπρεπε να την προλάβει κάποιος τώρα, στο ξεκίνημα. Θα σας βοηθήσουμε να μπείτε στο ΕΜΟ (Educational Maintenance Organizations – ιδιωτικούς οργανισμούς εκπαίδευσης). Πρόκειται για το αντίστοιχο των ΗΜΟ (Health Maintenance Organizations – ιδιωτικών συστημάτων υγείας) στην εκπαίδευση. Έχουμε λοιπόν καταλάβει το σύστημα υγείας, ιδιωτικοποιούμε τις φυλακές και το σύστημα πρόνοιας. Θα διευθύνουμε τα πάντα. Ο επόμενος στόχος δημόσιων κονδυλίων που μπορούμε να επιδιώξουμε είναι, με τον παρασιτικό τρόπο των πλουσίων, είναι το εκπαιδευτικό σύστημα. Θα έχουμε λοιπόν ΕΜΟ. Θα έρθει χρήμα του δημοσίου. Εσείς θα επενδύσετε και θα βγάλετε πολλά λεφτά.

     Έχει ήδη ξεκινήσει. Έχουν γίνει προσπάθειες να ιδιωτικοποιηθεί τμήμα της εκπαίδευσης. Αυτό σημαίνει ότι παίρνεις παιδιά της πρώτης δημοτικού, τα εκθέτεις φυσικά στη διαφήμιση επειδή από εκεί έρχονται όλα τα χρήματα, σχεδιάζεις προγράμματα και έχεις μια ιδιωτική επιχείρηση, μια ΕΜΟ, να τα εφαρμόζει. Αυτό ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια και τώρα δίνουν την ευκαιρία στους πολύτιμους επενδυτές τους να συμμετάσχουν σε αυτό το μελλοντικό «κελεπούρι», αλλά πιστεύω ότι αυτή είναι η κατεύθυνση στην οποία θέλει να κινηθεί το κεφάλαιο.

*Πρόκειται για διανομή κουπονιών που αντιπροσωπεύουν μια συγκεκριμένη χρηματική αξία ανά μαθητή και έτσι τα παιδιά φοιτούν με χρήματα του δημοσίου σε σχολικά ιδρύματα της επιλογής των γονέων, επί πληρωμή.

ΚΟΙΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΓΩΝΑ 20-9-11

ΚΟΙΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΓΩΝΑ Σ.Φ. ΧΗΜΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

Οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται για  5^η εβδομάδα δείχνοντας την αποφασιστικότητα του φοιτητικού κόσμου να ανατρέψει τον νόμο Διαμαντοπούλου. Ένα νόμο που καταργεί κάθε έννοια ενός ελεύθερου πανεπιστημίου το οποίο θα μπορούσε να εξασφαλίσει αξιοπρεπή μόρφωση και εργασία.

Ο νέος νόμος έρχεται να διασπάσει τα πτυχία μας, να κατακερματίσει τα επαγγελματικά μας δικαιώματα, να επιβάλλει δίδακτρα και να στρέψει τα πανεπιστήμια στις επιχειρήσεις για την οικονομική τους επιβίωση.  Καταργεί το άσυλο, επιβάλλει πειθαρχικά και διαγράφει φοιτητές.  Τέλος, παραδίδει την έρευνα στα οικονομικά συμφέροντα των εταιριών και τοποθετεί manager στα διοικητικά των σχολών.

Την προηγούμενη εβδομάδα πραγματοποιήθηκαν πολύμορφες δράσεις στα πλαίσια των φοιτητικών κινητοποιήσεων. Συγκεκριμένα, έγιναν παρεμβάσεις σε σχολεία (μοίρασμα κειμένων, ενημέρωση μαθητών σχετικά με τον νέο νόμο), νοσοκομεία (μπλοκάρισμα των ταμείων), ραδιοφωνικούς σταθμούς και σε κεντρικά σημεία της πόλης με στήσιμο μικροφωνικών (πλατεία Αριστοτέλους, κινηματογράφος Ολύμπιον) και πανεκπαιδευτική πορεία. Σε επίπεδο τμήματος, συνεχίστηκε η παρέμβαση στις εγγραφές με τραπεζάκι του συλλόγου, μακριά από μικροκομματικά και παραταξιακά συμφέροντα.

Οι μαζικές καταλήψεις των μαθητών, οι απεργίες των δασκάλων και η στάση εργασίας των καθηγητών δείχνουν να δημιουργείται ένα διευρυμένο μέτωπο αγώνα στο χώρο της παιδείας.

   Αγωνιζόμαστε σε συμπόρευση με όλα τα θιγόμενα και αποκλειόμενα κομμάτια της κοινωνίας σ’ ένα διαρκή αγώνα μέχρι τη νίκη, για να υπερασπιστούμε δικαιώματα, ελευθερίες και εργατικές κατακτήσεις, αρνούμενοι να πληρώσουμε τη κρίση τους και τα χαράτσια τους.  Γιατί ο αγώνας για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση είναι συνάμα αγώνας για μόρφωση, εργασία, ελευθερία, αξιοπρέπεια ενάντια στην αποκτήνωση και τον εκχυδαϊσμό της κοινωνίας που κυβερνήσεις και επιχειρήσεις θέλουν να μας επιβάλουν.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

·           Δωρεάν σίτιση, στέγαση, μεταφορές, σπουδές για όλους τους φοιτητές.

·           Έρευνα για τις ανάγκες της κοινωνίας.

·           Δωρεάν και δημόσια παιδεία και περίθαλψη για όλους.

·           Ο νόμος Διαμαντοπούλου να ανατραπεί.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:

·         Κατάληψη τμήματος και διακοπή διδακτικής και ερευνητικής διαδικασίας μέχρι την επόμενη συνέλευση.

·         Συνέλευση  την Τρίτη 4/10 σε κατειλημμένη σχολή και ώρα 12:00

·         Συμμετοχή στην πανεκπαιδευτική πορεία την Πέμπτη, μαζί με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, με προσυγκέντρωση στις 11:00 στο Πολυτεχνείο

·         Συμμετοχή στο συντονιστικό καταλήψεων μετά την πορεία.

·         Συντονιστικό κατάληψης την Τετάρτη 28/9 στις 12:00

·         Οι εγγραφές να διεξάγονται μόνο με την παρουσία τραπεζιού του συλλόγου και όχι παρατάξεων ή σχημάτων.

ΚΟΙΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΓΩΝΑ 13-9-11

ΚΟΙΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΓΩΝΑ Σ.Φ. ΧΗΜΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΟΛΙΣ ΑΡΧΙΣΕ

Εδώ και ενάμιση χρόνο, γινόμαστε μάρτυρες  της βάρβαρης πολιτικής που καταστρέφει τους βασικούς πυλώνες της κοινωνίας μας, την υγεία, την παιδεία και την εργασία.

Στον τομέα της υγείας, ήδη πληρώνουμε για την παροχή του κάποτε ελεύθερου αγαθού της περίθαλψης( στην είσοδο 5€ και για εξετάσεις ως 80€), ενώ έχουν δρομολογηθεί τόσο οι συγχωνεύσεις νοσοκομείων και ασφαλιστικών ταμείων όσο και κλεισίματα κέντρων υγείας.

Η ίδια πολιτική ακολουθείται και στον τομέα της παιδείας αλλοιώνοντας το χαρακτήρα σχολείων και πανεπιστημίων.  Η αναδιάρθρωση που επιχειρείται να γίνει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μέσω του νόμου Διαμαντοπούλου, έρχεται για να δημιουργήσει μελλοντικούς εργαζόμενους όπως τους θέλει η νεοφιλελεύθερη αγορά. Μέτρα όπως το σπάσιμο των σπουδών σε κύκλους, δημιουργούν εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων, χωρίς κοινά δικαιώματα. Έτσι ανοίγει ο δρόμος για την αύξηση του ευέλικτου εργατικού δυναμικού. Μέσα στα πανεπιστήμια, μέσω της εντατικοποίησης των σπουδών, ενισχύεται η ανταγωνιστική λογική μεταξύ των φοιτητών, λογική σημαντική για την αναπαραγωγή των κοινωνικών και ταξικών ανισοτήτων. Τέλος, με την εισαγωγή manager και τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στα ανώτατα ιδρύματα, περνάνε τη λογική της αναγκαιότητας χρηματοδότησης από ιδιωτικές πηγές, ώστε να λειτουργήσει εύρυθμα η πανεπιστημιακή επιχείρηση τους.  Τέλος, παροχές που έχουν κατακτηθεί μέσα από αγώνες και ανέκαθεν ήταν δωρεάν για όλους (πάσο, είσοδος στο πανεπιστημιακό κάμπινγκ, είσοδος στο γυμναστήριο, σίτιση, στέγαση), είτε καταργήθηκαν σε μία νύχτα, είτε οδεύουν ολοταχώς προς την κατάρρευση.

Στα σχολεία η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Φέτος η χρονιά ξεκίνησε με τεράστιες ελλείψεις σε βιβλία, ενώ από πέρυσι κλείνουν πολλά σχολεία λόγω των συγχωνεύσεων. Επιπλέον ο αριθμός των προσλήψεων έχουν πέσει σε ιστορικά χαμηλά (περίπου 600 έναντι 10.000 συνταξιοδοτήσεων), ενώ και οι μισθοί πέφτουν κάθε μήνα και περισσότερο. 

Στον τομέα της εργασίας, η επίθεση απέναντι στα χαμηλά στρώματα είναι σφοδρότερη από ποτέ. Περικοπές μισθών και συντάξεων( βασικός μισθός 501€), απολύσεις ακόμα και μονίμων στο δημόσιο, ξεπούλημα Δ.Ε.Κ.Ο. και δη των κερδοφόρων (Ο.Τ.Ε., Ε.Υ.Α.Θ.). Ταυτόχρονα η ανεργία έχει φτάσει σε υπερβολικά υψηλά ποσοστά ( πάνω από 50% για νέους μέχρι 35 χρονών, ενώ συνολικά υπάρχουν 1.2 εκατομμύρια άνεργοι και άλλοι τόσοι συμβασιούχοι). Όλα αυτά σε συνδυασμό με το κόστος ζωής που αυξάνεται μέρα με τη μέρα, θέτουν ζήτημα επιβίωσης για πολλούς κατοίκους της χώρας.

Πρέπει να κατανοήσουμε, ότι ο αγώνας των φοιτητών δεν είναι μόνο ενάντια στο νέο νόμο για τα πανεπιστήμια, αλλά αφορά όλα τα κομμάτια του κοινωνικού ιστού που θίγονται από τη βάρβαρη πολιτική, που χαράσσεται παντού προς την ίδια κατεύθυνση.  Οι αγωνιζόμενοι φοιτητές αποτελούμε το κομμάτι της κοινωνίας που αυτή τη στιγμή αγωνιζόμαστε πιο σθεναρά και μαζικά από τα υπόλοιπα και μπορούμε να αποτελέσουμε πυροδότη γενικευμένων κοινωνικών αγώνων (σχολεία, άνεργοι).

 Ωστόσο, πρέπει να αποτελεί στόχο η δημιουργία κοινού μετώπου στην παιδεία, με κοινά συντονιστικά αποτελούμενα από μαθητές, δασκάλους, καθηγητές, φοιτητές, ώστε να είναι υπαρκτή η προοπτική σύνδεσης με τους εργαζομένους.

Οι εκατοντάδες καταλήψεις που συνεχίζουν να υπάρχουν σε όλες τις περιοχές της ελλάδας, αποτελούν κοινότητες αγώνα, στα μέχρι τώρα ‘γκρίζα’ πανεπιστημιακά κτίρια. Μέσω των πολιτικών ζυμώσεων και δράσεων που γίνονται μέσα σε αυτές, πολιτικοποιούνται και ριζοσπαστικοποιούνται κομμάτια του φοιτητικού πληθυσμού, πού έως τώρα δεν συμμετείχαν σε ανάλογες δράσεις.

ΚΑΤΩ Ο ΝΟΜΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

•          Δωρεάν σίτιση, στέγαση, μεταφορές, σπουδές για όλους τους φοιτητές.
•          Έρευνα για τις ανάγκες της κοινωνίας.
•          Δωρεάν και δημόσια παιδεία και περίθαλψη για όλους.
•          Ο νόμος Διαμαντοπούλου να ανατραπεί.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:

•          Κατάληψη τμήματος και διακοπή διδακτικής και ερευνητικής διαδικασίας μέχρι την επόμενη συνέλευση.
•          Συνέλευση  την Τρίτη 20/09 σε κατειλημμένη σχολή και ώρα 12:00
•          Συνάντηση με τους καθηγητές του τμήματος.
•          Συμμετοχή στην πανεκπαιδευτική πορεία την Πέμπτη στις 12:00 στο Πολυτεχνείο
•          Συμμετοχή στο συντονιστικό καταλήψεων μετά την πορεία.
•          Συντονιστικό κατάληψης Τετάρτη 12:00 πμ.
•          Οι εγγραφές να διεξάγονται μόνο με την παρουσία τραπεζιού του συλλόγου και όχι παρατάξεων ή σχημάτων.

Ο νόμος πλαίσιο δεν θα περάσει (Σεπτέμβριος 2011)

Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ

     Σε περίοδο κρίσης, το ελληνικό κράτος, αποφάσισε μέσω καλοκαιριού να εξαπολύσει την πιο αμείλικτη επίθεση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και στον όποιο χαρακτήρα δημόσιας δωρεάν παιδείας έχει απομείνει. Τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης (γιατί ενημέρωσης ΔΕΝ είναι) μήνες τώρα προπαγανδίζουν τα ΄΄ευεργετικά΄΄ σημεία του νόμου και την αναγκαιότητα “εκσυγχρονισμού” του πανεπιστημίου στο βωμό του κέρδους.

     Πιο συγκεκριμένα, ο νέος νόμος απαλλάσσει τους κρατικούς φορείς από την ευθύνη χρηματοδότησης των ανώτατων ιδρυμάτων, αναγκάζοντάς τα να στραφούν σε εταιρίες για την επιβίωσή τους. Πράγμα που σημαίνει ότι η ερευνητική διαδικασία και το πρόγραμμα σπουδών κάθε σχολής θα καθορίζονται με βάση τα οικονομικά συμφέροντα του εκάστοτε ιδιώτη. Συνεπώς, η έρευνα δε θα εξυπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας αλλά θα ευνοεί τον πλουτισμό των επιχειρήσεων. Αναμενόμενη όμως είναι και η επιβολή διδάκτρων, που θα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο τους φοιτητές και τις οικογένειές τους.

    Ταυτόχρονα, βασικό κομμάτι του νόμου αποτελεί η διάσπαση του πτυχίου σε 2 κύκλους σπουδών (μόνο ένα μικρό ποσοστό φοιτητών από τον πρώτο κύκλο θα προάγεται στο δεύτερο), υποτιμώντας έτσι τη μορφωτική, επιστημονική και μετέπειτα εργασιακή αξία του πτυχίου. Μ’ αυτόν τον τρόπο εξαλείφεται η σφαιρική εκπαίδευση, οδηγώντας στην πλήρη εξειδίκευση των αποφοίτων. Δημιουργούνται, κατ’ αυτόν τον τρόπο, απόφοιτοι 2 ταχυτήτων με άνισα εργασιακά δικαιώματα.

    Έσχατο σημείο αυτού του νομοσχεδίου είναι η ολική κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Σε καιρούς όπου οξύνονται οι ταξικές αντιθέσεις, το κράτος επιχειρεί την πλήρη καταπάτηση της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και τον περιορισμό των κοινωνικών αντιδράσεων και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.

    Στη χρονική αυτή συγκυρία της βίαιης αναδιάρθρωσης της καθημερινότητας μας, μέσω των διατάξεων του μνημονίου που προωθούνται απ’ την κυβέρνηση και σύσσωμο το πολιτικό σύστημα, δεν είναι τυχαία η ψήφιση ενός τέτοιου νόμου που καταργεί κάθε έννοια ενός ελεύθερου πανεπιστημίου το οποίο θα μπορούσε να εξασφαλίζει αξιοπρεπή μόρφωση και εργασία.

    Στα σχολεία η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Φέτος η χρονιά ξεκίνησε με τεράστιες ελλείψεις σε βιβλία, ενώ από πέρυσι κλείνουν πολλά σχολεία λόγω των συγχωνεύσεων. Επιπλέον, ο αριθμός των προσλήψεων έχει πέσει σε ιστορικά χαμηλά (περίπου 600 έναντι 10.000 συνταξιοδοτήσεων), ενώ και οι μισθοί πέφτουν κάθε μήνα και περισσότερο.

    Ο μόνος τρόπος να μην εφαρμοστούν αυτές οι αντιδραστικές αλλαγές στην παιδεία και να προασπίσουμε κάθε υπάρχον δικαίωμά μας είναι η συμπόρευση όλης της κοινωνίας σε έναν αγώνα διαρκείας μέχρι τη νίκη. 

Συντονιστικό κατάληψης Συλλόγου φοιτητών Χημικών Μηχανικών ΑΠΘ

ΚΟΙΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΓΩΝΑ 6-9-11

ΚΟΙΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΓΩΝΑ ΣΦΧΜ

Ο νόμος – πλαίσιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση που ψηφίστηκε μέσα στο καλοκαίρι με σύσσωμο το πολιτικό σύστημα να τον στηρίζει, ήρθε για να διαλύσει τη μορφή του πανεπιστημίου και την οργάνωση των σπουδών, που ξέραμε ως σήμερα.  Η προπαγάνδιση του νόμου από τα κυρίαρχα media, ώστε να προβληθούν  μόνο τα «θετικά» σημεία του νόμου ήταν άνευ προηγουμένου.

Κομβικό σημείο της επιχειρούμενης αναδιάρθρωσης αποτελεί η αλλαγή του τρόπου διεξαγωγής της έρευνας, η οποία πλέον θα διεξάγεται αποκλειστικά βάσει χρηματοοικονομικών κριτηρίων, με μοναδικό σκοπό την κερδοφορία τόσο των ανώτατων ιδρυμάτων, όσο και των επιχειρήσεων που εμπλέκονται στο παιχνίδι.  Με τον τρόπο αυτό το κράτος ασκεί εκβιασμό  στο πανεπιστήμιο  ώστε να διασφαλίσει από μόνο του τους πόρους για την επιβίωσή του, μιας και η χρηματοδότηση μειώνεται δραστικά (ήδη από πέρυσι για  το ΑΠΘ μειώθηκε κατά το ήμισυ).  Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την εισαγωγή managers στη διοίκηση των ιδρυμάτων, ανοίγει το δρόμο για τη δημιουργία «πανεπιστημίων Α.Ε.» που θα λειτουργούν προς όφελος ιδιωτικών συμφερόντων και όχι για τις ανάγκες τις κοινωνίας. 

Παράλληλα με όλα αυτά το σπάσιμο του πτυχίου σε κύκλους σπουδών (bachelor, master) συμβάλλει στη δημιουργία εργαζομένων δύο ταχυτήτων, καθώς μόνο ένα μικρό ποσοστό των φοιτητών του πρώτου κύκλου θα έχει πρόσβαση στο δεύτερο. 

Ο νόμος Διαμαντοπούλου έρχεται να ενισχύσει την εντατικοποίηση των σπουδών, που δεν κατάφεραν να περάσουν παλαιότερες κυβερνήσεις.  Συγκεκριμένα εισάγεται ως ανώτατο όριο σπουδών τα v+2 έτη φοίτησης, καθιερώνονται τα προαπαιτούμενα και οι αλυσίδες μαθημάτων, μέτρα που ενισχύουν την πειθάρχηση του φοιτητή και τη μετατροπή του σε ακόμη ένα πειθήνιο όργανο του συστήματος. Επίσης, επαναφέρεται ως διάταξη η αξιολόγηση (εσωτερική – εξωτερική) η οποία στοχεύει όχι στη βελτίωση της ερευνητικής – διδακτικής διαδικασίας, αλλά στην τιμωρία όσων σχολών δεν αποφέρουν τα απαιτούμενα κέρδη ή δε συμμορφώνονται στις προσταγές του συμβουλίου διοίκησης μέσω της χρηματοδότησης.

Έσχατο σημείο αυτού του νομοσχεδίου είναι η ολική κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Σε καιρούς οπού οξύνονται οι κοινωνικές αντιθέσεις, το κράτος επιχειρεί την πλήρη καταπάτηση της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και τον περιορισμό των κοινωνικών αντιδράσεων και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.

Ο αγώνας για δημόσια δωρεάν εκπαίδευση είναι συνάμα αγώνας για μόρφωση, εργασία, ελευθερία, αξιοπρέπεια ενάντια στην αποκτήνωση και τον εκχυδαϊσμό της κοινωνίας που κυβερνήσεις και επιχειρήσεις θέλουν να μας επιβάλουν.

ΠΡΟΧΩΡΟΥΜΕ ΣΕ :

·       Κατάληψη της σχολής από 6/9 ως 13/9 και νέα συνέλευση σε κατειλημμένη σχολή στις 13/9, 12:00.

·       Διακοπή ερευνητικών – εκπαιδευτικών διαδικασιών

·       Συμμετοχή στη φοιτητική πορεία την Πέμπτη 8/9 στις 12:00

·       Συμμετοχή στην πορεία της ΔΕΘ με προσυγκέντρωση στις 16:00 στο χώρο του πολυτεχνείου

·       Συντονισμός με άλλους συλλόγους που έχουν λάβει ανάλογες αποφάσεις

Συντονιστικό κατάληψης την Τετάρτη 7/9 στις 12:00