Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Κείμενο - απάντηση στο e-mail του Διοικητικού Συμβουλίου της λέσχης



Bία είναι να μην έχεις ένα πιάτο φαΐ…
                                                                                          ...και όχι να σπας δύο τάμπλετ που το στερούν

Την Τρίτη 10 Μαρτίου, κατά τη μεσημεριανή διανομή, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με μοίρασμα κειμένου – σαμποτάζ στις δομές ελέγχου στην είσοδο της Πανεπιστημιακής Φοιτητικής Λέσχης (ΠΦΛ). Η απάντηση της διοίκησης της ΠΦΛ ήταν άμεση. Την Τρίτη 11 Μαρτίου, στάλθηκε στους ιδρυματικούς λογαριασμούς της πανεπιστημιακής κοινότητας, e-mail που καταδίκαζε το γεγονός, υποστηρίζοντας σθεναρά την αναγκαιότητα ύπαρξης του ελέγχου, ενώ παράλληλα πήγαινε ένα βήμα παραπέρα την άποψή της για εμάς, καθώς από «μειοψηφίες φοιτητών» αναχθήκαμε σε «ολιγομελής ομάδα άγνωστων νεαρών ατόμων».
            Παρότι επανειλημμένα έχουμε βρεθεί στο στόχαστρο των διοικητικών αρχών/εργολάβων εξαιτίας των παρεμβάσεων που πραγματοποιούμε εδώ και 1,5 χρόνο για το θέμα της λέσχης (μοίρασμα κειμένων, παραστάσεις διαμαρτυρίας στο Δ.Σ. της ΠΦΛ, παρεμπόδιση του ελέγχου, κ.α.), εξακολουθούν να μας θεωρούν «αγνώστους». Ταυτόχρονα προβάλλουν την εικόνα μας ως τους εξωπανεπιστημιακούς τραμπούκους που δε σέβονται τίποτα και κάνουν ό,τι γουστάρουν.
            Λοιπόν, ούτε άγνωστοι είμαστε, ούτε ουρανοκατέβατοι, ούτε έχουμε φετίχ να ξυπνάμε στις 11 για να σπάμε τα τάμπλετ στις 12. Απλούστατα είμαστε άτομα που θεωρούμε το αυτονόητο. Ότι το δικαίωμα σε ένα πιάτο φαΐ δεν είναι δυνατόν να καθορίζεται από το αν είσαι φοιτητής/τρια ή όχι, από το αν έχεις πάσο/κάρτα σίτισης ή όχι. Ειδικά στην περίοδο στην οποία ζούμε, με βίαιες ανακατατάξεις να έχουν πραγματοποιηθεί στις ζωές των περισσοτέρων, όταν ένα πιάτο φαΐ είναι ζωτικής σημασίας για ορισμένους συνανθρώπους μας, δεν μπορούμε να μιλάμε με όρους αποκλεισμού από αυτήν την πάγια και διαρκή ανάγκη, η οποία δεν καλύπτεται πουθενά αλλού σε αυτόν το βαθμό (συσσίτια δήμου, εκκλησίας, κ.α.). Τελεία και παύλα.
            Από τα παραπάνω, λοιπόν, πηγάζουν και οι όποιες δράσεις μας απέναντι στον έλεγχο που διενεργείται στη λέσχη, καθώς θεωρούμε ότι αυτός αποσκοπεί ξεκάθαρα στον αποκλεισμό κόσμου από αυτήν. Γιατί σήμερα μπορεί να είναι ο Μάκης που είναι άστεγος, η Γιώτα που είναι άνεργη, ο Γκέντι που είναι μετανάστης, αλλά ας μην ξεχνάμε και τα κριτήρια που έχουν μπει για την έκδοση κάρτας σίτισης, που ναι μεν τόσο οι διοικητικές αρχές της λέσχης όσο και ο εργολάβος «ξεχνούν» για την ώρα να αναφέρουν στα e-mail τους, αλλά αυτά  δεν παύουν να υπάρχουν και – όπως έχει συμβεί και σε άλλες πανεπιστημιακές λέσχες – θα τα βρούμε εν καιρώ μπροστά μας.
            Και ας σταματήσουν επιτέλους να υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, λέγοντας πως ο έλεγχος κατά την είσοδο υπάρχει για να ελέγχει το κέρδος του εργολάβου, διασφαλίζοντας έτσι το δημόσιο χρήμα, τη στιγμή που οι ίδιες διοικητικές αρχές πανεπιστημίου και λέσχης μπάζουν μία ακόμα εργολαβία στο πανεπιστήμιο. Είναι κάτι παραπάνω από φανερός ο παραλογισμός μεταξύ των όσων διατείνονται και των όσων πράττουν, δεδομένου ότι εξορισμού η ανάθεση ενός έργου σε επιχειρηματία σημαίνει ότι ένα (διόλου ευκαταφρόνητο) μέρος του προϋπολογισμού που προορίζεται για τη συγκεκριμένη υπηρεσία, γίνεται κέρδος στις τσέπες του. Και μάντεψε ποιος βγαίνει χαμένος από αυτό το νταραβέρι…
            Τέλος, επειδή πέσαν και οι απειλές ότι σε περίπτωση «βίαιης διακοπής» του ελέγχου, η λέσχη θα κλείσει, απαντάμε και εμείς από τη μεριά μας ότι κάθε πράξη έχει και τη συνέπειά της.

ΔΕΝ ΕΚΒΙΑΖΟΜΑΣΤΕ – ΔΕ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΜΑΣΤΕ

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ

από κοινού
αυτόνομη πρωτοβουλία χημικών μηχανικών
apo-koinou.blogspot.com|apokoinou@hotmail.com


(ακολουθεί το e-mail του Δ.Σ. της ΠΦ Λέσχης)

" Προς
Τις φοιτήτριες και τους φοιτητές του ΑΠΘ
Κοινοποίηση
Προσωπικό όλων των κατηγοριών του ΑΠΘ





Αγαπητές φοιτήτριες  και αγαπητοί φοιτητές,



H Πανεπιστημιακή Φοιτητική Λέσχη (ΠΦΛ) έχει εξασφαλίσει τη δωρεάν σίτιση για όλους τους φοιτητές και τις φοιτήτριες του ΑΠΘ. Πρόκειται για ένα δικαίωμα των φοιτητών και των φοιτητριών του πανεπιστημίου μας  το οποίο καλούμαστε να διασφαλίσουμε όλοι μαζί ως  μέλη της Πανεπιστημιακής Κοινότητας του ΑΠΘ.

 Η υπεράσπιση όμ� �ς της δωρεάν σίτισης δεν μπορεί να εξασφαλιστεί χωρίς τον έλεγχο του κέρδους του εργολάβου, έλεγχος ο οποίος προκύπτει  μόνο με την καταμέτρηση των εισερχόμενων ατόμων που είναι φοιτητές και φοιτήτριες του ΑΠΘ. Είναι προφανές ότι χωρίς αυτή την καταμέτρηση κατασπαταλάται  το δημόσιο χρήμα, τίθεται  σε μεγάλο κίνδυνο η ομαλή λειτουργία της ΠΦΛ και αυξάνεται το κέρδος του εργολάβου.

Με δεδομένη την παραπά νω θέση θέλουμε να καταγγείλουμε ότι  την Τρίτη 10 Μαρτίου, στη διάρκεια της παροχής του μεσημβρινού συσσιτίου της Πανεπιστημιακής Φοιτητικής Λέσχης (ΠΦΛ), ολιγομελής ομάδα άγνωστων νεαρών ατόμων διέκοψε τον διενεργούμενο έλεγχο και κατέστρεψε τις ηλεκτρονικές συσκευές ελέγχου (tablets). Ανάλογα περιστατικά βίαιης διακοπής των διενεργούμενων ελέγχων έχουν σημειωθεί δύο ακόμη φορές στο πρόσφατο παρελθόν.

Το δικαίωμα  δωρεάν σίτισης των φοιτητών και των φοιτητριών είναι ζωτικής σημασίας για την ποιότητα ζωής και την υποστήριξη των σπουδών τους.Με βάση την αρχή αυτή σας γνωρίζουμε ότι οι έλεγχοι με σκοπό την καταμέτρηση των εισερχομένων δικαιούχων θα συνεχιστούν και σε περίπτωση βίαιης διακοπής τους δεν υπάρχει άλλη επιλογή από αυτήν της άμεσης διακοπής της σίτισης.

Καλούμε όλους τους φοιτητές μας να κατανοήσουν την αναγκαιότητα των διενεργούμενων καταμετρήσεων  και να συνδράμουν τις προσπάθειές για την ομαλή λειτουργία της ΠΦΛ.

Υπερασπιζόμαστε την πανεπιστημιακή φοιτητική λέσχη και το δικαίωμα στη δωρεάν και ποιοτική σίτιση των φοιτητών.

Με την καταμέτρηση  ελέγχουμε το κέρδος του εργολάβου και προστατεύουμε τα χρήματα του ελληνικού λαού.




Το ΔΣ της Πανεπιστημιακής Φοιτητικής Λέσχης "

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2015

Παρέμβαση στη Π.Φ.Λέσχη (11/03)

Δε θα σου ξανά-αναλύσουμε γιατί η λέσχη θα έπρεπε να είναι κοινωνική, γιατί θα έπρεπε να έχουν όλοι και όλες πρόσβαση σε αυτήν, γιατί δε θα έπρεπε να αποκλείεται κανένας ανεξάρτητα από το αν είναι φοιτητής, ή από το αν πληροί συγκεκριμένα κριτήρια. Δε θα σου ξαναπούμε γιατί δε θα έπρεπε ένας εργολάβος να εκμεταλλεύεται τις βασικές βιοτικές μας ανάγκες προκειμένου να κερδοφορεί, ούτε ότι οποιοσδήποτε και αν διαχειρίζεται τη λέσχη δε θα έπρεπε να αποκλείει κόσμο από αυτήν. Δε θα εξηγήσουμε γιατί το να σε υποβάλλουν σε έλεγχο σκανάροντάς σε σαν προϊόν με αντάλλαγμα ένα πιάτο φαΐ είναι απαράδεκτο. Όλα αυτά τα θεωρούμε αυτονόητα. Το δικαίωμα σε ένα πιάτο φαΐ είναι  α υ τ  ο ν ό η τ ο.
Την άποψή μας αυτή, όμως, δε φαίνεται να συμμερίζονται οι διαχειριστές της λέσχης, οι οποίοι τα τελευταία δύο χρόνια όλο και εντείνουν τις προσπάθειες να αποκλείσουν κόσμο από αυτήν με τη συνεχή όξυνση του ελέγχου. Εθιμοτυπικά, μπορεί κάθε χρόνο στις πρώτες βδομάδες λειτουργείας της να προέτρεπαν την έκδοση κάρτας σίτισης και την επίδειξή της κατά την είσοδο, κάτι όμως που ποτέ δεν εφαρμοζόταν στην πράξη. Εδώ και κάποιο καιρό όμως, που στα πανεπιστήμια άρχισε να επικρατεί και να επιβάλλεται η νοοτροπία ότι όποιος δεν έχει τη φοιτητική ιδιότητα δε χωράει σε αυτό και ενώ η λέσχη περνάει στα χέρια εργολάβου, οι πρακτικές ελέγχου άρχισαν να κλιμακώνονται. Ξεκίνησαν με το «ήπιο» κοζάρισμα του τύπου «μου μοιάζεις με φοιτητή, άντε πέρνα» ή «εσύ σκατόφατσα τράβα να σε ταΐσει η εκκλησία» και συνεχίστηκαν με την υποχρεωτική επίδειξη πάσο στους σεκιουριτάδες της εισόδου. Αποκορύφωμα των πρακτικών ελέγχου αποτελεί το πρόσφατα υποχρεωτικό σκανάρισμα του πάσο με χρήση tablet ή barcode reader.
Ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζεται ο έλεγχος, εφόσον αποσκοπεί στον αποκλεισμό κόσμου που έχει ανάγκη ένα πιάτο φαΐ, εμείς θα στεκόμαστε με κάθε μέσο απέναντί του. Όσο αυτός εντείνεται, τόσο εμείς θα κλιμακώνουμε τις (αντι)δράσεις μας. Είτε συμβαίνει στη φοιτητική λέσχη, είτε στα λεωφορεία, είτε στα νοσοκομεία, εμείς θα στεκόμαστε ενάντια στις δομές που αποσκοπούν στον περιορισμό των ελευθεριών μας και θα σπάμε τον κάθε έλεγχο. Every action has an opposite and equal reaction, είχε πει κάποιος, κάπου, κάποτε.

 |δε δείχνουμε πάσο/κάρτα σίτισης |

 |ελεύθερη και κοινωνική λέσχη για όλες και όλους|

από κοινού
αυτόνομη πρωτοβουλία χημικών μηχανικών
apo-koinou.blogspot.com | apokoinou@hotmail.com

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014

Κάποια λόγια σχετικά με την απεργία πείνας του Νίκου Ρωμανού



ΑΣΦΥΞΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Την περασμένη ακαδημαϊκή χρονιά, ο Νίκος Ρωμανός δίνει πανελλήνιες εξετάσεις μέσα στη φυλακή και περνά στο Τ.Ε.Ι. της Αθήνας. Η πολιτεία - φορώντας το ψεύτικο συμπονετικό της προσωπείο - θέλησε να τον «ανταμείψει» για αυτή του την επιτυχία με 500 ευρώ, μα αυτός αρνείται τόσο το χρήματα, όσο και τα συγχαρητήρια θεσμικών φορέων. Και τώρα, η ίδια πολιτεία που του έδωσε τη δυνατότητα να περάσει σε μία οποιαδήποτε σχολή, εκδικητικά του στερεί το δικαίωμα για εκπαιδευτικές άδειες, ώστε να μπορέσει να παρακολουθήσει τα μαθήματα και τα εργαστήριά του. Διεκδικώντας αυτό του το δικαίωμα και θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του, με όπλο το ίδιο του το σώμα ξεκινά απεργία πείνας στις 10/11. Παρά το γεγονός ότι αισίως βρίσκεται στην 29η ημέρα απεργίας και νοσηλεύεται στο νοσοκομείο, το κράτος αδιαφορεί πλήρως για την κρίσιμη κατάσταση της υγείας του, πετώντας το μπαλάκι τόσο στα τσιράκια της δικαιοσύνης που δηλώνουν αναρμόδια να πάρουν την οποιαδήποτε απόφαση, όσο και στους θεράποντες ιατρούς, οι οποίοι προς τιμήν τους – παρά την εισαγγελική εντολή - αρνούνται να προβούν σε αναγκαστική σίτιση.

Από το «Ασφυξία για μια ανάσα ελευθερίας»...

                Ο αγώνας και η στάση του Ν. Ρωμανού για ανάσες ελευθερίας μακριά από τις καταστάσεις εγκλεισμού της φυλακής, δείχνουν πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που εναντιώνονται στο υπάρχον σάπιο κοινωνικοπολιτικό σύστημα και συγκρούονται μαζί του και που δε διστάζουν να βάλουν οδόφραγμα την ίδια τους τη ζωή, διεκδικώντας με αξιοπρέπεια καλύτερες συνθήκες διαβίωσης τόσο για τους ίδιους, όσο και για τους γύρω τους. Τέτοιες πράξεις θυμίζουν σε μας, πως η ελευθερία δεν είναι κάτι το δεδομένο ή κάτι που υπάρχει και χαρίζεται, αλλά οι δρόμοι για την κατάκτησή της περνούν μέσα από διαδικασίες αγώνα και αντίστασης.

...στο «Βαθιά ανάσα μέχρι το θάνατο κράτους και κεφαλαίου».

                Από την πρώτη στιγμή, γύρω από το δίκαιο αγώνα του Ν. Ρωμανού συσπειρώθηκε ένα κίνημα αλληλεγγύης, τόσο μέσα όσο και έξω από τα τείχη. Συγκρατούμενοί του ξεκίνησαν και αυτοί κυλιομένες απεργίες πείνας (Γ. Μιχαηλίδης από 17/11, Δ. Μπουρζούκος και Γ. Πολίτης από 1/12), ενώ δράσεις εκδηλώνονται και σε όλο το φάσμα της κοινωνίας. Σχολές, σχολεία, δημόσια και  άλλα κτίρια τελούν υπό κατάληψη, στηρίζοντας τον αγώνα του Ν. Ρωμανού για ανάσες ελευθερίας μακρυά από τη φυλακή, ενώ θέση υπέρ για το ζήτημα των εκπαιδευτικών αδειών έχουν πάρει ανοιχτά εκπαιδευτικοί, πανεπιστημιακοί, ιατροί, κ.α.. Επίσης, δυναμικές κινητοποιήσεις λαμβάνουν χώρα σε Ελλάδα και εξωτερικό. Αυτό που ίσως αξίζει να ψηλαφίσουμε πιο έντονα σε αυτό το κίνημα είναι οι οργισμένες φωνές στο δρόμο, που δε συναντούν τα όριά τους στην ικανοποίηση του αιτήματος του Νίκου, αλλά εκφράζουν τη συνολικότερη εναντίωσή τους στον κρατικό ολοκληρωτισμό και τις εκφάνσεις του. Είναι φωνές ανθρώπων που κυνηγιούνται, καταστέλλονται, φιμώνονται, εξωθούνται στην αδράνεια ή τον αφανισμό, καθώς δε συνάδουν με την κυρίαρχη αντίληψη «δούλευε – αποχαυνώσου με τα Μ.Μ.Ε. - ψήφιζε και εμείς θα τα κανονίσουμε για σένα».

                Ο αγώνας του Ν. Ρωμανού είναι αγώνας για την ελευθερία. Είναι αγώνας ενάντια στην καταστολή που δεχόμαστε μέσα στα πανεπιστήμια, με εισβολές των Μ.Α.Τ. (Ε.Κ.Π.Α. και Α.Π.Θ.), με κατάσχεση εξοπλισμού αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων (1431am στη Θεσσαλονίκη και 105fm στη Μυτιλήνη), αλλά και έξω από αυτά, με συλλήψεις φοιτητών/εργατών σε διαδηλώσεις, με πρακτικές τρομοκρατίας σε ολόκληρα χωριά που αντιστέκονται στη λεηλασία των ζωών τους (Σκουριές), κλείσιμο στεκιών και καταλήψεων, που η ύπαρξή τους αποτελεί νησίδες ελευθερίας και αμφισβήτησης, αλλά και προπύργια αναχαίτισης φασιστικών επελάσεων στις γειτονιές. Είναι αγώνας για μία αξιοπρεπή ζωή όλων όσων επιλέγουμε την ανυποταγή στο σύστημά τους, στους θεσμούς τους, στους νόμους τους, στη δημοκρατία τους, φτιάχνοντας δομές και σχέσεις αλληλεγγύης, αντίστασης και συντροφικότητας μακριά από ωφελιμιστικές και κερδοσκοπικές λογικές πίσω από τις οποίες χτίζονται οι ανθρώπινες σχέσεις στο πανεπιστήμιο σήμερα, στους χώρους εργασίας αύριο. Αγώνας όλων όσων θεωρούμε πως ο δρόμος είναι μονόδρομος, ενώ η απάθεια και η αδιαφορία αγγίζει τα όρια της συνενοχής. Ο αγώνας του Ν. Ρωμανού είναι αγώνας όλων μας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στο ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ, ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ από 10/11,
στους Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, Δ. ΠΟΛΙΤΗ και Δ. ΜΠΟΥΡΖΟΥΚΟ
που ΕΧΟΥΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΚΥΛΙΟΜΕΝΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΠΕΙΝΑΣ
και σε ΟΣΟΥΣ/ΕΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ στο ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ

Από * Κοινού
Αυτόνομη Πρωτουβουλία Χημικών Μηχανικών
apo-koinou.blogspot.com|apokoinou@hotmail.com

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Κείμενο υπέρ των ελεύθερων μετακινήσεων, όπως μοιράστηκε σε επιβάτες λεωφορείων στις 23/10

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΚΥΡΩΝΕΤΕ ΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΣΑΣ

Όπως είναι διαμορφωμένες οι ζωές μας στα σύγχρονα αστικά κέντρα, αναγκαζόμαστε να διανύουμε καθημερινά πολύ μεγάλες αποστάσεις. Είναι αντιληπτό ότι με τους εντατικούς ρυθμούς ζωής, δεν μπορούμε να καλύπτουμε αυτές τις αποστάσεις με τα πόδια. Συνεπώς, οι αστικές συγκοινωνίες αποτελούν απαραίτητο μέσο για να καλύψουμε την ανάγκη μας για μετακίνηση, ειδικά για όσους δε διαθέτουν ατομικά μέσα μεταφοράς.

Η ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΟΧΙ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ

Τις αστικές συγκοινωνίες στη Θεσσαλονίκη τις έχει αναλάβει μονοπωλιακά ο Ο.Α.Σ.Θ., μία ιδιωτική εταιρεία η οποία λαμβάνει επιχορηγήσεις από το κράτος, που προέρχονται από τις κρατικές εισφορές και τα δημοτικά τέλη που πληρώνουμε όλοι και όλες.  Όσο μειώνεται η κρατική επιχορήγηση των αστικών συγκοινωνιών -με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι τιμές των εισιτηρίων,  τόσο το κόστος μετακίνησης μετακυλίεται στις πλάτες όσων τις χρησιμοποιούν, οι οποίοι ανέκαθεν ήταν οι οικονομικά ασθενέστεροι.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΠΙΒΑΤΗ ΣΟΥ 
ΚΑΙ ΓΙΝΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ

Θεωρούμε ότι, η πρόσβαση στα μέσα μαζικής μεταφοράς πρέπει να είναι ελεύθερη και όχι να έχει αντίτιμο το οποίο διασφαλίζει την κερδοφορία ιδιωτών. Με την ύπαρξη εισιτηρίου, σε συνδυασμό με τον έλεγχο, αποκλείονται από τις μετακινήσεις τα άτομα που αδυνατούν να πληρώσουν.

Δε χτυπαμε εισιτηριο, 
δε δεχομαστε κανεναν ελεγχο

            Ενάντια στον έλεγχο και το κλίμα τρομοκρατίας που καλλιεργείται με ρατσιστικές επιθέσεις, παράνομη κράτηση επιβατών στο λεωφορείο και τραμπουκισμούς από ελεγκτές και οδηγούς, αντιστεκόμαστε δείχνοντας αλληλεγγύη στα άτομα που γίνονται δέκτες των παραπάνω συμπεριφορών.

ΠΑΡΑΚΑΛΕΙΣΤΕ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΤΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΠΙΒΑΤΕΣ ΣΑΣ 
ΓΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ

ΣΠΑΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ ΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
 


Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Συλλογική κουζίνα @ Πολυτεχνείο (χημικούς μηχανικούς), Τρίτη 21/10 στις 22:00

Μαχαίρια/πιρούνια/κουτάλια υπάρχουν, το ψυγείο και το φουρνάκι είναι στην πρίζα, λείπουν φαγητά, ποτά και καλή διάθεση. Αρπάξτε ό,τι έχετε πρόχειρο και ελάτε να ικανοποιήσουμε τις πείνες μας συλλογικά.





Πολυτεχνείο
Πτέρυγα πολιτικών μηχανικών (δεύτερη πτέρυγα)
Όροφος χημικών μηχανικών (δεύτερος όροφος)