Περί διαγραφών ο λόγος...

???

Ανά τα χρόνια, οι εκάστοτε κυβερνήσεις εμμένουν για κάποιον ανεξήγητο λόγο να προωθούν τη διαγραφή των αποκαλούμενων «αιώνιων φοιτητών», μέσω διαφόρων νόμων (πχ ν815/78 , (ν.3549),4009/11 άρθρο 80 ). Καλλιεργούν μάλιστα  την άποψη, ότι αποτελούν οικονομικά παράσιτα για το πανεπιστήμιο και την κοινωνία. Για μία ακόμη φορά λοιπόν, επανέρχεται το ζήτημα στο προσκήνιο, μόνο που τώρα, μέσω των εξαγγελιών του το Υπουργείο Παιδείας φαίνεται αποφασισμένο να αποβάλλει από την τριτοβάθμια γύρω στους 180.000 φοιτητές, οι οποίοι έχουν υπερβεί το θεσμοθετημένο όριο σπουδών.

Η διαγραφή των παραπάνω φοιτητών, υπάγεται σε νόμους που προωθούν τη γενικότερη ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς μεταξύ άλλων νομιμοποιείται η ιδιωτική παρέμβαση εταιριών, η εισαγωγή διδάκτρων, η κατάργηση του ασύλου και του άρθρου 16[1].  Με την πρόφαση λοιπόν ότι οι «αιώνιοι» φοιτητές επιβαρύνουν οικονομικά τα πανεπιστήμια, προωθείται η  εισαγωγή διδάκτρων βάλλοντας  αυτούς που αποτελούν την πιο ευάλωτη φοιτητική ομάδα. Αυτό έχει ως άμεσο αποτέλεσμα, οι φοιτητές να διαχωρίζονται σε έχοντες και μη έχοντες, και  επομένως, ανάλογα με την ταξική τους θέση, να μπορούν ή όχι να σπουδάζουν. Η εκπαίδευση, από την κατώτερη ως την ανώτερη βαθμίδα, περιστρέφεται γύρω από την πειθάρχηση των εκπαιδευόμενων και την παροχή σε αυτούς στείρων γνώσεων που αποσκοπούν καθαρά και μόνο στην ρομποτοποίησή τους, έτσι ώστε να βγουν αποδοτικά γρανάζια για την παραγωγική διαδικασία.

Η παραπάνω τακτική μας βρίσκει κάθετα αντίθετους, καθότι θεωρούμε ότι η εκπαίδευση δε θα έπρεπε να είναι αποκλειστικά συνδεδεμένη με την επαγγελματική αποκατάσταση (παρότι θα έπρεπε να εξασφαλίζει εργασία), αλλά ότι ο καθένας θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να σπουδάζει ακόμα και εάν δε βλέπει χρησιμοθηρικά την κατάρτισή του. Η επιβολή επίσης, χρονικού ορίου για την ολοκλήρωση  των σπουδών, συνεπάγεται την περαιτέρω εντατικοποίηση της καθημερινότητάς μας, απομυζώντας έτσι τις ζωές μας, περιορίζοντας τον ελεύθερο χρόνο και επομένως αποδυναμώνοντας τη δυνατότητα σχηματισμού δομών  αντίστασης και αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας.

Ακόμα όμως και για όσους δεν πρόκειται να διαγραφούν φέτος τον Ιούνιο, το ζήτημα της διαγραφής μετά την πλήρωση των ν+2 ετών φοίτησης έχει άμεσα αντίκτυπα στις ζωές όσων σπουδάζουν ή σκοπεύουν να σπουδάσουν. Συγκεκριμένα,  μπορεί να επηρεάσει την επιλογή σχολής των υποψήφιων σπουδαστών, καθώς μπορεί να φοβούνται ότι δε θα καταφέρουν να πάρουν το πτυχίο τους στο επιτρεπτό χρονικό περιθώριο και επομένως θα διαλέγουν μία ευκολότερη σχολή, ανεξάρτητα από το αν τους ενδιαφέρει εξίσου το αντικείμενό της. Επιπλέον, ο μεγαλύτερος δυνατός χρόνος φοίτησης θα είναι το πολύ τα 7 χρόνια (σε 5ετούς φοίτησης σχολές) άρα, οι περισσότεροι θα παίρνουν πτυχίο πριν τα 25 τους χρόνια και θα υπάγονται σε κατώτερη μισθολογική κατηγορία.

Η ανηλεής επίθεση που επιτελείται στον τομέα της παιδείας από το κράτος σε συνεργασία με το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο και τους μηχανισμούς του, είναι μέρος της γενικότερης επίθεσης στην εργασία (μείωση μισθών, συντάξεων), την υγεία (25ευρώ είσοδος στα νοσοκομεία) και όλες τις εναπομείνασες κοινωνικές παροχές. Στο πλαίσιο λοιπόν αυτής της γενικότερης επίθεσης εντάσσεται και η διαγραφή των «αιώνιων φοιτητών», οι οποίοι αποτελούν ένα ακόμα εξιλαστήριο θύμα, δεδομένου ότι παρουσιασμένοι με την ταμπέλα των «αιώνιων» (η οποία μεταφράζεται στο μυαλό των περισσότερων ως οι τεμπέληδες), έχουν εναντίον τους ένα συντηρητικό κομμάτι της κοινωνίας, χωρίς να αντιλαμβάνεται κανείς ότι πρακτικά δεν επιβαρύνουν κανέναν, εφόσον δεν έχουν, μετά τα ν+2 χρόνια, φοιτητικά δικαιώματα (κάρτα σίτισης, πάσο, στέγαση στην εστία κτλ) . Έτσι, οι «αιώνιοι φοιτητές» κατάντησαν  να αντιμετωπίζονται ως απλά αρχεία προς διαγραφή…

           

Από«Κοινού

Αυτόνομη Πρωτοβουλία Χημικών Μηχανικών

    apo-koinou.blogspot.com | apokoinou@hotmail.com

---

[1]  άρθρο του συντάγματος που διασφάλιζε το δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας

αφίσα για λέσχη / δράσεις

Πρόγραμμα δράσεων/ημερών:

Τετάρτη 26/3 | 12:00 | μικροφωνική Τσιμισκή με Ναυαρίνου

Τετάρτη 2/4 | 11:00 | παρέμβαση στην πρυτανεία

Παρασκευή 4/4 | 12:00 | παρέμβαση στο ΔΣ της λέσχης

Τρίτη 8/4 | 11:00 | πορεία στα πανεπιστήμια, συγκέντρωση στην πρυτανεία

εκδήλωση - συζήτηση για την απεργία των διοικητικών υπαλλήλων

     Ένας από τους μεγαλύτερους απεργιακούς αγώνες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αυτός των διοικητικών υπαλλήλων, έλαβε χώρα το προηγούμενο διάστημα και προσπάθησε να μπλοκάρει τις διαθεσιμότητες 1349 εργαζομένων σε 8 πανεπιστήμια. Η διάρκεια, η αγωνιστική διάθεση και οι δράσεις των απεργών διαφοροποιούνταν από ίδρυμα σε ίδρυμα επηρεάζοντας και τη συμμετοχή και τη στήριξη του αγώνα από τους φοιτητές. Ο απολογισμός και η (αυτό)κριτική των μορφών και των περιεχομένων της απεργίας από τους ίδιους τους αγωνιζόμενους είναι κομβικής σημασίας τόσο για την κυκλοφορία των σκεπτικών και των πρακτικών όσο και για τη συνέχιση των αγώνων μας με ευνοϊκότερους όρους εντός και εκτός πανεπιστημίου.

     Η λήξη του απεργιακού αγώνα δεν έχει συνδυαστεί μέχρι στιγμής με κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα από την πλευρά της κυβέρνησης πέρα από κάποιες διαβεβαιώσεις για την επαναπρόσληψη ενός αριθμού εργαζομένων. Η σημασία όμως της απεργίας δεν μπορεί να εκτιμηθεί μόνο από την εκπλήρωση ή όχι των αιτημάτων της αλλά και από τα ζητήματα που τέθηκαν κατά τη διάρκεια της και αποτελούν κεντρικά σημεία για την ανάπτυξη των ταξικών αγώνων στην Ελλάδα της κρίσης, όπως:

* Η μορφή, τα περιεχόμενα, οι αντιφάσεις και τα όρια του αγώνα, ο ρόλος του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού και ο εγκλωβισμός του αγώνα στα πλαίσια της αστικής νομιμότητας.
* Οι μορφές αυτό-οργάνωσης των εργαζομένων μέσα και ενάντια στο γραφειοκρατικό συνδικαλισμό και τα όρια τους.
* Η στάση της «ακαδημαϊκής κοινότητας» (φοιτητών, μελών ΔΕΠ) και τα υποτιθέμενα κοινά συμφέροντα.
* Οι αδυναμίες σύνδεσης του αγώνα με αυτόν των φοιτητών, εργαζομένων σε άλλους πληττόμενους κλάδους.

     Από την πλευρά μας, επιλέγουμε να μην βλέπουμε το πανεπιστήμιο ως έναν ιερό χώρο της δημόσιας και δωρεάν παιδείας αλλά ως ένα ακόμη πεδίο του ταξικού ανταγωνισμού, στη δομή του οποίου εγγράφονται η σύγκρουση αντιτιθεμένων ταξικών συμφερόντων. Στεκόμαστε, έτσι, δίπλα στον αγώνα των διοικητικών, αναγνωρίζοντας τα κοινά μας συμφέροντα και τις μελλοντικές μας δυνατότητες μέσα από τη θέση που παίρνουμε εντός των αγώνων στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και αναζητούμε εκείνα τα περιεχόμενα και αιτήματα που ενισχύουν τις προσπάθειες σύνδεσης τους. Η άμεση ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ φοιτητών και εργαζομένων και η ανάπτυξη των μεταξύ μας σχέσεων καθίσταται εξαιρετικά κρίσιμη για το μπλοκάρισμα της εκπαιδευτικής, και όχι μόνο, αναδιάρθρωσης, το ξεπέρασμα της λογικής της ανάθεσης και των διαιρέσεων και την προώθηση της αυτοοργάνωσης και του ταξικού περιεχομένου. Καλούμε, λοιπόν, σε εκδήλωση-συζήτηση την Παρασκευή 28/3 στις 19.00 στο Πολυτεχνείο, πτέρυγα Πολιτικών Μηχανικών, αίθουσα 542.

Εκδήλωση - συζήτηση για την απεργία των διοικητικών
με μέλη της απεργιακής επιτροπής του ΕΚΠΑ

Παρασκευή 28/3 | 19:00 | Πτέρυγα πολιτικών μηχανικών αιθ. 542, Πολυτεχνείο

παρέμβαση λέσχη 19/3

Το μπροστά μέρος:

το πίσω μέρος:

τρικάκια κατά τις παρεμβάσεις στην λέσχη για μπλοκάρισμα ελέγχου/επίδειξης καρτών σίτισης

Μπροστά μέρος #1

Μπροστά μέρος #2

Μπροστά μέρος #3

Μπροστά μέρος #4

Πίσω μέρος:

(το προς ψήφιση) πρόγραμμα σπουδών

Η εισήγηση της επιτροπής προγράμματος σπουδών για το νέο πρόγραμμα σπουδών που τίθεται προς ψήφιση τη Δευτέρα 18/11:

Η παρουσία μας είναι κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη, τη στιγμή που λαμβάνονται αποφάσεις για μας, χωρίς εμάς. 

Παράσταση στην επόμενη συνέλευση τμήματος τη Δευτέρα 18/11 στις 13:00 για το ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ.

γενική συνέλευση του σ.φ.χ.μ. Πέμπτη 14.11 στίς 14:00, αμφιθέατρο Α' έτους

αφίσα τακτικού σχήματος

Κείμενο για εξελίξεις στη λέσχη σίτισης του Α.Π.Θ., όπως μοιράστηκε στη παρέμβαση/μικροφωνική στη λέσχη στις 30/10

Λαίσχη… #2

Σύντομο ιστορικό: Από τον Ιούνιο φάνηκαν τα πρώτα σημάδια για την ιδιωτικοποίηση της λέσχης με τη μη ανανέωση των συμβάσεων των υπαλλήλων της και το κλείσιμο της λέσχης των φοιτητικών εστιών. Κατόπιν, το Σεπτέμβριο στάλθηκε e-mail από τις πρυτανικές αρχές, το οποίο ενημέρωνε τη φοιτητική κοινότητα σχετικά με τη διασφάλιση της δωρεάν σίτισης των φοιτητών και των φοιτητριών του ιδρύματος, από την αρχή της χρονιάς, στα πρότυπα των υπόλοιπων λεσχών ανά τον ελλαδικό χώρο. Φτάνοντας στα τέλη Οκτωβρίου, η φοιτητική λέσχη του Α.Π.Θ., επιτέλους, ανοίγει επιτέλους τις πόρτες της, με τη λειτουργία της, όμως, να ακολουθεί ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο.

Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι…

Πλέον δικαίωμα δωρεάν σίτισης, έχουν μόνο οι φοιτητές/τριες του Α.Π.Θ. και μάλιστα όσοι/ες πληρούν συγκεκριμένα οικονομικά/κοινωνικά κριτήρια. Από άποψη οικονομικών κριτηρίων, το δικαίωμα δωρεάν σίτισης στη λέσχη θα έχουν φοιτητές/τριες, των οποίων το οικογενειακό εισόδημα δεν ξεπερνά το ποσό των  45,000€/έτος (με το ποσό να αυξάνει κατά 5.000 € για κάθε παραπάνω παιδί της οικογένειας). Επίσης, αποκλείονται όσοι και όσες έχουν ξεπεράσει τα ν+2 έτη σπουδών, βρίσκονται σε 2^η σχολή ή κάνουν 2^ο μεταπτυχιακό, καθώς επίσης και φοιτητές και φοιτήτριες άλλων ιδρυμάτων που σιτίζονταν στη λέσχη του Α.Π.Θ., είτε λόγω ευκολίας στην πρόσβαση, είτε λόγω αδυναμίας καταβολής του αντιτίμου που ισχύει στις δικές τους λέσχες (για παράδειγμα, στη λέσχη του Πα.Μακ. το αντίτιμο ανέρχεται στα 3,50€/μερίδα). Φυσικά, αποκλείονται και άτομα (άστεγοι, άνεργοι, τοξικοεξαρτημένοι, μετανάστες), τα οποία έβρισκαν στη λέσχη ένα δωρεάν γεύμα, με αποτέλεσμα να μένουν χωρίς καμία μέριμνα για τη σίτισή τους, στο όνομα του «εξορθολογισμού» των δαπανών του πανεπιστημίου, χάνοντας με αυτό τον τρόπο το κοινωνικό πρόσωπο, που είχε αποκτήσει μέσα στα χρόνια η λέσχη του Α.Π.Θ.. Για να διασφαλιστούν τα παραπάνω, ο ιδιώτης-εργολάβος, που θα διαχειρίζεται το management της λέσχης, έχει την ευχέρεια να προχωρήσει σε όποιου είδους έλεγχο επιθυμεί, για να πιστοποιήσει πως θα εισέρχονται στο χώρο της λέσχης αποκλειστικά όσοι/ες έχουν το «δικαίωμα» να σιτίζονται δωρεάν. Αυτό το ρόλο προφανώς θα έχουν και οι κάρτες σίτισης που θα κληθούμε, οσονούπω, να εκδώσουμε.

Η θέση μας απέναντι στον έλεγχο και την ταξινόμηση ανθρώπων ως νούμερα, ενταγμένα σε κατηγορίες σύμφωνα με οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους. Οι λογικές ταξινόμησης των ανθρώπων σε διαφορετικές κατηγορίες ανάλογα, με την κοινωνική θέση, το χρώμα, ή την προέλευση, όχι μόνο μας εξοργίζουν, μα θα μας βρουν και απέναντί τους όπου και όποτε πάνε να εφαρμοστούν.

Λέμε όχι στον έλεγχο στη λέσχη και είμαστε εδώ για να θυμίσουμε το χαρακτήρα που οφείλει να έχει η φοιτητική λέσχη του Α.Π.Θ.

Κοινωνική σημασία λέσχης: Μέχρι σήμερα η λέσχη εξυπηρετούσε τις ανάγκες συμπολιτών μας, που ανήκουν σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (άνεργοι, άστεγοι, τοξικοεξαρτημένοι, μετανάστες), όντας ένας φορέας στη πόλη που παρείχε μια δωρεάν μερίδα φαγητό σε όποιον/α το είχε ανάγκη, δίχως αντίτιμο. Ο αγώνας για την υπεράσπιση του κοινωνικού της χαρακτήρα είναι και υπεράσπιση των κοινωνικών ομάδων που έχουν εξαθλιωθεί, ως μία ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης προς αυτές, μη μπορώντας να εξασφαλίσουν στον εαυτό τους ένα πιάτο φαγητό πουθενά αλλού σε αυτή την πόλη.

«Οικονομικά-κοινωνικά κριτήρια»: Τα κριτήρια με το οποία θα έχει κανείς δικαίωμα να τρώει δωρεάν ή όχι, θα οδηγήσουν σε μια επίπλαστη διαίρεση των φοιτητών σε οικονομικές κατηγορίες. Στις σημερινές συνθήκες, όπου οι περισσότερες οικογένειες είναι χρεωμένες με δάνεια, επιβαρύνσεις για την φοίτηση των παιδιών τους (ενοίκιο, λογαριασμοί, μετακινήσεις), είναι τουλάχιστον υποκριτικό να γίνεται λόγος για πιο ευαίσθητες οικονομικά ομάδες. Επιβάλλεται η δωρεάν σίτιση όλων ανεξαιρέτως των φοιτητών/τριών, καθώς και όσων το έχουν ανάγκη, με δεδομένες τις βίαιες ανακατατάξεις στη ζωή της πλειοψηφίας του πληθυσμού, με απολύσεις, ανεργία, κατασχέσεις σπιτιών για ευτελή ποσά και τριπλασιασμού του αριθμού των νέο-άστεγων.

Νέες εργολαβίες στο Α.Π.Θ.: Αν κανείς πιστεύει ότι η ποιότητα της λέσχης θα βελτιωθεί με αυτόν τον τρόπο, το παράδειγμα του πανεπιστημιακού γυμναστηρίου (αύξηση του αντιτίμου εγγραφής από 10 σε 15€, χωρίς καν να είναι απαραίτητη η προσκόμιση ιατρικής βεβαίωσης) και της πανεπιστημιακής κατασκήνωσης (αύξηση τιμών λέσχης τα τελευταία δυο χρόνια, πληρωμή κατά την εγγραφή κάθε χρόνο) δείχνει ότι βασικός ίσως και μοναδικός στόχος του κάθε επενδυτή είναι η συνεχής αύξηση του κέρδους του. Επομένως, η ποιότητα περνά σε δεύτερη μοίρα και η επιβεβαίωση έρχεται από τις υπόλοιπες λέσχες που έχει αναλάβει η Αμβροσία Α.Ε  ή άλλες εταιρίες catering στα υπόλοιπα Α.Ε.Ι./Τ.Ε.Ι.. Το πανεπιστήμιο από τη μεριά του, το μόνο που επιδιώκει είναι να απεμπλακεί  από τη διαδικασία της σίτισης αναθέτοντάς  τη σε μια εργολαβία, όπως γίνεται εδώ και χρόνια και με άλλες λειτουργίες του πανεπιστημίου (καθαριότητα, εργασία γραφείου, φύλαξη κ.λπ.).  

Όσο για τους εργαζόμενους, θα βιώνουν ένα καθεστώς ολοένα και εντεινόμενης εκμετάλλευσης (οι νέες εργολαβικές συμβάσεις στο Α.Π.Θ. προβλέπουν μισθούς της τάξης των 480€/μήνα για εργασία που ξεπερνά τις 8 ώρες) και επισφάλειας, λόγω των ολιγόμηνων υπογραφόμενων συμβάσεων (αγωνία για το αν ο κάθε εργαζόμενος ανανεώσει τη σύμβασή του).

Η μετατροπή του πανεπιστημίου σε ένα εργολαβικό παράδεισο, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους και επιβάλλεται η αντίδραση μας, για να παραμείνει η λέσχη δημόσια και δωρεάν για ΟΛΟΥΣ και ΟΛΕΣ. 

Ενάντια σε μια διάχυτη νοοτροπία που μας θέλει ιδιοτελείς και  ωφελιμιστές,

η αλληλεγγύη και οι κοινοί αγώνες αποτελούν το μέσο των καταπιεσμένων

για τη διεκδίκηση μιας διαφορετικής δόμησης της κοινωνίας.

Από * Κοινού

Αυτόνομη Πρωτοβουλία Χημικών Μηχανικών

apo-koinou.blogspot.com | apokoinou@hotmail.com

HALLOWEEN PARTY οικονομικής ενίσχυσης του από * κοινού @πολυτεχνείο α.π.θ., πέμπτη 31/10