Κείμενο για εξελίξεις στη λέσχη σίτισης του Α.Π.Θ., όπως μοιράστηκε στη παρέμβαση/μικροφωνική στη λέσχη στις 30/10

Λαίσχη… #2

Σύντομο ιστορικό: Από τον Ιούνιο φάνηκαν τα πρώτα σημάδια για την ιδιωτικοποίηση της λέσχης με τη μη ανανέωση των συμβάσεων των υπαλλήλων της και το κλείσιμο της λέσχης των φοιτητικών εστιών. Κατόπιν, το Σεπτέμβριο στάλθηκε e-mail από τις πρυτανικές αρχές, το οποίο ενημέρωνε τη φοιτητική κοινότητα σχετικά με τη διασφάλιση της δωρεάν σίτισης των φοιτητών και των φοιτητριών του ιδρύματος, από την αρχή της χρονιάς, στα πρότυπα των υπόλοιπων λεσχών ανά τον ελλαδικό χώρο. Φτάνοντας στα τέλη Οκτωβρίου, η φοιτητική λέσχη του Α.Π.Θ., επιτέλους, ανοίγει επιτέλους τις πόρτες της, με τη λειτουργία της, όμως, να ακολουθεί ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο.

Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι…

Πλέον δικαίωμα δωρεάν σίτισης, έχουν μόνο οι φοιτητές/τριες του Α.Π.Θ. και μάλιστα όσοι/ες πληρούν συγκεκριμένα οικονομικά/κοινωνικά κριτήρια. Από άποψη οικονομικών κριτηρίων, το δικαίωμα δωρεάν σίτισης στη λέσχη θα έχουν φοιτητές/τριες, των οποίων το οικογενειακό εισόδημα δεν ξεπερνά το ποσό των  45,000€/έτος (με το ποσό να αυξάνει κατά 5.000 € για κάθε παραπάνω παιδί της οικογένειας). Επίσης, αποκλείονται όσοι και όσες έχουν ξεπεράσει τα ν+2 έτη σπουδών, βρίσκονται σε 2^η σχολή ή κάνουν 2^ο μεταπτυχιακό, καθώς επίσης και φοιτητές και φοιτήτριες άλλων ιδρυμάτων που σιτίζονταν στη λέσχη του Α.Π.Θ., είτε λόγω ευκολίας στην πρόσβαση, είτε λόγω αδυναμίας καταβολής του αντιτίμου που ισχύει στις δικές τους λέσχες (για παράδειγμα, στη λέσχη του Πα.Μακ. το αντίτιμο ανέρχεται στα 3,50€/μερίδα). Φυσικά, αποκλείονται και άτομα (άστεγοι, άνεργοι, τοξικοεξαρτημένοι, μετανάστες), τα οποία έβρισκαν στη λέσχη ένα δωρεάν γεύμα, με αποτέλεσμα να μένουν χωρίς καμία μέριμνα για τη σίτισή τους, στο όνομα του «εξορθολογισμού» των δαπανών του πανεπιστημίου, χάνοντας με αυτό τον τρόπο το κοινωνικό πρόσωπο, που είχε αποκτήσει μέσα στα χρόνια η λέσχη του Α.Π.Θ.. Για να διασφαλιστούν τα παραπάνω, ο ιδιώτης-εργολάβος, που θα διαχειρίζεται το management της λέσχης, έχει την ευχέρεια να προχωρήσει σε όποιου είδους έλεγχο επιθυμεί, για να πιστοποιήσει πως θα εισέρχονται στο χώρο της λέσχης αποκλειστικά όσοι/ες έχουν το «δικαίωμα» να σιτίζονται δωρεάν. Αυτό το ρόλο προφανώς θα έχουν και οι κάρτες σίτισης που θα κληθούμε, οσονούπω, να εκδώσουμε.

Η θέση μας απέναντι στον έλεγχο και την ταξινόμηση ανθρώπων ως νούμερα, ενταγμένα σε κατηγορίες σύμφωνα με οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους. Οι λογικές ταξινόμησης των ανθρώπων σε διαφορετικές κατηγορίες ανάλογα, με την κοινωνική θέση, το χρώμα, ή την προέλευση, όχι μόνο μας εξοργίζουν, μα θα μας βρουν και απέναντί τους όπου και όποτε πάνε να εφαρμοστούν.

Λέμε όχι στον έλεγχο στη λέσχη και είμαστε εδώ για να θυμίσουμε το χαρακτήρα που οφείλει να έχει η φοιτητική λέσχη του Α.Π.Θ.

Κοινωνική σημασία λέσχης: Μέχρι σήμερα η λέσχη εξυπηρετούσε τις ανάγκες συμπολιτών μας, που ανήκουν σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (άνεργοι, άστεγοι, τοξικοεξαρτημένοι, μετανάστες), όντας ένας φορέας στη πόλη που παρείχε μια δωρεάν μερίδα φαγητό σε όποιον/α το είχε ανάγκη, δίχως αντίτιμο. Ο αγώνας για την υπεράσπιση του κοινωνικού της χαρακτήρα είναι και υπεράσπιση των κοινωνικών ομάδων που έχουν εξαθλιωθεί, ως μία ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης προς αυτές, μη μπορώντας να εξασφαλίσουν στον εαυτό τους ένα πιάτο φαγητό πουθενά αλλού σε αυτή την πόλη.

«Οικονομικά-κοινωνικά κριτήρια»: Τα κριτήρια με το οποία θα έχει κανείς δικαίωμα να τρώει δωρεάν ή όχι, θα οδηγήσουν σε μια επίπλαστη διαίρεση των φοιτητών σε οικονομικές κατηγορίες. Στις σημερινές συνθήκες, όπου οι περισσότερες οικογένειες είναι χρεωμένες με δάνεια, επιβαρύνσεις για την φοίτηση των παιδιών τους (ενοίκιο, λογαριασμοί, μετακινήσεις), είναι τουλάχιστον υποκριτικό να γίνεται λόγος για πιο ευαίσθητες οικονομικά ομάδες. Επιβάλλεται η δωρεάν σίτιση όλων ανεξαιρέτως των φοιτητών/τριών, καθώς και όσων το έχουν ανάγκη, με δεδομένες τις βίαιες ανακατατάξεις στη ζωή της πλειοψηφίας του πληθυσμού, με απολύσεις, ανεργία, κατασχέσεις σπιτιών για ευτελή ποσά και τριπλασιασμού του αριθμού των νέο-άστεγων.

Νέες εργολαβίες στο Α.Π.Θ.: Αν κανείς πιστεύει ότι η ποιότητα της λέσχης θα βελτιωθεί με αυτόν τον τρόπο, το παράδειγμα του πανεπιστημιακού γυμναστηρίου (αύξηση του αντιτίμου εγγραφής από 10 σε 15€, χωρίς καν να είναι απαραίτητη η προσκόμιση ιατρικής βεβαίωσης) και της πανεπιστημιακής κατασκήνωσης (αύξηση τιμών λέσχης τα τελευταία δυο χρόνια, πληρωμή κατά την εγγραφή κάθε χρόνο) δείχνει ότι βασικός ίσως και μοναδικός στόχος του κάθε επενδυτή είναι η συνεχής αύξηση του κέρδους του. Επομένως, η ποιότητα περνά σε δεύτερη μοίρα και η επιβεβαίωση έρχεται από τις υπόλοιπες λέσχες που έχει αναλάβει η Αμβροσία Α.Ε  ή άλλες εταιρίες catering στα υπόλοιπα Α.Ε.Ι./Τ.Ε.Ι.. Το πανεπιστήμιο από τη μεριά του, το μόνο που επιδιώκει είναι να απεμπλακεί  από τη διαδικασία της σίτισης αναθέτοντάς  τη σε μια εργολαβία, όπως γίνεται εδώ και χρόνια και με άλλες λειτουργίες του πανεπιστημίου (καθαριότητα, εργασία γραφείου, φύλαξη κ.λπ.).  

Όσο για τους εργαζόμενους, θα βιώνουν ένα καθεστώς ολοένα και εντεινόμενης εκμετάλλευσης (οι νέες εργολαβικές συμβάσεις στο Α.Π.Θ. προβλέπουν μισθούς της τάξης των 480€/μήνα για εργασία που ξεπερνά τις 8 ώρες) και επισφάλειας, λόγω των ολιγόμηνων υπογραφόμενων συμβάσεων (αγωνία για το αν ο κάθε εργαζόμενος ανανεώσει τη σύμβασή του).

Η μετατροπή του πανεπιστημίου σε ένα εργολαβικό παράδεισο, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους και επιβάλλεται η αντίδραση μας, για να παραμείνει η λέσχη δημόσια και δωρεάν για ΟΛΟΥΣ και ΟΛΕΣ. 

Ενάντια σε μια διάχυτη νοοτροπία που μας θέλει ιδιοτελείς και  ωφελιμιστές,

η αλληλεγγύη και οι κοινοί αγώνες αποτελούν το μέσο των καταπιεσμένων

για τη διεκδίκηση μιας διαφορετικής δόμησης της κοινωνίας.

Από * Κοινού

Αυτόνομη Πρωτοβουλία Χημικών Μηχανικών

apo-koinou.blogspot.com | apokoinou@hotmail.com