εκδήλωση - συζήτηση για την απεργία των διοικητικών υπαλλήλων

     Ένας από τους μεγαλύτερους απεργιακούς αγώνες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αυτός των διοικητικών υπαλλήλων, έλαβε χώρα το προηγούμενο διάστημα και προσπάθησε να μπλοκάρει τις διαθεσιμότητες 1349 εργαζομένων σε 8 πανεπιστήμια. Η διάρκεια, η αγωνιστική διάθεση και οι δράσεις των απεργών διαφοροποιούνταν από ίδρυμα σε ίδρυμα επηρεάζοντας και τη συμμετοχή και τη στήριξη του αγώνα από τους φοιτητές. Ο απολογισμός και η (αυτό)κριτική των μορφών και των περιεχομένων της απεργίας από τους ίδιους τους αγωνιζόμενους είναι κομβικής σημασίας τόσο για την κυκλοφορία των σκεπτικών και των πρακτικών όσο και για τη συνέχιση των αγώνων μας με ευνοϊκότερους όρους εντός και εκτός πανεπιστημίου.

     Η λήξη του απεργιακού αγώνα δεν έχει συνδυαστεί μέχρι στιγμής με κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα από την πλευρά της κυβέρνησης πέρα από κάποιες διαβεβαιώσεις για την επαναπρόσληψη ενός αριθμού εργαζομένων. Η σημασία όμως της απεργίας δεν μπορεί να εκτιμηθεί μόνο από την εκπλήρωση ή όχι των αιτημάτων της αλλά και από τα ζητήματα που τέθηκαν κατά τη διάρκεια της και αποτελούν κεντρικά σημεία για την ανάπτυξη των ταξικών αγώνων στην Ελλάδα της κρίσης, όπως:

* Η μορφή, τα περιεχόμενα, οι αντιφάσεις και τα όρια του αγώνα, ο ρόλος του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού και ο εγκλωβισμός του αγώνα στα πλαίσια της αστικής νομιμότητας.
* Οι μορφές αυτό-οργάνωσης των εργαζομένων μέσα και ενάντια στο γραφειοκρατικό συνδικαλισμό και τα όρια τους.
* Η στάση της «ακαδημαϊκής κοινότητας» (φοιτητών, μελών ΔΕΠ) και τα υποτιθέμενα κοινά συμφέροντα.
* Οι αδυναμίες σύνδεσης του αγώνα με αυτόν των φοιτητών, εργαζομένων σε άλλους πληττόμενους κλάδους.

     Από την πλευρά μας, επιλέγουμε να μην βλέπουμε το πανεπιστήμιο ως έναν ιερό χώρο της δημόσιας και δωρεάν παιδείας αλλά ως ένα ακόμη πεδίο του ταξικού ανταγωνισμού, στη δομή του οποίου εγγράφονται η σύγκρουση αντιτιθεμένων ταξικών συμφερόντων. Στεκόμαστε, έτσι, δίπλα στον αγώνα των διοικητικών, αναγνωρίζοντας τα κοινά μας συμφέροντα και τις μελλοντικές μας δυνατότητες μέσα από τη θέση που παίρνουμε εντός των αγώνων στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και αναζητούμε εκείνα τα περιεχόμενα και αιτήματα που ενισχύουν τις προσπάθειες σύνδεσης τους. Η άμεση ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ φοιτητών και εργαζομένων και η ανάπτυξη των μεταξύ μας σχέσεων καθίσταται εξαιρετικά κρίσιμη για το μπλοκάρισμα της εκπαιδευτικής, και όχι μόνο, αναδιάρθρωσης, το ξεπέρασμα της λογικής της ανάθεσης και των διαιρέσεων και την προώθηση της αυτοοργάνωσης και του ταξικού περιεχομένου. Καλούμε, λοιπόν, σε εκδήλωση-συζήτηση την Παρασκευή 28/3 στις 19.00 στο Πολυτεχνείο, πτέρυγα Πολιτικών Μηχανικών, αίθουσα 542.

Εκδήλωση - συζήτηση για την απεργία των διοικητικών
με μέλη της απεργιακής επιτροπής του ΕΚΠΑ

Παρασκευή 28/3 | 19:00 | Πτέρυγα πολιτικών μηχανικών αιθ. 542, Πολυτεχνείο

Πλαίσιο συνέλευσης σ.φ.χ.μ. 15/10

Πλαίσιο Συνέλευσης Σ.Φ.Χ.Μ 15/10/2013

                     Βιώνουμε μια περίοδο κατά την οποία η τριτοβάθμια –και όχι μόνο- εκπαίδευση δέχεται αλλεπάλληλες επιθέσεις. Αυτό φαίνεται άμεσα και στο Α.Π.Θ. με την ιδιωτικοποίηση της λέσχης σίτισης και τη μέχρι τώρα – μέσα Οκτώβρη – αδυναμία της να παρέχει υπηρεσίες, με την εισαγωγή διδάκτρων στις μεταπτυχιακές σπουδές, με τη διαθεσιμότητα 169 διοικητικών υπαλλήλων που θα καταστήσει τη λειτουργία του ιδρύματος ανέφικτη, με την καταβολή και την παράλληλη αύξηση του αντιτίμου για τη χρήση του πανεπιστημιακού γυμναστηρίου, με την απόλυση εργολαβικών υπαλλήλων το περασμένο έτος, καθώς και με τον περιορισμό των δωρεάν συγγραμμάτων στον ένα τόμο.

                     Παράλληλα με τα προβλήματα που επηρεάζουν την πανεπιστημιακή κοινότητα, διαδραματίζονται κοινωνικά προβλήματα τα οποία μας πλήττουν άμεσα. Μερικά από αυτά που θεωρούμε υψίστης σημασίας είναι η κλιμάκωση της δράσης των φασιστών (εντός και εκτός βουλής), και η καταστολή του κράτους ενάντια στους κατοίκους της Χαλκιδικής, με σκοπό την προώθηση της επένδυσης της Ελληνικός Χρυσός για τη δημιουργία μεταλλείων χρυσού στην Χαλκιδική.

Λέσχη σίτισης :

                     Μέχρι πρότινος κάλυπτε την ανάγκη σίτισης φοιτητών/τριών, αλλά και ατόμων που ανήκουν σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες της πόλης, λειτουργία που της προσέδιδε έναν κοινωνικό χαρακτήρα.  Από φέτος, αλλάζει πρόσωπο περνώντας τη διαχείριση της σε ιδιωτική εταιρία catering, με αποτέλεσμα ο αριθμός των δωρεάν μερίδων να είναι περιορισμένος και φυσικά κανείς να μη δικαιούνται δεύτερη. Μάλιστα, στο πλαίσιο των περιορισμένων μερίδων, μένει ανοιχτό και το ενδεχόμενο επιβολής αντιτίμου από των ιδιώτη για όποια «έξτρα» μερίδα.

                     Το καλοκαίρι έγινε διαγωνισμός για την ανάληψη της διαχείρισης της λέσχης, τον οποίο και κέρδισε η Αμβροσία Επισιτιστικές Επιχειρήσεις Α.Ε.. Ο λόγος που η λέσχη δεν είναι ανοιχτή αυτή τη στιγμή είναι ότι έγινε ένσταση για το διαγωνισμό από δεύτερη ενδιαφερόμενη εταιρία και προκηρύχθηκε νέος για τις 24/10, κρατώντας τη φοιτητική –και όχι μόνο- κοινότητα ομήρους των συμφερόντων ιδιωτικών εταιριών. Ταυτόχρονα, αποβάλλονται από την διαδικασία σίτισης όλοι, πλην των φοιτητών του Α.Π.Θ. που πληρούν τα κοινωνικά-οικονομικά κριτήρια, χωρίς φυσικά να δημιουργείται κάποιος φορέας που να καλύπτει το κενό που αφήνει η απόρριψη των υπολοίπων. Με λίγα λόγια, χάνεται το κοινωνικό πρόσωπο της λέσχης. Επίσης, κατά τη μετάβαση στο νέο καθεστώς, βρίσκονται απολυμένοι 60 εργαζόμενοι της λέσχης, για τους οποίους δεν έχει γίνει γνωστό, αν θα ξαναδουλέψουν σ’αυτή ή όχι.  

Πιστεύουμε ότι είναι χρέος μας ως φοιτητές/τριες, αλλά και ως άνθρωποι,

να απαιτούμε το δικαίωμα  σε ένα πιάτο φαΐ!

                    

Διοικητικοί υπάλληλοι:

                     Στα πλαίσια της υποβάθμισης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, το υπουργείο παιδείας αποφάσισε να τεθούν 169 άτομα σε διαθεσιμότητα μόνο από το Α.Π.Θ., αριθμός που αναλογεί στο 1/3 του ανθρώπινου δυναμικού του ιδρύματος.  Χωρίς το αναγκαίο προσωπικό, βασικοί τομείς του πανεπιστημίου θα υπολειτουργούν ή/και θα καταργηθούν (π.χ. βιβλιοθήκες, εργαστήρια, γραφεία, κ.α.). Αυτό επαληθεύεται από το περσινό παράδειγμα της απόλυσης των εργολαβικών υπαλλήλων του Α.Π.Θ. που είχε ως αποτέλεσμα για το υπόλοιπο της χρονιάς να μην υπάρχει μέριμνα για την καθαριότητα των χώρων.  Όπως είναι φανερό,  η τακτική αυτή της διαθεσιμότητας δε θα περιοριστεί σε αυτούς τους κλάδους εργασίας, αλλά θα επεκταθεί και σε άλλους, όπως πιθανόν στο διδακτικό προσωπικό.

                             

Επί πτυχίω εξεταστική:

                     Μέσω του νόμου Διαμαντοπούλου μπήκαν οι βάσεις για την κατάργηση της επί πτυχίω εξεταστικής, γεγονός το οποίο σε συνδυασμό με το όριο των ν+2 χρόνων φοίτησης (7 χρόνια για την σχολή μας), δημιουργεί ένα αγχωτικό κλίμα και μια αφόρητη πίεση στο φοιτητή και στη φοιτήτρια, που βιώνουν ολοένα και εντονότερα την εντατικοποίηση των σπουδών τους.

Φασισμός:

                     Το τελευταίο διάστημα, σε καθεστωτικά -και μη- μέσα ενημέρωσης, πρώτο θέμα αποτελεί η χρυσή αυγή. Μία χρυσή αυγή, η οποία εκμεταλλεύτηκε την οικονομικο-κοινωνική κρίση, ώστε να προωθήσει τις μισαλλόδοξες ιδέες και πρακτικές της, ενάντια σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, λειτουργώντας παράλληλα και ως δεκανίκι τόσο της κυβέρνησης, όσο και των αφεντικών. Και ενώ η κυβέρνηση –και όχι μόνο- τόσο καιρό εθελοτυφλούσε μπροστά στη δράση της χρυσής αυγής (που περιλαμβάνει μαχαιρώματα, ξυλοδαρμούς, κ.α.), τώρα την ποινικοποιεί ως εγκληματική οργάνωση, τη στιγμή μάλιστα που προωθεί και αυτή από τη μεριά της ρατσιστικές πρακτικές (δημιουργία κέντρων κράτησης μεταναστών, πογκρόμ ενάντια σε εκδιδόμενες γυναίκες, τρανσέξουαλ, κ.α.). Γνώμη μας είναι πως ο φασισμός δεν περιορίζεται σε ένα κόμμα, αλλά αποτελεί γενικότερο κοινωνικό ζήτημα.  Ο φασισμός δεν αντιμετωπίζεται με πρόσκαιρα μέσα ευκαιριακού χαρακτήρα (π.χ. χολυγουντιανές συλλήψεις βουλευτών), αλλά με καθημερινό αγώνα εναντίον του.

Μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική:

                     Όπως είναι γνωστό στην περιοχή της Χαλκιδικής το διάστημα αυτό, η Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. σε συνεργασία με τον κρατικό μηχανισμό κάνει τα αδύνατα δυνατά για να καταστείλει το κίνημα των κατοίκων και των αλληλέγγυων που αντιδρούν στην εξόρυξη του χρυσού. Η εξόρυξη χρυσού, κρίνοντας από το ιστορικό της εταιρίας, έχει αποδειχθεί ότι θα επιφέρει μη αναστρέψιμες βλάβες τόσο στο περιβάλλον, όσο και στον άνθρωπο (μείωση μέσου όρου ζωής, τερατογενέσεις, μόλυνση των υδάτων, τεράστιες εκτάσεις αποψηλωμένου αρχέγονου δάσους, κ.λπ). Το κράτος, για να διασφαλίσει τα κέρδη της εταιρίας, επιτίθεται με πρωτοφανή ζήλο με οποιοδήποτε μέσο (νόμιμο και μη) σε κάθε φωνή αντίδρασης, σε μια προσπάθεια ποινικοποίησης των λαϊκών αγώνων.  Για μία κυβέρνηση, βέβαια, που καταδικάζει τη βία από όπου και αν προέρχεται, είναι παράδοξο που προωθεί σε τέτοιο βαθμό τη βία των δικών της δυνάμεων καταστολής.

                       

                     Είναι φανερό ότι υπάρχουν αρκετά κοινωνικά ζητήματα και είναι αναγκαίες οι μαζικές δράσεις. Για αυτό τον λόγο προτείνουμε την κατάληψη της σχολής από τη Τετάρτη 16/10 έως Παρασκευή 18/10. Αντιλαμβανόμαστε την κατάληψη, όχι ως αυτοσκοπό, άλλα ως μέσο συντονισμού και πραγματοποίησης δράσεων και θεωρούμε πως σε καμία περίπτωση δε θα έπρεπε να οδηγεί στη νέκρωση της σχολής.

                                         

Παράλληλα με την κατάληψη καλούμε και στις παρακάτω δράσεις:

- Ενημέρωση από την Πρόεδρο του τμήματος για τις αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών και για την επί πτυχίω εξεταστική
- Παρέμβαση στην πρυτανεία για το ζήτημα της φοιτητικής λέσχης

- Εκδήλωση - ενημέρωση για τα μεταλλεία στην Χαλκιδική και τον αγώνα που διεξάγεται
-  Αλληλεγγύη και συμμετοχή στον αγώνα των διοικητικών υπάλληλων

- Συμμετοχή στο συντονιστικό κατάληψης μετά την συνέλευση

Από « Κοινού
Αυτόνομη Πρωτοβουλία Χημικών Μηχανικών

apo-koinou.blogspot.com