ΔΙΕΚΔΙΚΩΝΤΑΣ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ…
Την προηγούμενη εβδομάδα,
πάρθηκε ως απόφαση από την κοσμητεία της Πολυτεχνικής σχολής, το κλείδωμα
της κεντρικής εισόδου, από Παρασκευή
10.00 μ.μ., μέχρι τις 6.00 π.μ. της Δευτέρας. Εδώ και αρκετό καιρό, από την
αρχή του χειμερινού εξαμήνου του 2012, κλείνουν καθημερινά στις 9.00 μ.μ. και οι πόρτες στους ορόφους
πολλών τμημάτων της σχολής.
Ο
λόγος είναι προφανής: το πολυτεχνείο είναι επιθυμητό να χρησιμοποιείται μόνο
για μαθήματα και η αφορμή είναι ο υποτιθέμενος κίνδυνος υλικών καταστροφών και
η “ασφάλεια” των φοιτητών.
Στη
συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στις 1/2 για την αναίρεση της απόφασης αυτής,
όπου παρευρέθηκαν φοιτητές από πολλά τμήματα και από ομάδες που διοργανώνουν
διάφορες δράσεις στο χώρο του πανεπιστημίου, αποφασίστηκε ένα τριήμερο δράσεων στις 8,9,10 Φεβρουαρίου,
που θα διατηρήσει το πολυτεχνείο ανοιχτό όλο το σαββατοκύριακο. Στο πλαίσιο
αυτό εμείς ως φοιτητές του συλλόγου Χημικών Μηχανικών, αποφασίσαμε να κάνουμε
ένα party, ένα αντι-μάθημα και μία
εκδήλωση – συζήτηση για την απεργία των εργολαβικών εργαζομένων του Α.Π.Θ.
Ως
φοιτητές που χρησιμοποιούμε καθημερινά για πολλές ώρες το χώρο του
πανεπιστημίου, είτε για διάβασμα, είτε για άλλες δράσεις (προβολή ταινιών,
πολιτικές συνελεύσεις, αντι-μαθήματα, κτλ.), πρέπει να έχουμε λόγο για την
πρόσβαση μας στο πανεπιστήμιο. Θέλουμε και διεκδικούμε ένα πανεπιστήμιο ανοιχτό και κοινωνικό για όλους και
χώρο στον οποίο γίνονται πολιτικές ελεύθερες συζητήσεις και θέλουμε να
εμποδίσουμε τη μετατροπή του σε ένα μαγαζί γνώσεων που εξυπηρετεί καπιταλιστικά συμφέροντα. Εκτός αυτού, λόγω των δύσκολων
συνθηκών επιβίωσης στις μέρες μας, τη φτωχοποίηση
συγκεκριμένων κοινωνικών στρωμάτων και την ανεργία, το ανοιχτό πανεπιστήμιο θα
είναι σε θέση να καλύψει ανάγκες στέγασης και θέρμανσης, χωρίς αντίτιμο, για
όποιον/α το χρειάζεται (ήδη συμβαίνει αυτό άλλωστε για ένα συμφοιτητή μας). Το
πανεπιστήμιο είναι ο χώρος δράσης μας και πρέπει να διεκδικήσουμε την ελεύθερη πρόσβαση σε αυτό, οποιαδήποτε ώρα και μέρα.
Απέναντι
και ενάντια σε όλα τα παραπάνω που επιχειρούνται με την αναδιάρθρωση στην
τριτοβάθμια εκπαίδευση, μέσω του νόμου Διαμαντοπούλου (Manger στα
συμβούλια διοίκησης, ιδιωτικοποιήσεις, παρέμβαση εταιριών στην έρευνα και όχι
μόνο, περικοπές στη φοιτητική μέριμνα), υπερασπιζόμαστε κάθε χώρο μέσα στο
πανεπιστήμιο που λειτουργεί ως κοιτίδα
αυτό-οργάνωσης και φορέα πολιτικοποίησης, ένα χώρο όπως το καμαράκι μας.
Στο
καμαράκι ερχόμαστε καθημερινά, καθώς είναι ένας χώρος κοινωνικοποίησης και
ψυχαγωγίας, χώρος στον οποίο μπορεί κανείς να έχει πρόσβαση σε υπολογιστή με
σύνδεση στο internet και εκτυπωτή, καθώς και σε δανειστική
βιβλιοθήκη, όπου φιλοξενούνται βιβλία εκτός του γνωστικού αντικειμένου της
σχολής μας. Μπορεί να διαβάσει, να συνεργαστεί και να αλληλοβοηθηθεί με
συμφοιτητές του, για μαθήματα και εργασίες που συνεχώς εντατικοποιούνται. Είναι
χώρος που στεγάζει τη λειτουργία πολιτικών
και πολιτιστικών συλλογικοτήτων (Από Κοινού, Κ.Ο.ΧΗ.Μ.Π.Α.), που
οργανώνεται, χρηματοδοτείται και συντηρείται αποκλειστικά από τους φοιτητές που
δραστηριοποιούνται σε αυτόν. Επειδή δεν υπόκειται σε έλεγχο οποιουδήποτε
θεσμικού φορέα, παρά μόνο στο δικό μας έλεγχο, καλλιεργείται μια πολιτική
συνείδηση αυτό-οργάνωσης και
αυτοδιαχείρισης, που παροτρύνει τους φοιτητές να οικειοποιηθούν το χώρο και
να αποφασίζουν ενεργά για τρέχοντα ζητήματα (πολιτικά, κοινωνικά, πολιτιστικά)
όχι μόνο του χώρου αυτού, αλλά του πανεπιστημίου και της κοινωνίας ευρύτερα.
Καλούμε
όλους όσους ενδιαφέρονται για ένα ανοιχτό-κοινωνικό πανεπιστήμιο, να πλαισιώσουν
τις δράσεις μας, οι οποίες είναι οι
εξής:
·
Παρασκευή 8/2, 11.00 μ.μ.:
Party στον όροφο των χημικών μηχανικών, για οικονομική ενίσχυση του
καμαρακιού μας.
·
Σάββατο 9/2, 6.00 μ.μ.:
Αντι-μάθημα Photoshop
·
Κυριακή 10/2, 5.00 μ.μ.:
Εκδήλωση – συζήτηση, για την αποτίμηση της απεργίας των εργολαβικών υπαλλήλων
του Α.Π.Θ., με μέλη της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης και των ίδιων των απεργών.
Φοιτητές/τριες του συλλόγου
Χημικών Μηχανικών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου