Οι διαδικασίες για την εκλογή του συμβουλίου είναι ήδη σε προχωρημένο στάδιο. Αντιτιθέμενοι στην παρουσία του στο πανεπιστήμιο, παρουσιάζουμε το ρόλο και τις εξουσίες του, σε μια προσπάθεια να γίνει κατανοητό στον καθένα η αναγκαιότητα για το μπλοκάρισμα της διαδικασίας ανάδειξης του.
Διάρθρωση του συμβουλίου:
Το Συμβούλιο αποτελείται από δεκαπέντε μέλη. Τα εννέα μέλη του δεκαπενταμελούς Συμβουλίου, είναι εσωτερικά μέλη του ιδρύματος και ειδικότερα, οκτώ αντίστοιχα, είναι καθηγητές πρώτης βαθμίδας ή αναπληρωτές καθηγητές και ένα μέλος είναι εκπρόσωπος των φοιτητών του ιδρύματος. Τα υπόλοιπα έξι είναι εξωτερικά. Ο πρόεδρος και τα λοιπά εξωτερικά μέλη του Συμβουλίου εκλέγονται χωριστά το καθένα από τα εσωτερικά μέλη, με φανερή ψηφοφορία και πλειοψηφία των τεσσάρων πέμπτων του συνόλου των εσωτερικών μελών.
Αρμοδιότητες του συμβουλίου:
Η χάραξη στρατηγικής για την ανάπτυξη του ιδρύματος σε τοπικό, εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο και τη διαμόρφωση της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας του στο πλαίσιο της αποστολής και της πορείας του.
Αυτό σημαίνει ότι το πανεπιστήμιο παραδίδεται εντελώς στην εξουσία και τη διαχείριση του Συμβουλίου, το οποίο αποφασίζει για τον τρόπο που θα αναπτυχθεί το πανεπιστήμιο.
Η γενική εποπτεία και ο έλεγχος της λειτουργίας του ιδρύματος σύμφωνα με τον Οργανισμό, τον Εσωτερικό Κανονισμό καθώς και την έγκριση, αναθεώρηση του Εσωτερικού Κανονισμού.
Καθίσταται σαφές πως το συμβούλιο ελέγχει πλήρως τη λειτουργία του ιδρύματος και των σχολών του, μέσω του εσωτερικού κανονισμού, ο οποίος θα χρησιμοποιείται για την εξάπλωση της ισχύς του νέου νόμου σε κάθε σχολή. Η εξουσία που έχει να αλλάξει τον εσωτερικό κανονισμό, αφήνει να εννοηθεί πως η συνέλευση τμήματος, έχει πλέον μόνο τυπικό χαρακτήρα.
Η ανάληψη πρωτοβουλιών για τη σύνδεση του ιδρύματος με την κοινωνία και την οικονομία.
Η λειτουργία του πανεπιστήμιου βασίζεται ξεκάθαρα πλέον, πάνω στη λογική της νεοφιλελεύθερης ανάπτυξης – οικονομίας. Η μόνη σύνδεση που μπορεί να έχει ένας οποιοσδήποτε οργανισμός με μια καπιταλιστική οικονομία θα δομείται όπως είναι λογικό, στους άξονες της ελεύθερης αγοράς και ανεξέλεγκτου ανταγωνισμού.
Η έγκριση του ετήσιου τακτικού οικονομικού προϋπολογισμού και των τροποποιήσεών του, του τελικού οικονομικού απολογισμού του ιδρύματος, καθώς και του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων που αφορά το ίδρυμα, την έγκριση του ετήσιου προγραμματισμού και απολογισμού για την αξιοποίηση της περιουσίας του ιδρύματος, την έγκριση του ετήσιου απολογισμού των δραστηριοτήτων και της εν γένει λειτουργίας του ιδρύματος.
Το συμβούλιο διαχειρίζεται την περιουσία του πανεπιστημίου (η οποία παραμένει δημόσια στα χαρτιά!) όπως αυτό κρίνει απαραίτητο. Με βάση τα παραπάνω (ένταξη του πανεπιστημίου στην ελεύθερη αγορά) κατανοεί κανείς με τι κριτήρια θα γίνει η "αξιοποίηση" της περιουσίας του. Έπειτα με τον έλεγχο του προϋπολογισμού του ιδρύματος μπορεί να ελέγξει πλήρως και να πειθαρχήσει όσα τμήματα ή σχολές δε συμμορφώνονται με τις προσταγές του. Εφόσον δε ακολουθούνται οι εντολές του συμβουλίου, αυτό μπορεί μέσω της παύσης χρηματοδότησης, να "νουθετήσει" όσους ξεφεύγουν από τις γραμμές που το ίδιο χαράσσει.
Ο ορισμό ή μη διδάκτρων και του ύψους τους για τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών του ιδρύματος, ύστερα από γνώμη της κοσμητείας της σχολής μεταπτυχιακών σπουδών.
Όπου μεταπτυχιακός κύκλος σπουδών θεωρείται το 4ο και 5ο έτος της σχολής μας, κατόπιν της εφαρμογής του νόμου. Δηλαδή το συμβούλιο μπορεί να επιβάλει δίδακτρα σε όσους φτάσουν στο δεύτερο κύκλο σπουδών (30% βάση συνθήκης Μπολώνια) καθορίζοντας μάλιστα το ύψος αυτών! Το μόνο που μπορούν να κάνουν τα όργανα συνδιοίκησης πάνω στο ζήτημα, είναι να διατυπώσουν την άποψη τους…
Με βάση τα όσα διατυπώθηκαν παραπάνω φαίνεται ξεκάθαρα πλέον, πως η οποιαδήποτε έννοια δημοκρατικότητας στο ελληνικό πανεπιστήμιο διαλύεται πλήρως, δίνοντας τη θέση της σε ένα αυταρχικό, ανεξέλεγκτο από τα συλλογικά όργανα, μοντέλο διοίκησης τεχνοκρατών – θυμίζει τίποτα;
Σκοπός μας δεν είναι να υπερασπιστούμε το πανεπιστήμιο στην υπάρχουσα μορφή του και να το αγιοποιήσουμε, θέτοντας τη δημοκρατικότητα του σαν αξία, αλλά να καταδείξουμε την επίπτωση που θα έχει η εγκαθίδρυση του συμβουλίου στη διοίκηση των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων εκπαίδευσης. Το μπλοκάρισμα της διαδικασίας ανάδειξης του, κρίνεται επιτακτικής ανάγκης. Όλοι μας οφείλουμε να σταθούμε εμπόδιο στην περαιτέρω υποβάθμιση της παιδείας και την εξάλειψη του κοινωνικού χαρακτήρα του πανεπιστημίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου